Δεύτερη ανάγνωση, προσεκτική ερμηνεία και διπλή μετάφραση θέλουν από εδώ και στο εξής τόσο οι πολιτικές επιλογές και εξαγγελίες της κυβέρνησης όσο και η στάση της αντιπολίτευσης στο σύνολό της. Γιατί η μεν κυβέρνηση μονιμοποιεί, όπως φαίνεται, την τακτική του αποπροσανατολισμού από τα πραγματικά προβλήματα η δε αντιπολίτευση θα εντείνει την τακτική ετοιμότητας για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Εάν επιχειρήσουμε στη βάση αυτή να ερμηνεύσουμε και να μεταφράσουμε τις πολιτικές εξελίξεις της εβδομάδας, θα οδηγηθούμε σε ακριβέστερα συμπεράσματα από αυτά που...
επιδίωξε η πολιτική σκηνή του τόπου να περάσει στην κοινή γνώμη.
Κορυφαίο γεγονός της εβδομάδας ήταν, κατά την άποψή μου, η αποκάλυψη του βάλτου κάτω από το «στέρεο» έδαφος της συμφωνίας των Βρυξελλών για το ελληνικό χρέος. Του βάλτου που δημιουργεί, κυρίως, η αναποφασιστικότητα των Ευρωπαίων ηγετών και η εμφάνιση των σκοτεινών σημείων των χειρισμών όχι μόνο για την ελληνική κρίση αλλά και για την ευρωπαϊκή στο σύνολό της.
Η αποκάλυψη του βάλτου που διαδέχθηκε τους πανηγυρισμούς μας για τη συμφωνία περιέχει (ως φυσική συνέπεια) και σοβαρούς κινδύνους να δυναμιτίσει το πολιτικό κλίμα που θεώρησε η κυβέρνηση ότι δημιουργήθηκε στις Βρυξέλλες.
Και το ενδεχόμενο αυτό είναι που οδήγησε (όπως όλα δείχνουν) σε κυβερνητικό συναγερμό και οργάνωση εκστρατείας αποπροσανατολισμού.
Η πρώτη «εκστρατευτική» κίνηση ήταν η έντονη δημοσιοποίηση του κοινωνικού σχεδίου απασχόλησης 50.000 από τους 1.100.00 ανέργους (του 2012) για 5μηνη εργασία με μηνιαίες αποδοχές 600 ευρώ!!!
Αυτή είναι η, κατά την γνώμη μου, ορθή ερμηνεία του άγνωστου ακόμη σχεδίου που διαφημίσθηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης ως σωτήριο έργον...
Ας δούμε τώρα και την μετάφραση του.
Το κράτος επισημοποιεί πλέον τον μηνιαίο μισθό των 600 ευρώ και την προσφορά πεντάμηνης εργασίας φέρνοντας τα επίπεδα των μηνιαίων αμοιβών σε εκείνα της Βουλγαρίας. Γιατί ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για πρόγραμμα απασχόλησης ανέργων το καθεστώς των 600 ευρώ τον μήνα καθιερώνεται και δίνει ισχυρά επιχειρήματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία να το συνεχίσει και να το επεκτείνει. Και ως προς το ύψος των μισθών και ως προς την διάρκεια της εργασίας.
Άλλωστε και οι ιδιώτες άνεργους θα απασχολήσουν.
Εάν δε αυτό συνδυαστεί και με τα ωρομίσθια των 3-5 ευρώ των μεταναστών και λαθρομεταναστών τόσο στα αστικά Κέντρα όσο και στην επαρχία για απασχόληση στα χωράφια και στις κατασκευές σχηματοποιούμε μια νέα πρωτόγνωρη εικόνα απασχόλησης και αμοιβών με μισθούς 600 ευρώ και μεροκάματα 20-30 ευρώ.
Στην εικόνα δε αυτή θα πρέπει να προστεθεί το μεγάλο ψαλίδισμα των συντάξεων και των επικουρικών σε συνδυασμό με την μείωση του πλαφόν των συντάξεων την κατάργηση του εφάπαξ και τις μεγάλες μεταβολές στο μισθολόγιο του δημοσίου.
Ανεξάρτητα από το εάν όλα αυτά επιβάλλονται και από τους δανειστές και από τον φόβο της στάσης πληρωμών, γεγονός είναι πως η νέα εικόνα στην απασχόληση συνδυάσθηκε από την κυβέρνηση αφενός με την μια δήθεν κοινωνική πολιτική, εν μέσω κρίσης, και αφ ετέρου με την εκστρατεία αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το αναδυόμενο πρόβλημα της συμφωνίας των Βρυξελλών.
