«Καζαντζάκης-Ζορμπάς: από το Γιώργη στον Αλέξη Ζορμπά»

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <br /> <h2 class="title" style="background-color: #fffbf9; border: 0px; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px 0px 3px; padding: 0px 0px 10px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></h2> <div class="entry clearfix" style="background-color: #fffbf9; border: 0px; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> <div id="tsimage" style="border: 0px; float: left; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <div id="mainimage" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; height: 187px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <img alt="«Καζαντζάκης-Ζορμπάς: από το Γιώργη στον Αλέξη Ζορμπά»" class="alignleft post_thumbnail wp-post-image" src="http://www.tsantiri.gr/wp-content/media/foreign-fixed/5dc76b47627d4abd822038968c222533.jpeg" style="border: 0px rgb(227, 95, 20); float: left; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px 10px 10px 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" title="«Καζαντζάκης-Ζορμπάς: από το Γιώργη στον Αλέξη Ζορμπά»" /></div> </div> <div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;">Υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου και του Δήμου Ηρακλείου θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα: «Καζαντζάκης-Ζορμπάς: από το Γιώργη στον Αλέξη Ζορμπά», την Δευτέρα 19 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα Ανδρόγεω.<br /><br />Στο θέμα θα αναφερθεί η κα Αθηνά Βουγιούκα, φιλόλογος- μελετήτρια του έργου του Νίκου Καζαντζάκη. Την εκδήλωση οργανώνουν η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και η Τοπική της Επιτροπή στο Ν. Ηρακλείου, στο πλαίσιο της προσπάθειας να μελετηθεί σε βάθος η σχέση των δύο ανδρών ώστε να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια. Πηγή: flashnews.gr</span></div> </div> </div>

«Καζαντζάκης-Ζορμπάς: από το Γιώργη στον Αλέξη Ζορμπά»

Υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου και του Δήμου Ηρακλείου θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα: «Καζαντζάκης-Ζορμπά...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

55 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <h2 class="title" style="background-color: #fffbf9; border: 0px; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px 0px 3px; padding: 0px 0px 10px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></h2> <div class="entry clearfix" style="background-color: #fffbf9; border: 0px; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> <div id="tsimage" style="border: 0px; float: left; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <div id="mainimage" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; height: 187px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <img alt="55 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη" class="alignleft post_thumbnail wp-post-image" height="190" src="http://www.tsantiri.gr/wp-content/media/2012/10/261020127-300x228.jpg" style="border: 0px rgb(227, 95, 20); float: left; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px 10px 10px 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" title="55 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη" width="250" /></div> </div> <div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;"><strong>Σαν σήμερα 26 Οκτωβρίου 1957, πριν από πενήντα πέντε χρόνια ένας μεγάλος Κρητικός και ένας από τους κορυφαίους πνευματικούς ανθρώπους που γέννησε η Ελλάδα, έκλεισε τα μάτια του σε ηλικία 74 ετών στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας</strong>.</span></div> <div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;">Η <strong>σορός </strong>του μεταφέρθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της <strong>Ελευσίνας</strong>. Η<strong> Ελένη Καζαντζάκη</strong> ζήτησε από την Εκκλησία της Ελλάδος να παραμείνει η σορός στην<strong>Αθήνα</strong>, αλλά το αίτημά της <strong>δεν έγινε δεκτό</strong>.</span></div> <div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;"><strong>Έτσι, η σορός μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο</strong>. Η κηδεία έγινε μετά από μεγάλη λειτουργία στον Ναό του <strong>Αγίου Μηνά</strong>, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου και 17 ακόμη ιερέων. <strong>Τη σορό του συνόδευσαν ο τότε υπουργός Παιδείας Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος και ο ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης</strong>.</span></div> <div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;">Στον τάφο του, χαράχθηκε η επιγραφή: «<strong>Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβούμαι τίποτα. Είμαι ελεύθερος».</strong></span></div> <strong><div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;">Μνημόσυνο, για την επέτειο του θανάτου του Νίκου Καζαντζάκη, θα τελεστεί στον τάφο του, στον προμαχώνα Μαρτινέγκο, αύριο, Σάββατο27 Οκτωβρίου και ώρα 11.00 το πρωί.</span></div> </strong><div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <strong><span style="font-size: large;">Η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη (Δ.Ε.Φ.Ν.Κ.) καλεί τα μέλη της και κάθε ενδιαφερόμενο να τιμήσουν με την παρουσία τους το μνημόσυνο.</span></strong></div> <div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.5em; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> <span style="font-size: large;">ΠΗΓΗ: <a href="http://cretalive.gr/new/117051/civilization/55_chronia_apo_to_thanato_tou_Nikou_Kazantzaki_" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">cretalive.gr</a></span></div> </div> </div>

