Παρακολουθώντας το χτεσινό δημοτικό συμβούλιο διαπίστωσα άλλη μια φορά το μαρτύριο του δήμου μας. Και ο Μάιος είναι αφάνταστα μακριά.
Το κεντρικό θέμα η παραχώρηση της λειτουργίας του κολυμβητηρίου σε ΚΟΙΝΣΕΠ, διήρκεσε 4 ώρες και μόλις εξαντλήθηκε η συζήτηση …αποσύρθηκε. Την στιγμή που θα άρχιζε η ψηφοφορία, η οποία από τις τοποθετήσεις της πλειοψηφίας των δημοτικών συμβούλων ήταν φανερό ότι θα χανόταν για την διοίκηση.
Γιατί θα χανόταν;
Γιατί οι περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι θα ψήφιζαν κατά της πρότασης της διοίκησης;
Όλοι κάνουν δίκη προθέσεων, και το βρίσκω πολύ φυσιολογικό. Πως αλλιώς θα διερευνήσεις τις ανομολόγητες προθέσεις. Μόνο εκτιμώντας και προσαρμόζοντας τες στον δικό σου τρόπο σκέψης...
Κάνοντας λοιπόν και εγώ δίκη προθέσεων, ξεκινώ λίγο νωρίτερα, διερευνώ τις προθέσεις της δημοτικής αρχής πέρα από τις δηλώσεις της ίδιας. Γιατί οι δηλώσεις της εξαντλούνται στο τετριμμένο «φταίει η τρόικα», «φταίει η γραφειοκρατία». Είναι γνωστό ότι η τρόικα φταίει, όμως υπάρχει ζωή παρά τις ευθύνες της. Υπάρχουν δήμοι που επιβιώνουν καλά, ακόμη κι αν δεν ευημερούν, που καταφέρνουν να εξυπηρετούν τους δημότες τους, ακόμη κι αν θα μπορούσαν καλύτερα υπό διαφορετικές συνθήκες.
Δεν είναι θέμα «εμπειρίας» ή «ερασιτεχνισμού», όπως αρέσκεται να δηλώνει η δημοτική αρχή όποτε αποδεικνύεται το κάθε λάθος της. Είναι θέμα σοβαρότητας με την οποία εξαντλεί τη διερεύνηση κάθε προβλήματος και ικανότητας να επιλέξει την ορθολογική λύση.
Η «γραφειοκρατία» από την άλλη, δεν είναι εφεύρεση των τελευταίων χρόνων. Πάντα υπήρχε, ήταν και είναι το πραγματικά μακρύ χέρι του πελατειακού κράτους. Χωρίς γραφειοκρατία ο νεποτισμός θα ήταν πολύ πιο δύσκολος. Και δεν αντιμετωπίζεται με την παρανομία. Η παρανομία είναι κι αυτό δικό της προνόμιο, όποιος αγκιστρώνεται στην παρανομία γίνεται μέρος της κρατικής γραφειοκρατίας.
Τι φταίει; Ανυπαρξία σοβαρότητας και ικανότητας από την μια ή τρόικα και γραφειοκρατία από την άλλη;
Θα μπορούσαμε να κάνουμε την σύνθετη πρόβλεψη, όταν η τρόικα και η γραφειοκρατία συναντούν την έλλειψη σοβαρότητας και το περίσσευμα ανικανότητας, τότε οι δημότες δεν έχουν ελπίδες.
Το κολυμβητήριο μας δεν λειτουργεί για 2ο χρόνο.
Ακόμη κι όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες βασικές αδυναμίες λόγω των γνωστών προβλημάτων της ΔΗΚΕΠΑ που οδήγησε κάθε πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα του δήμου στο σημείο μηδέν, όταν δηλαδή και το κολυμβητήριο αντιμετώπιζε οξύ πρόβλημα εξειδικευμένου αθλητικού προσωπικού, η δημοτική αρχή προτιμούσε να κρατά τους υπαλλήλους με επιστημονική κατάρτιση στο δήμο να ασχολούνται με την γραφειοκρατία που επικαλείται ως εχθρό του ο δήμαρχος, αντί να τα προωθήσει στην φυσική τους θέση στο κολυμβητήριο.
Το κολυμβητήριο είχε σοβαρές εισπράξεις ανά μήνα, κατ’ εκτίμηση της τάξης των 40 με 50 χιλιάδων ευρώ στην άσχημη εποχή του, ποσόν που κάλυπτε σημαντικό μέρος των εξόδων του. Η διαχείριση τους όμως παραμένει άγνωστο σημείο των πράξεων της διοίκησης.
Ως εδώ κυριαρχούν η ανικανότητα και η έλλειψη σοβαρότητας. Κι αυτό δεν αφορά μόνον τον δήμαρχο αλλά ολόκληρο τον ηγετικό πυρήνα της δημοτικής αρχής.
