Λίγες μέρες μετά την σύλληψη και απελευθέρωση του εφοριακού μεγαλοστελέχους του κόμματος του στην Κέρκυρα, ο πρωθυπουργός ξαναθυμήθηκε ότι είμαστε μια διεφθαρμένη χώρα.
Καθημερινά, παρακολουθώντας τις συμπεριφορές, από την κυβέρνηση ως τα τοπικά στελέχη του, δεν έχουμε πολλούς λόγους να διαφωνήσουμε.
Με μόνη υποσημείωση.
Εμείς ξέρουμε στελέχη σας κ. πρωθυπουργέ που δεν είναι διεφθαρμένα.
Και μπορούμε να τους λέμε στο δρόμο μια καλή μέρα.
Αν καταφέρετε να τους γνωρίσετε κι εσείς, ίσως το έργο σας να απλοποιηθεί.
Ως τότε όμως, στα πράγματα δείχνει να είναι η άλλη μεριά.
Το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τίποτα άλλο σήμερα από ένα ορμητήριο λογής-λογής τύπων, που αναμασώντας τυποποιημένα αιτήματα, λόγια πασπαλισμένα με την ομορφιά παλλαϊκών επιθυμιών, εξακολουθούν να τρυπώνουν στην καθημερινότητα μας προσπαθώντας να την διαχειριστούν.
Την διαχειρίστηκαν οι πιο πολλοί στο παρελθόν.
Απέτυχαν.
Συμμετείχαν ενεργά σ’ αυτό που ονομάστηκε «Όλοι μαζί φταίμε»
Τράβηξαν κουπί στην κατεύθυνση «βουλιάζουμε».
Και σήμερα, αυτή την συμπεριφορά, με αυθάδεια ονομάζουν «εμπειρία».
Δηλώνουν αρκετά «έμπειροι» για να μας σώσουν από τα εγκλήματα τους. Χωρίς φυσικά να εκφράζουν και την μετάνοια τους. «Δεν έφταιγαν αυτοί» πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε.
Όλοι τους ξέρουμε. Όλοι τους δείχνουμε με ένα κούνημα του κεφαλιού στο δρόμο. Η ευθύνη μας είναι ότι ακόμη δεν τους δείχνουμε με το δάχτυλο. Φανερά. Αλλά να συμφωνήσουμε, ότι και ο φόβος, είναι ανθρώπινο συναίσθημα.
Ακόμη μπορούν να κάνουν ζημιές. Ή τουλάχιστον, ο κόσμος ακόμη φοβάται ότι μπορούν να κάνουν ζημιές. Ποικιλόμορφες. Από «μη διορισμούς», ως απολύσεις στο δημόσιο. Από εφορμήσεις του ΙΚΑ και του ΣΔΟΕ, ως παρέμβαση στις Τράπεζες στον ιδιωτικό τομέα.
Κοινή είναι η βεβαιότητα, ότι η τελευταία εφόρμηση του ΙΚΑ στο φαρμακείο του Λουκά Τζανή και του αδελφού του, ήταν στημένη από τους κρατικοδίαιτους αντιπάλους του.
Ότι ο έλεγχος δεν βρήκε τίποτα απολύτως επιλήψιμο, δεν ήταν καλό. Είναι εις βάρος του. Οργιάζουν οι φήμες, ότι ετοιμάζεται η επόμενη, πιο σκληρή επίθεση, άγνωστο που.
Έχουν ζωτική ανάγκη, να φτάσουμε στις εκλογές με κάποιον εισαγγελέα να έχει καλέσει τον Λουκά σε κατάθεση. Το κόλπο παλιό, δοκιμασμένο και οι κατήγοροι έμπειροι.
Οι καιροί όμως εδώ και έναν χρόνο έχουν αλλάξει. Τίποτα δεν ίδιο. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Για κανέναν μας, και κυρίως για τα πολιτικά λαμόγια. Τα τρωκτικά που κατάντησαν τους Δήμους μας στο χάλι που όλοι ξέρουμε, με τα τεράστια χρέη λόγω των προμηθειών, των διορισμών φίλων και συγγενών και την ανικανότητα διοίκησης, είναι γνωστά.
Θα συντριβούν, και μαζί κάθε προβοκάτσια που έχουν στα σκαριά.