55 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη

Σαν σήμερα 26 Οκτωβρίου 1957, πριν από πενήντα πέντε χρόνια ένας μεγάλος Κρητικός και ένας από τους κορυφαίους πνευματικούς ανθρώπο...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος»

<div class="post-header-line-1" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 17px;"></div><div class="post-body entry-content" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 17px; margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 6px; margin-top: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6tT3BdXArRlUVpkwloU92Jo6qpkB0mYDX04ykqlqK9f_5Fwu51KFm-PhYtJMSN3L3X2l7aWLaWAI-9qER-gg1cQItVzWv1LMAVdEnIla8mt_7jsoxqaU2-PJ_EJ1OHwCe39a9AFzJhSzX/s1600/kazantzakis1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #1223e0; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><br /> <img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6tT3BdXArRlUVpkwloU92Jo6qpkB0mYDX04ykqlqK9f_5Fwu51KFm-PhYtJMSN3L3X2l7aWLaWAI-9qER-gg1cQItVzWv1LMAVdEnIla8mt_7jsoxqaU2-PJ_EJ1OHwCe39a9AFzJhSzX/s320/kazantzakis1.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px;" width="320" /></a>Ο συγγραφέας που μεταφράστηκε σε περισσότερες γλώσσες από κάθε άλλο Έλληνα. Ο δημιουργός που προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ, εισερχόμενος σε ρεύματα από το χριστιανισμό έως τον κομμουνισμό. Ο Νίκος Καζαντζάκης...<span class="fullpost" style="display: inline;"><br /> ήρθε στη ζωή στις 18 Φεβρουαρίου 1883. Σαν σήμερα, το 1957 άφησε την τελευταία του πνοή. (αναδημοσιεύεται σχετικό αφιέρωμα του TV Χωρίς Σύνορα).<br /> <br /> Μυθιστοριογράφος, φιλόσοφος, δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ο Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 έως 26 Οκτωβρίου 1957) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα. Πιο γνωστός για τα έργα του: Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά και Ο Τελευταίος Πειρασμός(έχουν μεταφερθεί και στον κινηματογράφο), προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ.<br /> <br /> Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όταν αποτελούσε ακόμη μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο Ηράκλειο έβγαλε το γυμνάσιο και το 1902 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε νομικές σπουδές. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα, το 1906, δημοσιεύοντας το δοκίμιο Η Αρρώστια του Αιώνος και το πρώτο του μυθιστόρημα Όφις και Kρίνο(με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβάμη).<br /> <br /> Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές, στο Παρίσι. Εκεί, επηρεάστηκε από τις διαλέξεις του Ανρί Μπεργκσόν. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, δημοσίευσε κριτικές μελέτες σε διάφορα περιοδικά και εξέδωσε το 1909 τη διατριβή του επί υφηγεσία Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας.<br /> <br /> Στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, το 1912, κατατάχτηκε εθελοντής, αποσπασμένος στο γραφείο του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου. Στη συνέχεια πρωτοστάτησε στην κίνηση για την ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου, μέσω του οποίου συνδέθηκε φιλικά, το 1914, με τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό. Μαζί ταξίδεψαν στο Άγιον Όρος όπου διέμειναν περίπου σαράντα ημέρες, ενώ περιηγήθηκαν και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας. Τότε ήρθε σε επαφή και με το έργο του Δάντη, που τον χαρακτηρίζει στα ημερολόγιά του ως έναν από τους δασκάλους του, μαζί με τον Όμηρο και τον Μπεργκσόν.<br /> <br /> Το 1919, ο Ελευθέριος Βενιζέλος διόρισε τον Καζαντζάκη Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Περιθάλψεως, με αποστολή τον επαναπατρισμό Ελλήνων από την περιοχή του Καυκάσου. Oι εμπειρίες που αποκόμισε αξιοποιήθηκαν αργότερα στο μυθιστόρημα του Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται. Τον επόμενο χρόνο, μετά την ήττα του κόμματος των Φιλελευθέρων, ο Καζαντζάκης αποχώρησε από το Υπουργείο Περιθάλψεως και ταξίδεψε στην Ευρώπη.