Του Γιώργου ΚράλογλουΕίναι τελικά ευεργετημένη ή θύμα του κομματικοποιημένου συνδικαλιστικού κινήματος της μεταπολίτευσης και η εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας; Το ερώτημα αυτό με απασχόλησε όταν με πληροφόρησαν ότι όλες οι κομματικές παρατάξεις που...
συνθέτουν την ΟΛΜΕ (εκτός ΠΑΜΕ) συμφώνησαν με τις απεργίες στις πανελλαδικές και διαφώνησαν μόνο με τις διαδικασίες των αποφάσεων!!!
Με άλλα λόγια. Οι κομματικές παρατάξεις στην Ομοσπονδία αποφασίζουν για την τύχη της παιδείας σύμφωνα μόνο με τα συντεχνιακά τους συμφέροντα. Αν η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκει ορθή αυτήν την εικόνα εγώ σταματώ (απελπισμένος εντελώς) να ασχολούμαι με την παιδεία . Και για τον λόγο αυτό παραχωρώ την θέση μου σε έναν παλαιό εκπαιδευτικό που με χθεσινό προσωπικό του μήνυμα και με παλικαριά πρωτόγνωρη σχολίασε το σημείωμά μου και ζήτησε να του δώσω την δυνατότητα να απευθυνθεί στους εκπαιδευτικούς.
Διαβάστε τον και σχολιάστε τον.
Κύριε Κράλογλου
Είμαι συνταξιούχος καθηγητής της Μέσης εκπαίδευσης, την οποία υπηρέτησα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 40 ετών.
Στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα η απεργία των καθηγητών, και μάλιστα στην περίοδο των Πανελλαδικών εξετάσεων, είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Δυστυχώς, η πρακτική αυτή έχει ξαναδοκιμαστεί από τον κλάδο μου, στο παρελθόν, και ομολογώ πως ντρέπομαι για τη συμμετοχή μου στις τότε κινητοποιήσεις.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια αποστασιοποιήθηκα συνειδητά από τα κελεύσματα των κομματικών εκπροσώπων, που λέγονται συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, καταγγέλλοντας τις πρακτικές τους σε κάθε εμφάνιση τους στα σχολεία όπου υπηρέτησα.
Θεωρώ καθήκον μου να απευθύνω στους παλιούς συναδέλφους μου μια έκκληση ώστε να μην προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Θανάσης Παπαδημητρίου
Συνταξιούχος Φυσικός.
Ακουσέ με παλιέ μου συνάδελφε καθηγητή και καθηγήτρια
Οι άνεργοι στη χώρα μας προσεγγίζουν το 1,5 εκατομμύριο. Το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων δεν επαρκεί ούτε για τη διατροφή των οικογενειών τους. Οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ εισηγούνται απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στις πανελλαδικές, για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις και την αύξηση του ωραρίου διδασκαλίας κατά 2 ώρες.
Ο κάθε γονιός, που τα παιδιά του φοιτούν στο Λύκειο, καλείται να «κόψει τα λαιμό του» για να βρει τα επιπλέον χρήματα για την παράταση των φροντιστηριακών μαθημάτων των παιδιών του, ώστε αυτά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πανελλαδικών εξετάσεων που θα ακολουθήσουν.
«Ωραία εικόνα» σας σκιτσάρισα!
1. Τα χρήματα που σου περιέκοψαν από το 2009 μέχρι σήμερα, αλλά και αυτά που ενδεχομένως θα σου περικόψουν στο μέλλον, είναι ανυποψίαστα μηδενικά σε σύγκριση μ’ αυτά που μπορείς να προσφέρεις με τη διδασκαλία σου στους μαθητές σου.
2. Σίγουρα θα έχεις συνειδητοποιήσει ότι η χώρα σου βρίσκεται σε πόλεμο. Ένα πόλεμο όπου ο εχθρός έρχεται μασκαρεμένος ως φίλος και σύμμαχος που δήθεν θέλει να σε βοηθήσει.
Γι’ αυτό επιβάλλεται σήμερα να δείξεις ότι είσαι πράγματι αυτό που χρόνια τώρα δηλώνεις , δηλαδή ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
3. Το ότι φταίνε, κατά κύριο λόγο, αυτοί που κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974 ως σήμερα, δεν το αμφισβητεί κανείς.
