Σας είχαμε ενημερώσει από νωρίς
ότι θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε πολλά
το επόμενο διάστημα για τη δημοσκοπική φάμπρικα του 2009, τους Οικολόγους Πράσινους...
Τα στοματάκια άρχισαν να ανοίγουν σιγά σιγά
και άνθρωποι που εντάχθηκαν στη φάμπρικα έχουν αρχίσει να μιλούν για όσα έζησαν
μέσα στο "εύρημα" των Ευρωεκλογών του 2009.
Ένας από αυτούς είναι ο Αντώνης Καφετζόπουλος που κατέθεσε μαρτυρία - κόλαφο για όσα είδε μέσα στους Οικολόγους Πράσινους.
Δήλωσε ο ίδιος: Εγώ έκανα μια απόπειρα με τους Οικολόγους Πράσινους να στρατευτώ πολιτικά.
Θεωρούσα ότι τότε έπρεπε να παρέμβω σε κινήματα ελπιδοφόρα και καινούρια.
Όχι τυχαία, οι Οικολόγοι Πράσινοι υπήρξαν το πιο σύντομα απορροφημένο από το πολιτικό σύστημα κίνημα που έχω συναντήσει στη ζωή μου.
Ανάμεσα στους Οικολόγους εξακολουθούν να υπάρχουν ενδιαφέροντες και κάθε λογής άνθρωποι.
Αυτοί όμως δεν συνιστούν ούτε ρεύμα, ούτε πλειοψηφική ιδεολογία.
Και εδώ έρχεται η βόμβα:
Πρόκειται απλώς για μια μειονότητα που προσπαθεί να αρθρώσει τη φωνή της απέναντι σε ένα σύνολο που το μόνο που ξέρει είναι να μιλάει για λεφτά.
Όταν οι Οικολόγοι πήραν τη χρηματοδότηση που τους αναλογούσε από το κράτος, άρχισαν να αναλώνουν όλες τους τις κουβέντες στο πώς θα διαχειριστούν αυτά τα ποσά.
Καταπέλτης ο Αντώνης!
Και δεν τα λέει και όλα. Σιγά σιγά. Υπομονή έχουμε.
Υ.Γ. : Η σημερινή ανάρτηση είναι ειδικά αφιερωμένη στους ντόπιους "αγιογράφους" που την περασμένη εβδομάδα κόντεψαν να πείσουν την Κορινθία ότι ο Χρυσόγελος και ο Τρεμόπουλος πρέπει να είναι τα νέα πολιτικά πρότυπα της Ελλάδας!
Περαστικά!
ότι θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε πολλά
το επόμενο διάστημα για τη δημοσκοπική φάμπρικα του 2009, τους Οικολόγους Πράσινους...
Τα στοματάκια άρχισαν να ανοίγουν σιγά σιγά
και άνθρωποι που εντάχθηκαν στη φάμπρικα έχουν αρχίσει να μιλούν για όσα έζησαν
μέσα στο "εύρημα" των Ευρωεκλογών του 2009.
Ένας από αυτούς είναι ο Αντώνης Καφετζόπουλος που κατέθεσε μαρτυρία - κόλαφο για όσα είδε μέσα στους Οικολόγους Πράσινους.
Δήλωσε ο ίδιος: Εγώ έκανα μια απόπειρα με τους Οικολόγους Πράσινους να στρατευτώ πολιτικά.
Θεωρούσα ότι τότε έπρεπε να παρέμβω σε κινήματα ελπιδοφόρα και καινούρια.
Όχι τυχαία, οι Οικολόγοι Πράσινοι υπήρξαν το πιο σύντομα απορροφημένο από το πολιτικό σύστημα κίνημα που έχω συναντήσει στη ζωή μου.
Ανάμεσα στους Οικολόγους εξακολουθούν να υπάρχουν ενδιαφέροντες και κάθε λογής άνθρωποι.
Αυτοί όμως δεν συνιστούν ούτε ρεύμα, ούτε πλειοψηφική ιδεολογία.
Και εδώ έρχεται η βόμβα:
Πρόκειται απλώς για μια μειονότητα που προσπαθεί να αρθρώσει τη φωνή της απέναντι σε ένα σύνολο που το μόνο που ξέρει είναι να μιλάει για λεφτά.
Όταν οι Οικολόγοι πήραν τη χρηματοδότηση που τους αναλογούσε από το κράτος, άρχισαν να αναλώνουν όλες τους τις κουβέντες στο πώς θα διαχειριστούν αυτά τα ποσά.
Καταπέλτης ο Αντώνης!
Και δεν τα λέει και όλα. Σιγά σιγά. Υπομονή έχουμε.
Υ.Γ. : Η σημερινή ανάρτηση είναι ειδικά αφιερωμένη στους ντόπιους "αγιογράφους" που την περασμένη εβδομάδα κόντεψαν να πείσουν την Κορινθία ότι ο Χρυσόγελος και ο Τρεμόπουλος πρέπει να είναι τα νέα πολιτικά πρότυπα της Ελλάδας!
Περαστικά!