Γράφει η Ελένη Παπουτσή
Εκπαδευτικός-πολιτισμολόγος
Η Πόλη δεν αποτελεί μια μορφή συνύπαρξης που στόχο έχει απλώς, την επιβίωση των ανθρώπων, αλλά εκείνη τη μορφή οργανωμένης και τελεολογικά προσανατολισμένης συνύπαρξης που εξασφαλίζει το Ευ ζην, δηλαδή την ηθική τελείωση του ανθρώπου.
Αρα η γνωστή σε ολους αριστοτελική πρόταση «ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ζώο πολιτικό»θα πρέπει να κατανοηθεί και στην......
ηθική της διάσταση. Η Ηθική τελείωση του ανθρώπου πραγματώνεται ουσιαστικά, στο εσωτερικό μιας πολιτικής κοινότητας. Ο Αριστοτέλης αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να ταυτιστούν οι ένοιες «αγαθός ανήρ» και «σπουδαίος πολίτης» δεδομένης της σχετικότητας των πολιτευμάτων. Αυτό δεν αναιρεί ωστόσο, ότι η τέλεια πόλη θα είναι εκείνη όπου οι παραπάνω ένοιες θα μπορέσουν να ταυτιστούν χωρίς τον κίνδυνο ασυμβατότητας. Συνεπάγεται ότι η τέλεια πόλη μπορεί να υπάρξει ,όταν οι αρχές της πολιτικής συνύπαρξης υπόκεινται σε εκείνες της ηθικής.
Με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να νοηθεί και ο ρόλος της παιδείας, η οποία ορίζεται ως ηθική παιδεία, επιφορτισμένη με το έργο της προετοιμασίας πολιτών ηθικά αγαθών. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πολιτικά του Αριστοτέλη ολοκληρώνονται με μια πραγματεία περί παιδείας.