Έχει γραφτεί στο παρελθόν, και από ανθρώπους πιο έγκριτους από μένα, ότι αυτοί φρόντισαν ώστε να μην υπάρχουν διακριτές εξουσίες στη Δημοκρατία μας.
Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία συνενώθηκαν σε μία.
Στη συνέχεια ο Τύπος, που εθεωρείτο η άτυπη αλλά και πρωταρχική 4η εξουσία, συνθηκολόγησε για κάποιες κρατικές διαφημίσεις, για κάποιες κρατικές προμήθειες ή για κάποια δημόσια έργα (30 αργύρια τα έλεγαν κάποτε).
Έτσι, σήμερα έχουμε: Κυβερνήτη- Νομοθέτη -Δικαστή-Εκδότη , 4 σε συσκευασία του ενός, και γίνεται αυτό πουν γίνεται!
Όμως, οι άνθρωποι υπηρετούν το σύστημα αυτό, και μέσα στους ανθρώπους αυτούς συγκαταλέγεσαι και εσύ, που επί τόσα χρόνια ψήφιζες τους ίδιους εκπροσώπους σου στη Βουλή, προσδοκώντας και, μερικές φορές , καρπωνόμενος προσωπικά οφέλη από αυτούς.
4. Υπήρξα μαθητής στη δεκαετία του 1950, όταν η οικονομική κατάσταση του μέσου εργαζόμενου Έλληνα δεν διέφερε –αν δεν ήταν και χειρότερη- από τη σημερινή. Η απεργία των εκπαιδευτικών ήταν άγνωστη λέξη για τους ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ της εκπαίδευσης της εποχής εκείνης. Και, σας πληροφορώ ότι, δεν υστερούσαν σε θάρρος και αγωνιστικότητα εκείνοι οι συνάδελφοι μας.
• Ο Δάσκαλος Χριστόφορος Τσέρτικ καλούσε στο σπίτι του τους αδύνατους μαθητές και, μαζί με τη δωρεάν «προγύμναση» όπως την έλεγε, τους προσέφερε ένα ζεστό τσάϊ ή μια κούπα γάλα.
• Ο Φιλόλογος Νίκος Γρηγοριάδης καλούσε στο σπίτι του τους μαθητές που έδειχναν ότι είχαν ικανότητες να προχωρήσουν σε σπουδές στο Πανεπιστήμιο και τους ασκούσε δωρεάν στην έκθεση και τη λογοτεχνία.
• Ο Φυσικός Άγγελος Μαρινέλης καλούσε στο σπίτι του τους μαθητές που έδειχναν μια κλίση στις θετικές επιστήμες και τους δίδασκε δωρεάν τα κεφάλαια της φυσικής και της χημείας που δεν προλάβαινε να διδάξει στο περιορισμένο ωράριο των σχολείων.
Τα παραπάνω συνέβαιναν όταν το υποχρεωτικό ωράριο των καθηγητών ήταν 36 ώρες (6Χ6)!
Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα παραδείγματα, αλλά εκείνο που επιθυμώ να δηλώσω είναι ότι οι εκπαιδευτικοί της εποχής εκείνης κοίταξαν στα μάτια τους μαθητές τους και αγωνίστηκαν να εξασφαλίσουν γι’ αυτούς ένα καλύτερο μέλλον. Τόσο εγώ, όσο και πολλοί άλλοι μαθητές της εποχής εκείνης τους είμαστε ευγνώμονες.
• Οι συνδικαλισταράδες της ΟΛΜΕ ουδέποτε νοιάστηκαν για τα συμφέροντα του κλάδου.
Τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετούσαν πάντοτε.
Χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν την ΟΛΜΕ ως ένα είδος μικροεκτοξευτήρα πού θα τους οδηγήσει σε μια θέση Νομάρχη (Μιχαλές) ή βουλευτή (Κούρτης) ή Δημοτικού άρχοντα (Βαλσαμάκη).
• Γύρνα την πλάτη σου στους συνδικαλισταράδες της ΟΛΜΕ.
• Κοίταξε στα μάτια τους μαθητές σου.
Αυτοί είναι το μέλλον της Πατρίδας σου!
• Άκουσε τη φωνή των γονιών τους που βρίσκονται σε απόγνωση.
Η φωνή αυτή είναι ο πόνος της Πατρίδας σου!
Και πράξε κατά συνείδηση.
Θανάσης Παπαδημητρίου
Συνταξιούχος Φυσικός.
capital.gr
