Από το http://drapetsona-manos.blogspot.com
Δήμος Κερατσινίου: Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η συμμετοχή ατόμων με αναπηρία στο δίαθλο 2010
«Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το διήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένων στον Αθλητισμό και στην Αναπηρία που σχεδίασε και υλοποίησε η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πρόνοιας Κερατσινίου σε συνεργασία με τον δήμο Κερατσινίου.»
Και πως θα μπορούσε να αποτύχει άλλωστε. Η επιθυμία για συμμετοχή, για ανάδειξη, για συναγωνισμό και ανταγωνισμό, όπως συμβαίνει σε καθέναν από μας δηλαδή, είναι εξ ίσου ισχυρή και στους συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα.
Εύκολο λοιπόν να πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να κάνεις και το κομμάτι σου.
Αλλά ας τα πει καλλίτερα ο φίλος μας, ο Τάκης Πατσάκης, άμεσα ενδιαφερόμενος ως καθημερινός αγωνιστής του δημοτικού πολύαθλου.
Θέμα: ΔΙΑΘΛΟ 2010 ΜΑΖΙ ...ΜΠΟΡΟΥΜΕ; ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ !!!!
“Δεν μιλάμε για ανοχή αλλά για ένταξη. Δε μιλάμε για λύπηση αλλά για ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες… Δε μιλάμε απλώς για αντιμετώπιση αλλά για συμμετοχή…Ένας απόλυτα υγιής σήμερα άνθρωπος, μπορεί αύριο, μετά από κάποιο ατύχημα, να είναι παραπληγικός… Κάθε μέρα για εμάς που θεωρούμαστε υγιείς και αρτιμελείς είναι ένας αγώνας… Κάθε μέρα για τα άτομα με αναπηρία είναι 100 αγώνες μαζί. Και πολλές φορές αγώνες άκαρποι και εμπόδια ανυπέρβλητα...(sic)”
Αυτά τα ωραία και ταυτόχρονα ...λυπησιάρικα, ακούστηκαν δημόσια από τα "υπεύθυνα" χείλη του πρώην Δήμαρχο Κερατσινίου κ. Μελά, αλλά και στενών συνεργατών του, στην εκδήλωση Δίαθλο 2010 που οργάνωσε η Δημοτική Επιχείρηση Πρόνοιας προ ολίγων ημερών.
Και δεν μπορούν παρά να χαρακτηριστούν ως τέτοια, μιας και η απερχόμενη διοίκηση του Δήμου παριστάνει περίπου την ανήξερη για όλα αυτά που συμβαίνουν (και με τη δική της ανεπάρκεια και εγκληματική αδιαφορία) στην πόλη μας.
Αρκεί λ.χ. μία βόλτα στην καθημαγμένη και εξίσου "ανάπηρη" πλατεία Λαού, για να αντιληφθεί και ο πλέον δύσπιστος το μέγεθος της ανευθυνότητας και της απανθρωπιάς των τέως διοικούντων.
ΔΙΑΘΛΟ 2010 λοιπόν ! Εμπρός όλοι μαζί αγαπημένοι ΑΜΕΑ!
Άθλημα πρώτο : Ο/Η έρμος/ρμη και ταλαίπωρος/ρη ΑΜΕΑΣ πάει για καφέ στην πλατεία Λαού (ααα, τον κακομοίρογλου, που λέγαν κι οι ΑΜΑΝ), και να σου η πρώτη του συνάντηση με τα ...πεπραγμένα του κ. Μελά !
Η ράμπα φτιάχτηκε !
Όμως παράλληλα με τη ράμπα, φτιάχτηκε και το κιγκλίδωμα προστασίας της ράμπας από την προσπέλαση του βρωμο ΑΜΕΑ !!!! Έτσι κτίζουμε τον υπεραθλητή ΑΜΕΑ του αύριο !!!! Πήδα λοιπόν το κιγκλίδωμα βρε κουτό για να βρεθείς στην καφετέρια, αλλιώς αν δεν το κάνεις, πως θα πάρεις το χρυσούν μετάλλιο στο "ΔΙΑΘΛΟ 2010-11-12" κοκ ?
