Ο ελληνικός λαός παρ’ολο που κατοικεί στο χώρο αυτόν από την πρώτη στιγμή της εμφανίσεως του στην ιστορία, διατηρεί την ίδια γλώσσα , τα ίδια γενετικά χαρακτηριστικά ,διασώζει ήθη και έθιμα από την αρχαιότητα , τον ξεχωρίζει μια ιστορική συνεχεία από άλλους λαούς, ταυτόχρονα, μιμείται άκριτα οτιδήποτε ξενόφερτο.
Ο έλληνας ενώ αιώνες τώρα δέχεται την εχθρότητα άλλων λαών γειτονικών και μη, η εν γένει άμυνα του δεν στρέφεται σε άλλους λαούς, αλλά σε επιθετικότητα ενάντια στον εαυτό του. Ότι κερδίζει στον πόλεμο το χάνει στην ειρήνη.
Ενώ θεωρεί ότι έχει μια ανωτερότητα σαν φυλή, ταυτόχρονα, θαυμάζει οποιονδήποτε δεν μιλάει ελληνικά.
Ο κάθε έλληνας έχει μια διαφορετική άποψη. Την...
δική του άποψη. Αναπόφευκτα θα τον χαρακτήριζε κάποιος, σαν ένα λαό ανομοιογενή. Αντιθέτως το χαρακτηριστικό αυτό ταυτοποιει μια κοινωνία με ανομοιογενή τάξη ή σε ομοιογενή αταξία.
Παράδειγμα τούτου είναι οι κατοικίες των ελλήνων που η κάθε μια χαρακτηρίζει τον ίδιο και μόνο, σύμφωνα με τις ανάγκες του και τα θέλω του.
Ενώ αντιμετωπίζουν φοβικά κάθε τι νέο, παράλληλα θα αφομοιώσουν κάθε τι ξένο.
Ενώ είναι κατά τεκμήριο λαός κοινωνικός σε κάθε μορφή κοινωνικής εκδήλωσης, από την άλλη ,σε κάθε τους φράση ξεκινούν με την λέξη «ΕΓΩ» ή «ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;»
Ενώ διδάξαν το μέτρο ζουν μεσ’την υπερβολή.
Ενώ είναι έξυπνοι και ιδιοφυείς, το προτέρημα αυτό το ακυρώνουν από την υπερηφάνεια και την αλαζονική τους συμπεριφορά.
Ενώ παράγουν λίγο ,καταναλώνουν υπέρμετρα.
Το ιδιωτικό αγαθό το συσσωρεύουν και το δημόσιο το σπαταλούν. Όσο κάτι ανήκει σε περισσότερους τόσο λιγότερο το προσέχουν.
Είναι πατριώτες και εξαγγέλλουν ότι θα πέθαιναν για την πατρίδα τους, στη πράξη όμως η ιστορία διδάσκει ότι η χώρα αυτή έχει βγάλει τους μεγαλύτερους προδότες.
Οι μεγάλες ήττες της χώρας ,δεν έγιναν στις μάχες αλλά στα παρασκήνια.
Ενώ κάθε μέρα εκφράζουν την πίστη τους στην πατρίδα ,κάθε μέρα κάνουν κάτι για να την καταστρέψουν.
Ενώ δείχνουν το πρότυπο μιας οικογενειακής ζωής, από την άλλη οι στατιστικές εξωσυζυγικών σχέσεων χτυπάνε κόκκινο.
Ενώ είναι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης , της δημοκρατίας, της αντίθετης άποψης και του πλουραλισμού, παράλληλα , μισούν οτιδήποτε διαφωνεί μαζί τους. Και όταν κάποιος ή κάποιοι συμφωνούν μεταξύ τους , δεν το αντέχουν και πολύ, αμέσως βρίσκουν παρακλάδια διαφωνίας. (βλέπε πολιτικά κόμματα)
Ενώ διδάξαν το «αιεν αριστευειν», μάχονται με λύσσα οτιδήποτε είναι «ανώτερο». Το λοιδορούν, το φθονούν και δεν ησυχάζουν αν δεν το απαξιώσουν.