Σήμερα έχουμε εξελίξεις. Ο δήμαρχος θέλει την επαναλειτουργία του κολυμβητηρίου.
Τι κάνει γι αυτό;
Ένα αίτημα προς την περιφέρεια για έγκριση πρόσληψης προσωπικού, το οποίο συντάσσεται λάθος και απορρίπτεται.
Γραφειοκρατία, λέει.
Ανικανότητα, λέμε.
Σκοπιμότητα, εκτιμούν άλλοι.
Σκοπιμότητα ή ανικανότητα ή συνδυασμός των δυο, οδηγούν την δημοτική αρχή στο συμπέρασμα ότι για να λειτουργήσει το κολυμβητήριο πρέπει να δοθεί σε ΚΟΙΝΣΕΠ.
Παρένθεση. Τι είναι ΚΟΙΝΣΕΠ;
Στην ουσία είναι ένας αστικός συνεταιρισμός με κοινωνικό σκοπό και διαθέτει εκ του νόμου την εμπορική ιδιότητα. Μια επιχείρηση δηλαδή που μπορεί να κάνει τα πάντα, αρκεί να έχει «κοινωνικό σκοπό» Η οποία αν έχει κέρδη μέχρι ποσοστό 35 % το διαθέτει στους εργαζόμενους της και τουλάχιστον το 60% το επανεπενδύει. Δεν μοιράζει δηλαδή κέρδη στους εταίρους της, εκτός αν είναι και εργαζόμενοι της. Δεν την εμποδίζει όμως τίποτα να έχει απεριόριστα έξοδα τα οποία θα μειώνουν ή θα εξανεμίζουν εντελώς τα προσδοκώμενα κέρδη.
Έχει κι άλλα χαρακτηριστικά μια ΚΟΙΝΣΕΠ. Πχ. «…Στο πλαίσιο της επιδοτούμενης δράσης για τις ΚοινΣΕπ, θα επιχορηγηθούν 500 νέοι ηλικίας 18 έως 29 ετών, προκειμένου να προχωρήσουν στη σύσταση τέτοιων επιχειρήσεων. Οι ενδιαφερόμενοι που θα ενταχθούν θα λάβουν 15.000 ευρώ για ένα έτος…» Αλλά και πολλά πλεονεκτήματα για την συμμετοχή σε επιδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις, ενισχύσεις, ενώ «Πέραν του ποσού που καταβάλλει για απόκτηση της συνεταιριστικής μερίδας, το μέλος της Κοιν.Σ.Επ. δεν έχει καμία άλλη ευθύνη έναντι των δανειστών της.» Αυτό το τελευταίο δεν είναι σημαντικό, γιατί με τους ρυθμούς που κινείται η δικαιοσύνη και η δημοτική αρχή στην ουσία δεν υπολογίζει ως ρίσκο την ευθύνη της από την κακή διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Γιατί κατά την δημοτική μας αρχή, η παραχώρηση του κολυμβητηρίου σε ΚΟΙΝΣΕΠ στην οποία προεδρεύει ένας δικός της δημοτικός σύμβουλος (ο κ. Βενέτης) είναι η μόνη λύση για την λειτουργία του;
Γιατί η δημοτική αρχή δεν έχει την δυνατότητα να συλλάβει, ότι η χρήση ενός κολυμβητηρίου δεν είναι απλά άσκηση με την οποία περνούν την ώρα τους και είναι ευχαριστημένοι οι δημότες.
Είναι αυτό, και ταυτόχρονα είναι αθλητισμός. Και αθλητισμός σημαίνει αθλητικά σωματεία. Όχι για άλλους λόγους, αλλά γιατί μόνον αυτά έχουν το δικαίωμα του αγωνίζεσθαι. Και η νεολαία έχει ανάγκη τον αγωνιστικό αθλητισμό, την εκτόνωση μέσα από την προσπάθεια της νίκης.
Καμιά προσπάθεια όμως δεν έγινε ούτε γίνεται από την δημοτική μας αρχή προς αυτή την κατεύθυνση, της επικοινωνίας με τα αθλητικά σωματεία που ενδιαφέρονται για την λειτουργία του χώρου.
Άλλο κολυμβητήριο, άλλο δημόσια πισίνα. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε.
Η τρόικα και η γραφειοκρατία κρατούν θέση στην άκρη της κερκίδας του κολυμβητηρίου μας.
Στις διακεκριμένες θέσεις κάθονται παρέα, η ανικανότητα και η σκοπιμότητα.
Γιατί δεν είναι και άσχημη δουλειά να έχεις μια ΚΟΙΝΣΕΠ.