<br /> <br /> Τον Αύγουστο του 1924, φυλακίστηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, επειδή είχε αναλάβει την πνευματική ηγεσία κομμουνιστικής οργάνωσης δυσαρεστημένων προσφύγων. Το Μάιο του 1927 απομονώθηκε στην Αίγινα με σκοπό την ολοκλήρωση της Οδύσσειας. Τον ίδιο χρόνο ξεκίνησε την ανθολογία των ταξιδιωτικών του άρθρων για την έκδοση του πρώτου τόμου του Ταξιδεύοντας. Το περιοδικό, Αναγέννηση, του Δημήτρη Γληνού, δημοσίευσε την Aσκητική, το φιλοσοφικό του έργο.<br /> <br /> Τον Οκτώβριο του 1927, ο Καζαντζάκης επισκέπτεται τη Μόσχα, προσκεκλημένος της Σοβιετικής κυβέρνησης για να συμμετάσχει στα δεκάχρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Εκεί γνωρίστηκε με τον Ελληνορουμάνο λογοτέχνη, Παναΐτ Ιστράτι, μαζί με τον οποίον επέστρεψε στην Ελλάδα. Τον Ιανουάριο του 1928, στο θέατρο «Αλάμπρα», στην Αθήνα, και οι δύο εξυμνούν τη Σοβιετική Ένωση. Μετά την ομιλία, ακολούθησε και διαδήλωση. Τόσο ο Καζαντζάκης, όσο και ο συνδιοργανωτής της εκδήλωσης, Δημήτρης Γληνός, διώχθηκαν, ωστόσο, ποτέ δεν δικάστηκαν. Το 1930, ο Καζαντζάκης κατηγορήθηκε για αθεϊσμό(Ασκητική), ωστόσο, επίσης δεν δικάστηκε ποτέ.<br /> <br /> Το 1935 ταξίδεψε στην Ιαπωνία και την Κίνα, εμπλουτίζοντας τα ταξιδιωτικά του κείμενα. Το 1938 ολοκλήρωσε την Οδύσσεια, ένα επικό ποίημα στα πρότυπα της Οδύσσειας του Ομήρου, αποτελούμενο από συνολικά 33.333 στίχους και 24 ραψωδίες.<br /> <br /> Μετά από την αποχώρηση των Γερμανών, δραστηριοποιήθηκε έντονα στην ελληνική πολιτική ζωή, αναλαμβάνοντας την προεδρία της Σοσιαλιστικής Εργατικής Κίνησης. Διατέλεσε και υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου της κυβέρνησης του Σοφούλη, από τις 26 Νοεμβρίου του 1945 έως τις 11 Ιανουαρίου του 1946. Παραιτήθηκε από το αξίωμά του μετά από την ένωση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.<br /> <br /> Το 1953 προσβλήθηκε από μόλυνση στο μάτι, γεγονός που τον υποχρέωσε να νοσηλευτεί αρχικά στην Ολλανδία και αργότερα στο Παρίσι. Τελικά, έχασε την όρασή του από το δεξί μάτι.<br /> <br /> Μετά την επιστροφή του από την Αντίμπ, η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία επιχειρούσε τη δίωξή του. Κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος, με βάση αποσπάσματα του Kαπετάν Mιχάλη και ολόκληρου του Τελευταίου Πειρασμού(1953), που ακόμη δεν είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα. «Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή: Σας εύχομαι να 'ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο η δική μου και να 'στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ», έγραψε ο ίδιος σε επιστολή του, απευθυνόμενος στους εκπροσώπους της εκκλησίας. Λόγω των αντιρρήσεων από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Αθηναγόρα, δεν αφορίστηκε, ωστόσο, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας τον καταράστηκε.<br /> <br /> Ο Ζορμπάς εκδόθηκε στο Παρίσι το 1947. Με την επανέκδοσή του, το 1954, βραβεύτηκε ως το καλύτερο ξένο βιβλίο της χρονιάς. Μετά από δεύτερο ταξίδι στην Κίνα, προσκεκλημένος της κινεζικής κυβέρνησης τον Ιούνιο του 1957, επέστρεψε με κλονισμένη την υγεία του –λευχαιμία. Νοσηλεύτηκε στην Κοπεγχάγη της Δανίας και το Φράιμπουργκ της Γερμανίας, όπου απεβίωσε στις 26 Οκτωβρίου του 1957, σε ηλικία 74 ετών.<br /> <br /> Η Ελένη Καζαντζάκη ζήτησε από την Εκκλησία της Ελλάδος να τεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα, αλλά ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Θεόκλητος αρνήθηκε. Η σορός μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο. Στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη χαράχθηκε η επιγραφή: «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».<br /> <br /> <b style="color: blue;"><span style="font-size: x-small;">tvxs.gr</span></b></span></div>