Η αντιπολίτευση, τώρα, βλέποντας πιθανούς ορίζοντες εκλογώνσχολίασε την εξέλιξη αλλά χωρίς διάθεση αποκάλυψης της αλήθειας μιας και δεν συμφέρει πολιτικά η αντιπαράθεση σε μέτρα υπέρ των ανέργων.
Εάν επιχειρήσουμε στη βάση αυτή να ερμηνεύσουμε και να μεταφράσουμε τις πολιτικές εξελίξεις της εβδομάδας, θα οδηγηθούμε σε ακριβέστερα συμπεράσματα από αυτά που...
επιδίωξε η πολιτική σκηνή του τόπου να περάσει στην κοινή γνώμη.
Κορυφαίο γεγονός της εβδομάδας ήταν, κατά την άποψή μου, η αποκάλυψη του βάλτου κάτω από το «στέρεο» έδαφος της συμφωνίας των Βρυξελλών για το ελληνικό χρέος. Του βάλτου που δημιουργεί, κυρίως, η αναποφασιστικότητα των Ευρωπαίων ηγετών και η εμφάνιση των σκοτεινών σημείων των χειρισμών όχι μόνο για την ελληνική κρίση αλλά και για την ευρωπαϊκή στο σύνολό της.
Η αποκάλυψη του βάλτου που διαδέχθηκε τους πανηγυρισμούς μας για τη συμφωνία περιέχει (ως φυσική συνέπεια) και σοβαρούς κινδύνους να δυναμιτίσει το πολιτικό κλίμα που θεώρησε η κυβέρνηση ότι δημιουργήθηκε στις Βρυξέλλες.
Και το ενδεχόμενο αυτό είναι που οδήγησε (όπως όλα δείχνουν) σε κυβερνητικό συναγερμό και οργάνωση εκστρατείας αποπροσανατολισμού.
Η πρώτη «εκστρατευτική» κίνηση ήταν η έντονη δημοσιοποίηση του κοινωνικού σχεδίου απασχόλησης 50.000 από τους 1.100.00 ανέργους (του 2012) για 5μηνη εργασία με μηνιαίες αποδοχές 600 ευρώ!!!
Αυτή είναι η, κατά την γνώμη μου, ορθή ερμηνεία του άγνωστου ακόμη σχεδίου που διαφημίσθηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης ως σωτήριο έργον...
Ας δούμε τώρα και την μετάφραση του.
Το κράτος επισημοποιεί πλέον τον μηνιαίο μισθό των 600 ευρώ και την προσφορά πεντάμηνης εργασίας φέρνοντας τα επίπεδα των μηνιαίων αμοιβών σε εκείνα της Βουλγαρίας. Γιατί ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για πρόγραμμα απασχόλησης ανέργων το καθεστώς των 600 ευρώ τον μήνα καθιερώνεται και δίνει ισχυρά επιχειρήματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία να το συνεχίσει και να το επεκτείνει. Και ως προς το ύψος των μισθών και ως προς την διάρκεια της εργασίας.
Άλλωστε και οι ιδιώτες άνεργους θα απασχολήσουν.
Εάν δε αυτό συνδυαστεί και με τα ωρομίσθια των 3-5 ευρώ των μεταναστών και λαθρομεταναστών τόσο στα αστικά Κέντρα όσο και στην επαρχία για απασχόληση στα χωράφια και στις κατασκευές σχηματοποιούμε μια νέα πρωτόγνωρη εικόνα απασχόλησης και αμοιβών με μισθούς 600 ευρώ και μεροκάματα 20-30 ευρώ.
Στην εικόνα δε αυτή θα πρέπει να προστεθεί το μεγάλο ψαλίδισμα των συντάξεων και των επικουρικών σε συνδυασμό με την μείωση του πλαφόν των συντάξεων την κατάργηση του εφάπαξ και τις μεγάλες μεταβολές στο μισθολόγιο του δημοσίου.
Ανεξάρτητα από το εάν όλα αυτά επιβάλλονται και από τους δανειστές και από τον φόβο της στάσης πληρωμών, γεγονός είναι πως η νέα εικόνα στην απασχόληση συνδυάσθηκε από την κυβέρνηση αφενός με την μια δήθεν κοινωνική πολιτική, εν μέσω κρίσης, και αφ ετέρου με την εκστρατεία αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το αναδυόμενο πρόβλημα της συμφωνίας των Βρυξελλών.
