Μου έχουν προξενήσει πολύ μεγάλη εντύπωση όλα όσα διαδραματίζονται τα τελευταία 24ωρα στο κόμμα του Πάνου Καμμένου με το οποίο ασχοληθήκαμε και χθες.
Περισσότερο όμως με εκπλήσσουν οι αντιφρονούντες. Π.χ. ο πάλαι ποτέ τα βροντάω κάθε μέρα και φεύγω Γιάννης Μανώλης τώρα ανακάλυψε το non-paper του καλοκαιριού; Πέρασαν σχεδόν έξι μήνες για να αντιληφθεί πόσο πολύ τον ενοχλεί και τον πονάει η κίνηση αυτή του Πάνου Καμμένου το καλοκαίρι; Αν φυσικά την έκανε. Γιατί δε χάλασε τον...
κόσμο τότε;
Περισσότερο όμως με εκπλήσσουν οι αντιφρονούντες. Π.χ. ο πάλαι ποτέ τα βροντάω κάθε μέρα και φεύγω Γιάννης Μανώλης τώρα ανακάλυψε το non-paper του καλοκαιριού; Πέρασαν σχεδόν έξι μήνες για να αντιληφθεί πόσο πολύ τον ενοχλεί και τον πονάει η κίνηση αυτή του Πάνου Καμμένου το καλοκαίρι; Αν φυσικά την έκανε. Γιατί δε χάλασε τον...
κόσμο τότε;
Επίσης πως θα κινηθούν όλοι αυτοί οι αντιμνημονιακοί τ. βουλευτές της Ν.Δ. που βρέθηκαν στο πλευρό του κου Καμμένου; Θα επιστρέψουν εκεί που έφτυναν; Θα φτιάξουν ένα ακόμη αντιμνημονιακό κόμμα; Και σε αυτή την περίπτωση τι τους ενοχλούσε; Η προσέγγιση με το ΣΥΡΙΖΑ ή φόβος ότι πράγματι μπορεί να κληθούν να κυβερνήσουν με τον Τσίπρα και δε θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη;
Επιπλέον διαβάσαμε στην παραίτηση του κου Γιαννάκη διάφορους ισχυρισμούς περί προχειρότητας και άλλων χαρακτηριστικών. Έχω όμως μια απορία, αφού άντεξαν όλοι αυτοί τόσους μήνες γιατί δεν έκαναν λίγο ακόμη υπομονή έως το συνέδριο του Απριλίου και εκεί να αναδείξουν νέο πρόσωπο στην ηγεσία των ΑΝΕΛ το οποίο θα διόρθωνε όλα τα κακώς κείμενα;
Εν πάση περιπτώσει ο τρόπος που εξελίχθηκαν όλα με την άρνηση του κου Μαρκόπουλου να συγκαλέσει την κοινοβουλευτική ομάδα και το ντόμινο των αποχωρήσεων που ακολούθησε (Ζώης, Σταμάτης, Μανώλης, Γιαννάκης) φαντάζει σαν μια κίνηση έτοιμη απο καιρό…
Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται κι ο…συμπαθέστατος Θόδωρος Πάγκαλος να δηλώσει ότι η διάλυση των ΑΝΕΛ θα κάνει καλό στο πολιτικό σύστημα.
Πάντως η δική του εξαφάνιση θα κάνει καλό στα νεύρα μας…
