να εκληφθούν ως γραφικότητες. Διότι υπάρχει το ιστορικό προηγούμενο της ανόδου των φασιστών
στην εξουσία, όπου τότε πληρωμένοι κονδυλοφόροι του Μουσολίνι εκτόξευαν απίστευτες ύβρεις και απειλές στους εκεί δικαστές που “τολμούσαν” να καταδικάσουν μελανοχιτωνες φασίστες. Επειδή όποιος λησμονεί την ιστορία είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει, ας κάνει πέτρα την καρδιά του ένας εισαγγελέας να διαβάσει το επίμαχο άρθρο ώστε να πράξει τα δέοντα. Όπως επίσης ας διαβάσει την ενδεχόμενη “δράση” άλλου αρθρογράφου του ΔΟΛ ο οποίος πρόδιδε τις κινήσεις των αρχών σε καταζητούμενους, διότι αποτελεί κακούργημα. Η δικαιοσύνη είναι το τελευταίο προπύργιο της δημοκρατίας και πρέπει να είναι αμείλικτη σε τέτοια φαινόμενα. Αμείλικτη όμως.