Η αντιπολίτευση, τώρα, βλέποντας πιθανούς ορίζοντες εκλογώνσχολίασε την εξέλιξη αλλά χωρίς διάθεση αποκάλυψης της αλήθειας μιας και δεν συμφέρει πολιτικά η αντιπαράθεση σε μέτρα υπέρ των ανέργων.
Η δεύτερη κίνηση ήταν η απελευθέρωση... του επαγγέλματος των εμπόρων ναρκωτικών δια της μεθόδου της άρσης της ποινικοποίησης της χρήσης που γίνεται μεθοδικά... ως προγραμματική δέσμευση της κυβέρνησης.
Η μοναδική αντίδραση είναι αυτή της αντιπολίτευσης που όμως θα μετρήσει σε βάρος της σε περίπτωση εκλογών.
Άρα μεταφράζοντας και αυτήν την κίνηση της κυβέρνησης βλέπουμε από την μία πλευρά αποπροσανατολισμό και από την άλλη στρίμωγμα της αντιπολίτευσης σε ένα θέμα που «μετράει» πολιτικά για το ΠΑΣΟΚ.
Η τρίτη κίνηση ήταν η στρατολόγηση, στην εκστρατεία αποπροσανατολισμού των Περιφερειαρχών γνωστών και ως «μικρών πρωθυπουργών» στην «τούμπα» της κυβέρνησης για τους ταξιτζήδες. Βεβαίως και οι ταξιτζήδες με τις ακρότητές τους οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο και έψαχναν μια «συνδικαλιστική λύση» που να στέκεται.
Η κυβέρνηση όμως έχει διπλό κέρδος. Γιατί από την μία πλευρά απέφυγε την «τούμπα» ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός του και από την άλλη έχει το περιθώριο να κάνει την δική της «τούμπα» αδειάζοντας τους περιφερειάρχες.
Η δε αντιπολίτευση δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο από την αντιπαράθεσή της με την κυβέρνηση. Αλλά και αυτό μετράει ως κυβερνητικό πολιτικό κέρδος μιας και εμφανίζεται απόλυτα προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις και επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μνημονίου.
Με όλα αυτά τα «πολιτικά κέρδη» της πρώτης (μετά την συμφωνία των Βρυξελλών) εκστρατείας αποπροσανατολισμού είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η τακτική όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά θα πάρει και διαστάσεις.
γράφει ο Γιώργου ΚράλογλουΗ μοναδική αντίδραση είναι αυτή της αντιπολίτευσης που όμως θα μετρήσει σε βάρος της σε περίπτωση εκλογών.
Άρα μεταφράζοντας και αυτήν την κίνηση της κυβέρνησης βλέπουμε από την μία πλευρά αποπροσανατολισμό και από την άλλη στρίμωγμα της αντιπολίτευσης σε ένα θέμα που «μετράει» πολιτικά για το ΠΑΣΟΚ.
Η τρίτη κίνηση ήταν η στρατολόγηση, στην εκστρατεία αποπροσανατολισμού των Περιφερειαρχών γνωστών και ως «μικρών πρωθυπουργών» στην «τούμπα» της κυβέρνησης για τους ταξιτζήδες. Βεβαίως και οι ταξιτζήδες με τις ακρότητές τους οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο και έψαχναν μια «συνδικαλιστική λύση» που να στέκεται.
Η κυβέρνηση όμως έχει διπλό κέρδος. Γιατί από την μία πλευρά απέφυγε την «τούμπα» ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός του και από την άλλη έχει το περιθώριο να κάνει την δική της «τούμπα» αδειάζοντας τους περιφερειάρχες.
Η δε αντιπολίτευση δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο από την αντιπαράθεσή της με την κυβέρνηση. Αλλά και αυτό μετράει ως κυβερνητικό πολιτικό κέρδος μιας και εμφανίζεται απόλυτα προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις και επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μνημονίου.
Με όλα αυτά τα «πολιτικά κέρδη» της πρώτης (μετά την συμφωνία των Βρυξελλών) εκστρατείας αποπροσανατολισμού είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η τακτική όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά θα πάρει και διαστάσεις.