«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος»

Ο συγγραφέας που μεταφράστηκε σε περισσότερες γλώσσες από κάθε άλλο Έλληνα. Ο δημιουργός που προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ, ε...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ:“Δεν έχει καιρό να πεθάνει”

<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhipQqLkEC02tCO9aNgfHptO49TFhQypYYcpvEj_WHRmnhksK7V0apMkhoXcvFTqdYMMBZEqL8q3LZPEtSLpOKy2OqqrClivoYHROsU77xq8f_rfqfMQ1PZ4xAnFm9aEkNErbYNoZt0fq4/s1600/kazantzakis2.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5493012695139950146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhipQqLkEC02tCO9aNgfHptO49TFhQypYYcpvEj_WHRmnhksK7V0apMkhoXcvFTqdYMMBZEqL8q3LZPEtSLpOKy2OqqrClivoYHROsU77xq8f_rfqfMQ1PZ4xAnFm9aEkNErbYNoZt0fq4/s400/kazantzakis2.jpg" style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 274px; height: 394px;" /></a><br /><span class="Apple-style-span" style=" color: rgb(51, 51, 51); font-family:'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;font-size:13px;"><br /><br /><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">Το ταξί σταμάτησε στο ταπεινό σπιτάκι του Νίκου Καζαντζάκη. Καθώς βγαίναμε έξω, ένας γιατρός έφευγε απ’ το σπίτι. Ο Τζούλυ έτυχε να τον γνωρίζει. Ήταν ένας γιατρός απ’ το Παρίσι.<br />«Τι κάνετε στην Αντίμπ, γιατρέ»<br />«Το ίδιο αναρωτιέμαι κι εγώ. Επισκέπτεσθε ένα νεκρό. Ποτέ δεν έχω δει κανέναν σε τόσο προχωρημένη κατάσταση λευχαιμίας να μένει όρθιος. Μου λέει πως δεν έχει καιρό να πεθάνει. Έχει πολλή δουλειά να τελειώσει και ορκίζεται πως δεν θα φύγει απ’ αυτόν τον κόσμο πριν δει την Κίνα».<br />Σχεδόν κοκέτικα, ο Καζαντζάκης κρατούσε ένα μαντίλι στα χείλια του, διαφορετικά δεν έδειχνε καθόλου πως ήταν άρρωστος. Ήταν αδύνατος, άγριος, σαν γεράκι. Απέπνεε ενεργητικότητα. Περίμενα τη συνάντηση αυτών των δύο αντρών. Ήμουν σίγουρη πως θα οδηγούσε σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση – αλλά τα πέντε πρώτα λεπτά επικράτησε μια αμήχανη σιωπή που τονιζόταν από μερικές κοινοτοπίες. Η γυναίκα του σέρβιρε τσάι. Απόρησα βλέποντας τους δύο άντρες να φέρονται με τόση δειλία. Ύστερα ο Καζαντζάκης είπε: «Δεν κάνουμε τίποτα έτσι». Είπε ένα ανέκδοτο που έσπασε τον πάγο. Από εκείνη τη στιγμή δεν σταμάτησαν να μιλάνε. Βιβλία, ποιήματα, θρησκεία, πολιτική. Σε λίγο αποφάσισε να κάνει τον Τζούλυ Κρητικό. Τα περισσότερα κρητικά ονόματα τελειώνουν σε «άκης». Από τότε, σ’ όλη τη διάρκεια μιας σχέσης που κράτησε δυο χρόνια, τον έλεγε «Ντασενάκη». «Εσύ, Ντασενάκη, ήθελες να γυρίσεις μια ταινία απ’ το μυθιστόρημά μου «Αλέξης Ζορμπάς». Δεν το ήξερα. Κοίταξα απορημένη τον Τζούλυ. Ναι, ήθελε πάρα πολύ να γυρίσει την ταινία αλλά ήθελε να παίξει τον Ζορμπά ο Ρώσος ηθοποιός Τσερκασώφ. Οι χρηματοδότες είπαν όχι.