Ενώ διδάξαν το «γνώθι σ’ευατον», σε καμία περίπτωση δεν δέχονται ότι έσφαλαν οι ίδιοι ,αλλά πάντα οι άλλοι.
Ενώ διδάξαν το «τολμησον φρονειν», στριμώχνονται στα πολιτικά γραφεία απαιτώντας την προστασία του δημοσίου.
Ψηφίζουμε αριστερά και διατηρούμε επιχειρήσεις εφαρμόζοντας οτιδήποτε αντεργατικό,
Ψηφίζουμε δεξιά, και γλείφουμε να μπούμε στο δημόσιο
Ψηφίζουμε κάτι που δεν μας αρέσει για να μη βγει αυτό που δεν μας αρέσει καθόλου.
Ανάλογα της θέσης μας διαμορφώνουμε τις απόψεις μας και όχι ανάλογα την άποψη μας διαμορφώνουμε τη θέση μας.
Ο έλληνας, ενώ είναι καχύποπτος σε όλα, στην ουσία είναι ο πιο ευκολόπιστος πολίτης στην Ευρώπη.
Φτιάχνει σενάρια, εφευρίσκει εξωτερικούς εχθρούς που απειλούν την χώρα, και αγνοεί ότι ο ασφαλέστερος εχθρός του είναι ο εαυτός του.
Εκεί που χτίζει εκκλησίες , εκεί χαλάει σπίτια.
Στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους οι αντιφάσεις είναι εξόφθαλμες.
Στην κόρη , «σιγά να μη σου δώσω προίκα, που ζούμε», «κοίτα να βρεις ένα καλό παιδί με καλή δουλειά» και άλλα τέτοια ενώ,
Στο αγόρι, «κοίτα να βρεις κοπέλα από σπίτι και με σπίτι»
Στην ηθική , ενώ στο αγόρι διδάσκουν το προσφιλές άθλημα του «γυναικά», στο κορίτσι η «παρθενιά» είναι κάτι πολύτιμο το οποίο δεν πρέπει να σπαταληθεί αδιάκριτα.
Στους γάμους οι γονείς των νεονυμφων από την μια εξασφαλίζουν την οικονομική ευημερία της νέας οικογένειας, και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις αρχίζουν με τις παρεμβάσεις τους να την διαβρώνουν.
Όλοι γνωρίζουν και έναν υπουργό, έναν αξιωματούχο , έναν καλλιτέχνη, έναν μεγάλο ή έναν επώνυμο έλληνα, αλλά κανείς δεν γνωρίζει έναν άσημο άνεργο ή φτωχό στη διπλανή του πόρτα που πεινάει.
Διαδηλώνουμε για την ειρήνη στο κόσμο και δεν μιλάμε με τον αδελφό μας , τον γείτονα , μα περισσότερο δεν έχουμε ειρήνη με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Έχουμε τα περισσότερα πανεπιστήμια στην Ευρώπη , τους περισσότερους δασκάλους , τα περισσότερα μαθήματα και την χειρότερη παιδεία.
Έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, τα λιγότερα εργατικά χέρια, τους λιγότερους αγρότες, κάνουμε δυο δουλειές , απασχολούμε τους περισσότερους μετανάστες και παραλληλα εχουμε 15% ανεργία. Τι λαός Θεέ μου!
Έχουμε ποσοστά ιδιοκτησίας άνω του 90% του πληθυσμού, διαμέρισμα στην πόλη , σπίτι στην εξοχή, χωράφια στο χωριό , 2 αυτοκίνητα, καταθέσεις στις τράπεζες, τηλεοράσεις plasma σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού, γεμάτες ταβέρνες, ακριβά ρούχα , πλούσιες διακοπές και 300 δις εξωτερικό χρέος.
Ενώ δεν έχουν σχέση τόσο πολύ με το διάβασμα, τα ξέρουν όλα.