Άθλημα δεύτερο : O/Η AMEAΣ στέκει μπροστά στο ΙΚΑ της Αμφιάλης ή στον ΟΑΕΔ Κερατσινίου :
Εδώ το άθλημα είναι για γερά νεύρα και δεν ενδείκνυται για καρδιοπαθείς !!!! Οι ράμπες φτιάχτηκαν, μόνο που ...να ...πώς να το πω ; Δεν χωρά το καρότσι για να στρίψει και να περάσει μέσα !!!!
Και υπ' όψιν, το άθλημα διεξάγεται χωρίς προστατευτικά μέσα, που σημαίνει τι; Μία στραβοτιμονιά και τσούπ στο κενό ! (Αμ δεν προσέεεεεε, που έλεγε και η Ρένα Βλαχοπούλου), θεός σχωρέστην (αυτήν και πιθανώς ΚΑΙ τον/την αθλητή/τρια).
Άθλημα τρίτο : O/Η AMEAΣ στο πεζοδρόμιο (...μη πάει στο κακό ο νους σας).
Εδώ τα πράγματα είναι μεν δύσκολα αλλά σίγουρα όχι τόσο επικίνδυνα όσο στη 2η σκηνή.
Ας υποθέσουμε πως ώ! του θαύματος κάποιος χριστιανός, Έλληνας η αλλοδαπός, ξέχασε να παρκάρει το τροχοφόρο του στη ράμπα (αν υπάρχει βεβαίως, βεβαίως, ράμπα εννοώ) κι έτσι ο/η ΑΜΕΑΣ μπορεί να διασχίσει το πεζοδρόμιο.
Το "φυσικό" εμπόδιο στο συγκεκριμένο άθλημα λέγεται "παράνομες διαφημιστικές ταμπέλες των μαγαζιών της περιοχής", με τις ευλογίες (και με το ...αζημίωτο φυσικά) της ψυχοπονιάρας πάντα, Δημοτικής Αρχής.
Έτσι λοιπόν ο/η ΑΜΕΑΣ επιστρέφει εκεί από όπου ανέβηκε, για να ανακαλύψει ότι ...επιτέλους κάποιος χριστιανός, Έλληνας η αλλοδαπός, ΔΕΝ ξέχασε αυτή τη φορά να μοστράρει το τροχοφόρο του στη ράμπα (και έτσι ο/η ΑΜΕΑΣ θα παραμείνει, άγνωστο για πόση ώρα, εγκλωβισμένος/νη στο πεζοδρόμιο (...μη πάει στο κακό ο νους σας).
Άθλημα τέταρτο : "Άλμα εις ράμπαν". Αυτό το άθλημα διεξάγεται στην ...πίστα απέναντι από το Δημαρχείο της Δραπετσώνας και σαν σκοπό του έχει το να ανακαλύψει ο/η ΑΜΕΑΣ πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κατεβαίνοντας ιλιγγιωδώς τη ράμπα με την ειδική διαμόρφωση κλίσης των (60 να πω?) μοιρών !!!!
Μία ράμπα η οποία κατασκευάστηκε επί Δημαρχίας Αραβιάδη (ο Μελάς της Δραπετσώνας σα να λέμε) και διατηρήθηκε από τον καλό και ...ευαίσθητο σε θέματα ΑΜΕΑ κ. Χρυσό.
Αυτά και πολλά άλλα ...αθλήματα καλείται να ξεπεράσει ο μέσος Δημότης του ενιαίου πλέον Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, με πρωταθλητές της υποκρισίας τους πρώην δημάρχους που καταταλαιπώρησαν το Δήμο και τους Δημότες, όλους εμάς δηλαδή, ΑΜΕΑ και μη !
«Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το διήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένων στον Αθλητισμό και στην Αναπηρία που σχεδίασε και υλοποίησε η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πρόνοιας Κερατσινίου σε συνεργασία με τον δήμο Κερατσινίου.»
Και πως θα μπορούσε να αποτύχει άλλωστε. Η επιθυμία για συμμετοχή, για ανάδειξη, για συναγωνισμό και ανταγωνισμό, όπως συμβαίνει σε καθέναν από μας δηλαδή, είναι εξ ίσου ισχυρή και στους συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα.
Εύκολο λοιπόν να πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να κάνεις και το κομμάτι σου.
Αλλά ας τα πει καλλίτερα ο φίλος μας, ο Τάκης Πατσάκης, άμεσα ενδιαφερόμενος ως καθημερινός αγωνιστής του δημοτικού πολύαθλου.
Θέμα: ΔΙΑΘΛΟ 2010 ΜΑΖΙ ...ΜΠΟΡΟΥΜΕ; ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ !!!!
“Δεν μιλάμε για ανοχή αλλά για ένταξη. Δε μιλάμε για λύπηση αλλά για ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες… Δε μιλάμε απλώς για αντιμετώπιση αλλά για συμμετοχή…Ένας απόλυτα υγιής σήμερα άνθρωπος, μπορεί αύριο, μετά από κάποιο ατύχημα, να είναι παραπληγικός… Κάθε μέρα για εμάς που θεωρούμαστε υγιείς και αρτιμελείς είναι ένας αγώνας… Κάθε μέρα για τα άτομα με αναπηρία είναι 100 αγώνες μαζί. Και πολλές φορές αγώνες άκαρποι και εμπόδια ανυπέρβλητα...(sic)”
Αυτά τα ωραία και ταυτόχρονα ...λυπησιάρικα, ακούστηκαν δημόσια από τα "υπεύθυνα" χείλη του πρώην Δήμαρχο Κερατσινίου κ. Μελά, αλλά και στενών συνεργατών του, στην εκδήλωση Δίαθλο 2010 που οργάνωσε η Δημοτική Επιχείρηση Πρόνοιας προ ολίγων ημερών.
Και δεν μπορούν παρά να χαρακτηριστούν ως τέτοια, μιας και η απερχόμενη διοίκηση του Δήμου παριστάνει περίπου την ανήξερη για όλα αυτά που συμβαίνουν (και με τη δική της ανεπάρκεια και εγκληματική αδιαφορία) στην πόλη μας.
Αρκεί λ.χ. μία βόλτα στην καθημαγμένη και εξίσου "ανάπηρη" πλατεία Λαού, για να αντιληφθεί και ο πλέον δύσπιστος το μέγεθος της ανευθυνότητας και της απανθρωπιάς των τέως διοικούντων.
ΔΙΑΘΛΟ 2010 λοιπόν ! Εμπρός όλοι μαζί αγαπημένοι ΑΜΕΑ!
Άθλημα πρώτο : Ο/Η έρμος/ρμη και ταλαίπωρος/ρη ΑΜΕΑΣ πάει για καφέ στην πλατεία Λαού (ααα, τον κακομοίρογλου, που λέγαν κι οι ΑΜΑΝ), και να σου η πρώτη του συνάντηση με τα ...πεπραγμένα του κ. Μελά !
Η ράμπα φτιάχτηκε !
Όμως παράλληλα με τη ράμπα, φτιάχτηκε και το κιγκλίδωμα προστασίας της ράμπας από την προσπέλαση του βρωμο ΑΜΕΑ !!!! Έτσι κτίζουμε τον υπεραθλητή ΑΜΕΑ του αύριο !!!! Πήδα λοιπόν το κιγκλίδωμα βρε κουτό για να βρεθείς στην καφετέρια, αλλιώς αν δεν το κάνεις, πως θα πάρεις το χρυσούν μετάλλιο στο "ΔΙΑΘΛΟ 2010-11-12" κοκ ?
