Αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει ο κόσμος και κυρίως οι εργαζόμενοι, είναι αυτή η καραμέλα που έχουν στο στόμα συνεχώς οι πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους.Ότι δηλαδή για όλα φταίνε οι εργαζόμενοι, με αποτέλεσμα να τους τα έχουν φορτώσει όλα και να είναι αυτοί που θα πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να βγουν τα χρέη που οι πολιτικοί δημιούργησαν, είτε με τις ρεμούλες και τις σπατάλες τους, είτε με την κακοδιοίκησή τους.
Δεν θα πέσει έξω το κράτος, αν οι ναυτεργάτες δεν αφήσουν ελλιμενίζεται το κάθε κρουαζερόπλοιο, αν δεν βαθμολογήσουν τα γραπτά οι καθηγητές, αν απεργήσει το ΜΕΤΡΟ, ο ΟΣΕ ή οι Τραπεζικοί.
Ας ξεχάσουν λοιπόν οι πολιτικοί το παραμύθι ότι για όλα φταίνε, αυτοί που στην ουσία είναι τα θύματα της τραγικά απαράδεκτης και εγκληματικής κατάστασης που όλοι βρισκόμαστε και ας κοιτάξουν να σταματήσουν τις δικές τους τις κονόμες, που δυστυχώς συνεχίζονται.
Σε ένα κράτος που παραπαίει από την κακή νοοτροπία των διοικούντων μόνο ο λαός είναι αθώος και παρόλα αυτά αγόγγυστα υπομένει.
Είναι αυτός που δικαιούται και να αγανακτήσει και να απεργήσει και να εκδηλώσει τη δίκαιη αγανάκτησή του.
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σταματήσει ένα λαό να διεκδικεί και να αγωνίζεται.
Σταύρος Λιλόγλου