Ενώ κάθε εξωτερικός παρατηρητής θα χαρακτήριζε τους έλληνες σαν ένα λαό θρησκευόμενο , θα διαπίστωνε ότι είναι ο πιο βλάστημος . Ενώ η θρησκεία τους, διδάσκει την ταπείνωση , η αλαζονεία είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους.
Η ρητορεία και ο λόγος τους ,διέπουν μια εξωστρεφή προσωπικότητα και μια τάση προς τα άνω και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, εξαντλείται όμως στις λεπτομέρειες και στην αναποφασιστικότητα. Ενώ μιλάμε όλοι και πολύ, δεν ακούει κανείς.
Κάθε αλλαγή την εκλαμβάνουμε σαν απειλή και κάθε ευκαιρία την εκμεταλλευόμαστε μέχρι εκφυλισεως της.
Εύκολα μπορεί να απαξιώσουν και να κατηγορήσουν οποιονδήποτε και την στιγμή της τιμωρίας θα τον συγχωρήσουν σαν ένδειξη μεγαλοψυχίας προς αποφυγή επαναλήψεως της παραβατικης πράξης και συνεπέστατα θα την επαναλάβουν γνωρίζοντας ότι θα ξανασυγχωρεθουν.
Ενώ θεωρούν τον εαυτό τους αυθεντία ,εύκολα προσκολλούνται σε κομματικούς σχηματισμούς οι οποίοι γι’αυτους κατέχουν το αλάθητο . Όταν όμως αλλάζουν γνώμη ανάλογα την συγκυρία , υπερασπίζουν μια άποψη με πάθος ,ξεχνώντας ότι πριν λίγο καιρό ήταν αυτοί που την κατηγορούσαν.(βλέπε ΠΑΣΟΚ)
Διαφωνούμε ή συμφωνούμε ,όχι ανάλογα με αυτό που ακούγεται αλλά από το ποιος το λέει.
Όμως.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η μακροχρόνια υποταγή μας σε ξένες φυλές έχει αλλάξει το DNA μας.
Ο αγώνας για επιβίωση έκανε την εξυπνάδα ,πονηριά, την εγκράτεια , απληστία, την ντομπροσύνη, ανειλικρίνεια, την επινοητικότητα, απάτη, την τιμιότητα, αποδοχή προϊόντος εγκλήματος. Παράλληλα σε κάθε ανομία μας αντιτάξαμε ισχυρά άλλοθι, την φοροδιαφυγή την ονομάσαμε φυσιολογική άμυνα στο ληστρικό κράτος, τα αυθαίρετα και τις πολεοδομικές παραβάσεις τα θεωρούσαμε δεδομένα, τον διορισμό μας στο δημόσιο ,υποχρέωση του κράτους, την υγειά ,την παιδεία, την πρόνοια, τις θεωρούμε υπηρεσίες εξ ορισμού, δωρεάν, απαιτούμε να μας προσφέρουν το περισσότερο αντικαταβαλοντας το λιγότερο.
Η ευπροσαρμοστικοτητα μας και η πειθαρχία στους νόμους σε χώρες του εξωτερικού , έρχεται σε εμφανή αντίθεση με την συμπεριφορά μας στο εσωτερικό της χώρας.
Η ανυπακοή στους νόμους θεωρείται επαναστατική πράξη και ας είναι αυτοκαταστροφική
Έχουμε μπερδέψει το καθήκον με το δικαίωμα τη νομιμοφροσύνη με την υποχρέωση την πρόοδο με την οπισθοδρόμηση.
Απαιτούμε χωρίς να δίνουμε
Διεκδικούμε χωρίς να δικαιούμαστε
Νικάμε χωρίς να κερδίζουμε
Η ιστορία διδάσκει όμως δυο πλεονεκτήματα
1. ότι ο πάτος είναι πάντα για τον έλληνα το εφαλτήριο του για ανάπτυξη και
2. οτι στην ελληνική ψυχή καταγράφεται μια λέξη που δεν μεταφράζεται από καμία άλλη γλώσσα στον κόσμο
ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ !!!