Άθλημα δεύτερο : O/Η AMEAΣ στέκει μπροστά στο ΙΚΑ της Αμφιάλης ή στον ΟΑΕΔ Κερατσινίου :
Εδώ το άθλημα είναι για γερά νεύρα και δεν ενδείκνυται για καρδιοπαθείς !!!! Οι ράμπες φτιάχτηκαν, μόνο που ...να ...πώς να το πω ; Δεν χωρά το καρότσι για να στρίψει και να περάσει μέσα !!!!
Και υπ' όψιν, το άθλημα διεξάγεται χωρίς προστατευτικά μέσα, που σημαίνει τι; Μία στραβοτιμονιά και τσούπ στο κενό ! (Αμ δεν προσέεεεεε, που έλεγε και η Ρένα Βλαχοπούλου), θεός σχωρέστην (αυτήν και πιθανώς ΚΑΙ τον/την αθλητή/τρια).
Άθλημα τρίτο : O/Η AMEAΣ στο πεζοδρόμιο (...μη πάει στο κακό ο νους σας).
Εδώ τα πράγματα είναι μεν δύσκολα αλλά σίγουρα όχι τόσο επικίνδυνα όσο στη 2η σκηνή.
Ας υποθέσουμε πως ώ! του θαύματος κάποιος χριστιανός, Έλληνας η αλλοδαπός, ξέχασε να παρκάρει το τροχοφόρο του στη ράμπα (αν υπάρχει βεβαίως, βεβαίως, ράμπα εννοώ) κι έτσι ο/η ΑΜΕΑΣ μπορεί να διασχίσει το πεζοδρόμιο.
Το "φυσικό" εμπόδιο στο συγκεκριμένο άθλημα λέγεται "παράνομες διαφημιστικές ταμπέλες των μαγαζιών της περιοχής", με τις ευλογίες (και με το ...αζημίωτο φυσικά) της ψυχοπονιάρας πάντα, Δημοτικής Αρχής.
Έτσι λοιπόν ο/η ΑΜΕΑΣ επιστρέφει εκεί από όπου ανέβηκε, για να ανακαλύψει ότι ...επιτέλους κάποιος χριστιανός, Έλληνας η αλλοδαπός, ΔΕΝ ξέχασε αυτή τη φορά να μοστράρει το τροχοφόρο του στη ράμπα (και έτσι ο/η ΑΜΕΑΣ θα παραμείνει, άγνωστο για πόση ώρα, εγκλωβισμένος/νη στο πεζοδρόμιο (...μη πάει στο κακό ο νους σας).
Άθλημα τέταρτο : "Άλμα εις ράμπαν". Αυτό το άθλημα διεξάγεται στην ...πίστα απέναντι από το Δημαρχείο της Δραπετσώνας και σαν σκοπό του έχει το να ανακαλύψει ο/η ΑΜΕΑΣ πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κατεβαίνοντας ιλιγγιωδώς τη ράμπα με την ειδική διαμόρφωση κλίσης των (60 να πω?) μοιρών !!!!
Μία ράμπα η οποία κατασκευάστηκε επί Δημαρχίας Αραβιάδη (ο Μελάς της Δραπετσώνας σα να λέμε) και διατηρήθηκε από τον καλό και ...ευαίσθητο σε θέματα ΑΜΕΑ κ. Χρυσό.
Αυτά και πολλά άλλα ...αθλήματα καλείται να ξεπεράσει ο μέσος Δημότης του ενιαίου πλέον Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, με πρωταθλητές της υποκρισίας τους πρώην δημάρχους που καταταλαιπώρησαν το Δήμο και τους Δημότες, όλους εμάς δηλαδή, ΑΜΕΑ και μη !
