Δύσκολα μπορεί να το πιστέψει κανείς, ωστόσο η πρακτική του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζει το νεοφιλελεύθερο σύστημα (ΔΝΤ – Παγκόσμια Τράπεζα και τα παραμάγαζά τους) είναι κυνικά απλή: Όσοι «περισσεύουν» ας πεθάνουν.
Κάπως έτσι γλιτώνει το κράτος χρήμα, προκειμένου να το κατευθύνει προς τους πιστωτές τοκογλύφους, κάπως έτσι συντελούνται οι οικονομίες κλίμακας. Γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε, το καίριο πλήγμα τωναναμορφώσεων που επιβάλλει το ΔΝΤ, παγκοσμίως, είναι στον χώρο της Yγείας. Εκεί, στον χώρο της Yγείας οι παρεμβάσεις έχουν άμεσα αποτελέσματα, καθώς οι άνθρωποι που βρίσκονται εκτός ομπρέλας ενός συστήματος δημόσιας υγείας, απλώς πεθαίνουν αβοήθητοι.
Μια ματιά στο κυριακάτικο ρεπορτάζ του «Βήματος» για την κατάσταση στον χώρο της Υγείας («Εντατικές σε κώμα λόγω κρίσης») είναι αποκαλυπτικό:
♦ Ελλείψεις σε υλικά και φάρμακα αναγκάζουν τους συγγενείς να αγοράζουν αναλώσιμα απολύτως απαραίτητα για τη νοσηλεία των ασθενών.
♦ Η έλλειψη ακόμη και φθηνών αναλώσιμων υλικών καθιστούν μονάδες εντατικής θεραπείας ανίκανες να φιλοξενήσουν έκτακτα περιστατικά.
♦ Η έλλειψη γιατρών σε μονάδες εντατικής θεραπείας απειλεί με αχρήστευση κλινών αλλά και κλινικών.
♦ Η παραπάνω εικόνα απαντάται σε ολόκληρη την Ελλάδα, τόσο σε νοσοκομεία του κέντρου όσο και σε πολλά της περιφέρειας και της νησιωτικής Ελλάδας. Την ίδια ώρα έρχονται νέες περικοπέςμε συγχώνευση κλινικών και νοσοκομείων, των οποίων η αποτελεσματικότητα ήδη αμφισβητείται.
Ίσως λοιπόν ο «Ελεύθερος Τύπος» την περασμένη εβδομάδα ήρθε πάνω στην ώρα να μας θυμίσει μια έρευνα που δείχνει πως όπου περνάει το ΔΝΤ αφήνει πίσω του συντρίμμια και στον τομέα της υγείας.
♦ Μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6 με 7 χρόνια.
♦ Έξαρση σε φυματίωση, καρδιαγγειακές ασθένειες, ψυχικά νοσήματα και θανάτους!
♦ Σε 21 χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ το διάστημα 1991-2002 φάνηκε ότι οι χώρες με δανειακή σύμβαση από το ΔΝΤ εμφάνισαν 16,6% μεγαλύτερη θνησιμότητα από φυματίωση σε σύγκριση με άλλες που έκαναν περικοπές χωρίς να μπουν σε πρόγραμμα του ΔΝΤ.
♦ Στην Αργεντινή τη δεκαετία 1991-2001, επί ΔΝΤ, το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και χωρίς φάρμακα, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η θνητότητα των πολιτών 5% για κάθε χρόνο παρουσίας του ΔΝΤ, ενώ το 2002 είχαν αυξηθεί κατά 40% οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους λόγω κατάθλιψης.
Πώς να μην αισιοδοξούμε λοιπόν για το επόμενο διάστημα;
ΠΗΓΗ: topontiki.gr
