Ο Αντώνης Σαμαράς υποβοηθούμενος από αρκετά ΜΜΕ επιχειρεί την ύστατη προσπάθεια να κρατήσει όρθιο το χάρτινο πύργο της ΝΔ που καταρρέει και απομένει ένας μήνας για να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών του.Ο κος Σαμαράς εμφανίζεται ως ο υπεύθυνος πολιτικός άνδρας, ο εγγυητής της παρουσίας της Ελλάδας στην Ευρώπη, στον οποίο κανείς μπορεί να στηριχθεί…πριν οδηγηθεί στο ΚΑΤ με συντριπτικά κατάγματα.
Ας δούμε λοιπόν το “υπεύθυνο” του πολιτικού ανδρός:
> Το καλοκαίρι του 1993 ίδρυε την ΠΟΛ.ΑΝ. όντας εκδιωγμένος (και έχοντας τότε όλο το δίκαιο με το μέρος του) δηλώνοντας πως:
- δεν επιστρέφει ούτε ως αρχηγός στη Νέα Δημοκρατία
- δε θα ρίξει μια εκλεγμένη για τέσσερα έτη από το λαό κυβέρνηση
Τα προεκλογικά συνθήματα τα οποία τότε πολλοί εκ των σημερών ψηφοφόρων του φώναζαν στις συγκεντρώσεις του Κώστα Μητσοτάκη είναι γνωστά.
> Το Μάρτιο του 1995 σε μια εποχή κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση, μετετράπη σε σοσιαλιστικό δεκανίκι για λόγους που μόνο αυτός γνωρίζει. Η συνέχεια μας είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο ασθενικός Ανδρέας Παπανδρέου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση για να τον διαδεχθεί ο Κώστας Σημίτης, επί των ημερών του οποίου:
- βιώσαμε τον εθνικό εξευτελισμό στα Ιμια τον Ιανουάριο του 1996
- την ταπείνωση με τις δολοφονίες των Σολομού και Ισαάκ στην Κύπρο λίγους μήνες αργότερα
- την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους
- το Ελσίνκι και τη Μαδρίτη αναγνωρίζοντας τα “ζωτικά συμφέροντα” της Τουρκίας στο Αιγαίο
- το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου
- τη σκανδαλώδη υποτίμηση της δραχμής έναντι του ευρώ με τα υπερκέρδη ορισμένων
- τους άχρηστους και υπερκοστολογημένους Ολυμπιακούς Αγώνες
- τις βαλίτσες γνωστής εταιρείας
- τα μαγειρέματα που μας έβαλαν στο ευρώ
- το ζήτημα των ταυτοτήτων
- τον υπερδανεισμό της χώρας
- την έκρηξη της λαθρομετανάστευσης
Εν ολίγοις βιώσαμε όλα αυτά που μας έφεραν ως εδώ. Θα μείνουμε λοιπόν με την απορία του τι μπορεί να είχε συμβεί αν το 1995 είχε διαδεχθεί ο Μιλτιάδης Εβερτ τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία της χώρας. Θα οδηγούμασταν ούτως ή άλλως στο ίδιο χάλι; Αλλά δε θα το μάθουμε μιας και ο κος Σαμαράς είχε κακιώσει, όπως του κάκιωσαν και οι ψηφοφόροι του και τον οδήγησαν σε πολιτική διαθεσιμότητα.
> το Νοέμβριο του 2009 καλούσε τον κόσμο να τον εκλέξει για πάψει πια η οικογενειοκρατία και τα φέουδα. Το αν η Ν.Δ. παραμένει φέουδο ή όχι, το διαπιστώσαμε όλοι καλά το τελευταίο 6μηνο.
> έδιωξε τα φέουδα, τώρα τα φωνάζει πίσω αν τελικά επαληθευτούν οι πληροφορίες για την Ντόρα Μπακογιάννη
> επί 1 1/2 έτος μιλούσε για λάθος μείγμα πολιτικής, για νέα ύφεση φτάνοντας στο αποκορύφωμα της ΔΕΘ. Έκτοτε έκανε στροφή 180 μοιρών συναινώντας σε αντίθεση με τη γιαγιά του Πηνελόπη Δέλτα, στην υποδούλωση της χώρας.
> το 1993 και το 1996 δε κατέβαζε μουσουλμάνους υποψηφίους στη Θράκη, το 2012 τους συμπεριέλαβε στην πανστρατιά.
> τιμωρούσε όσους παρέμεναν συνεπείς στις επί 18μηνου θέσεις απειλώντας πως θα χωρίσουν οι δρόμοι τους. Βλέποντας πως αρκετοί δε μάσησαν αναγκάστηκε τελικά να τους διαγράψει και οι χωρισμένοι δρόμοι ξανάσμιξαν για ορισμένους στο κάλεσμα της πανστρατιάς λίγα 24ωρα αργότερα. Τώρα διαβάζει τις προτάσεις Καμμένου και συμφωνεί! Και τι πράξει; Θα διαγράψει όσους ψήφισαν ΝΑΙ το Φεβρουάριο και θα ζητήσει να επανέλθουν οι διαγραφέντες; Μπερδευτήκατε; Μια είναι η απάντηση > Σφουγγάρι!
> στο Ζάππειο δήλωνε πως δε συγκυβερνά επιχειρηματολογώντας σχετικά για να υποστηρίξει τη θέση.
> ο κόσμος ψήφισε όχι στο μνημόνιο και αυτός το ερμήνευσε ως ψήφος εμπιστοσύνης στο ευρώ. Άραγε πως εμπιστεύεσαι κάτι που δε διαθέτεις;
> καταπόντισε τη Ν.Δ. αλλά αυτό που κατάλαβε είναι πως ηγείται του πρώτου κόμματος! Κι έπειτα δηλώνει πως έλαβε το μήνυμα…
Με τόσα μπρος-πίσω που έχει διαπράξει καλό θα είναι να μη δοκιμάσει την τύχη του στο μπάσκετ όταν οι επιλογές, οι ανεξήγητες ενέργειες και οι αυτο-εγκλωβισμοί του τον οδηγήσουν στην πολιτική σύνταξη σε σύντομο διάστημα.
Κι επίσης πέρα από το κωλοτούμπας, υπάρχει ακόμη μία λέξη που χρησιμοποιείται όταν κάποιος πηδά από τη μία άκρη της όχθης στην άλλη απογοητεύοντας όσους τον εμπιστεύτηκαν. Αρχίζει από π και κάποιοι την τραγουδούσαν το 1993 ενώ ομολογουμένως ταιριάζει καλύτερα στις μέρες μας.
“το αύριο θα νικήσει”-1993. “έρχεται η άλλη Ελλάδα” – 1996, “δημιουργούμε την ελπίδα της Ελλάδας και την Ελλάδα της ελπίδας”-2009.
Αποτέλεσμα;
Δημιουργήσαμε την Ελλάδα της απελπισίας – 2012!
Σφουγγάρι! Επειγόντως!
http://freepen.gr/politiki/