Όχι απλώς δεν «τσιμπάμε», αλλά έχουμε εμείς στα χέρια μας το καμάκι.
Καθημερινά, παρακολουθώντας τις συμπεριφορές, από την κυβέρνηση ως τα τοπικά στελέχη του, δεν έχουμε πολλούς λόγους να διαφωνήσουμε.
Με μόνη υποσημείωση.
Εμείς ξέρουμε στελέχη σας κ. πρωθυπουργέ που δεν είναι διεφθαρμένα.
Και μπορούμε να τους λέμε στο δρόμο μια καλή μέρα.
Αν καταφέρετε να τους γνωρίσετε κι εσείς, ίσως το έργο σας να απλοποιηθεί.
Ως τότε όμως, στα πράγματα δείχνει να είναι η άλλη μεριά.
Το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τίποτα άλλο σήμερα από ένα ορμητήριο λογής-λογής τύπων, που αναμασώντας τυποποιημένα αιτήματα, λόγια πασπαλισμένα με την ομορφιά παλλαϊκών επιθυμιών, εξακολουθούν να τρυπώνουν στην καθημερινότητα μας προσπαθώντας να την διαχειριστούν.
Την διαχειρίστηκαν οι πιο πολλοί στο παρελθόν.
Απέτυχαν.
Συμμετείχαν ενεργά σ’ αυτό που ονομάστηκε «Όλοι μαζί φταίμε»
Τράβηξαν κουπί στην κατεύθυνση «βουλιάζουμε».
Και σήμερα, αυτή την συμπεριφορά, με αυθάδεια ονομάζουν «εμπειρία».
Δηλώνουν αρκετά «έμπειροι» για να μας σώσουν από τα εγκλήματα τους. Χωρίς φυσικά να εκφράζουν και την μετάνοια τους. «Δεν έφταιγαν αυτοί» πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε.
Όλοι τους ξέρουμε. Όλοι τους δείχνουμε με ένα κούνημα του κεφαλιού στο δρόμο. Η ευθύνη μας είναι ότι ακόμη δεν τους δείχνουμε με το δάχτυλο. Φανερά. Αλλά να συμφωνήσουμε, ότι και ο φόβος, είναι ανθρώπινο συναίσθημα.
Ακόμη μπορούν να κάνουν ζημιές. Ή τουλάχιστον, ο κόσμος ακόμη φοβάται ότι μπορούν να κάνουν ζημιές. Ποικιλόμορφες. Από «μη διορισμούς», ως απολύσεις στο δημόσιο. Από εφορμήσεις του ΙΚΑ και του ΣΔΟΕ, ως παρέμβαση στις Τράπεζες στον ιδιωτικό τομέα.
Κοινή είναι η βεβαιότητα, ότι η τελευταία εφόρμηση του ΙΚΑ στο φαρμακείο του Λουκά Τζανή και του αδελφού του, ήταν στημένη από τους κρατικοδίαιτους αντιπάλους του.
Ότι ο έλεγχος δεν βρήκε τίποτα απολύτως επιλήψιμο, δεν ήταν καλό. Είναι εις βάρος του. Οργιάζουν οι φήμες, ότι ετοιμάζεται η επόμενη, πιο σκληρή επίθεση, άγνωστο που.
Έχουν ζωτική ανάγκη, να φτάσουμε στις εκλογές με κάποιον εισαγγελέα να έχει καλέσει τον Λουκά σε κατάθεση. Το κόλπο παλιό, δοκιμασμένο και οι κατήγοροι έμπειροι.
Οι καιροί όμως εδώ και έναν χρόνο έχουν αλλάξει. Τίποτα δεν ίδιο. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Για κανέναν μας, και κυρίως για τα πολιτικά λαμόγια. Τα τρωκτικά που κατάντησαν τους Δήμους μας στο χάλι που όλοι ξέρουμε, με τα τεράστια χρέη λόγω των προμηθειών, των διορισμών φίλων και συγγενών και την ανικανότητα διοίκησης, είναι γνωστά.
Θα συντριβούν, και μαζί κάθε προβοκάτσια που έχουν στα σκαριά.
Όχι απλώς δεν «τσιμπάμε», αλλά έχουμε εμείς στα χέρια μας το καμάκι.