<br />«Μελίνα, Ντασενάκη, πάμε περίπατο;»<br />Ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι ήταν τόσο άρρωστος ήταν ισάξιος πεζοπόρος του Ντασέν. Αγωνιζόμουν για να τους προλαβαίνω. Έκαναν όλο το γύρο των οχυρών της Αντίμπ. Ο Καζαντζάκης μιλούσε για την Ελλάδα μ’ αγάπη και πάθος. Κατάλαβα πόσο δύσκολη έπρεπε να είναι η εξορία του, αλλά δεν μπορούσε ν’ ανεχθεί τους Έλληνες που παρέδωσαν τη χώρα τους στον ξένο έλεγχο, στο ξένο χρήμα και που αποκτούσαν ξενικούς τρόπους. Η ομιλία του ήταν γεμάτη εικόνες. Πολύ ποιητικές και πολύ κρητικές. Οι Κρητικοί είναι λίγο υπεράνθρωποι. Προκαλούν τους Θεούς κι ανεβαίνουν σε βουνοκορφές. Ο Καζαντζάκης το ήξερε και προειδοποίησε τον Ντασέν πως αυτό θα ‘ταν ένα πρόβλημα στην κινηματογραφική διασκευή του «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Ύστερα μίλησαν πολλή ώρα για την προσέγγιση του Ντασέν στο σενάριο.<br />Τελικά γυρίσαμε στο σπίτι. Όλα τα μέλη μου πονούσαν. Η Ελένη Καζαντζάκη είχε ετοιμάσει ένα θαυμάσιο γεύμα. Ο Νίκος έφαγε ελάχιστα. Πριν φύγουμε ο Τζούλυ είπε πως σκόπευε να γυρίσει την ταινία του στην Ελλάδα. Ο Καζαντζάκης κούνησε το κεφάλι του. Οι αρχές δεν θα επέτρεπαν το γύρισμα ενός έργου του στην Ελλάδα. Ο Τζούλυ επέμεινε πως θ’ αγωνιζόταν για να το πετύχει. «Τότε, Ντασενάκη, πρέπει να δοκιμάσεις την Κρήτη. Ίσως να μην σ’ ενοχλήσουν εκεί». Αυτό ήταν ένα αριστούργημα μετριοφροσύνης. Η Κρήτη λάτρευε τον Καζαντζάκη. Και μόνο η μνεία του ονόματός του ήταν διαβατήριο για τα σπίτια και τις καρδιές των ανθρώπων.<br />«Θα ‘ρθεις στην Κρήτη όταν θα γυρίζουμε;»<br />«Όχι, Ντασενάκη. Δεν θα ξαναπάω ποτέ στην Ελλάδα».<br />«Πρέπει να ξαναδείς την Κρήτη».<br />Έβλεπα πως ο Τζούλυ σκεφτόταν τα λόγια του γιατρού.<br />«Θα δούμε, Ντασενάκη, θα δούμε».<br />Ο Νίκος Καζαντζάκης πέθανε σε λίγα χρόνια. Αλλά όχι πριν γράψει μερικά μεγάλα έργα και όχι πριν πάει στην Κίνα. Αλλά δεν ξαναείδε ποτέ την Ελλάδα.</span></span><div><span class="Apple-style-span" style=" color: rgb(51, 51, 51); font-family:'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ «ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ»</span></b></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;color:#333333;"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΜΑΣ</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">: Το υπέροχο αυτό απόσπασμα μας το έστειλε η κ. ΔΑΤΣΕΡΗ ΒΑΝΑ και την ευχαριστούμε!</span></b></span></div>

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ:“Δεν έχει καιρό να πεθάνει”

Το ταξί σταμάτησε στο ταπεινό σπιτάκι του Νίκου Καζαντζάκη. Καθώς βγαίναμε έξω, ένας γιατρός έφευγε απ’ το σπίτι. Ο Τζούλυ έτυχε να τον γνωρ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Απόσπασματα από τον πρόλογο του βιβλίου "Ο καπετάν Μιχάλης", του Νίκου Καζαντζάκη.

<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXR41ttW39vwGjGvKbeg3tq0HEI_0IDT_fia600USPRwkouf0iJ1_Yp1azzQXKXX3NQJCZ0TFrIv7jrhGQev1nVUJKK_yR3DPUR2pbMp6EwyI9es0UPLwpwURLZwstsnnxJD4PBgCo1_U/s1600/KAZANTZAKIS.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5492779831159785618" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXR41ttW39vwGjGvKbeg3tq0HEI_0IDT_fia600USPRwkouf0iJ1_Yp1azzQXKXX3NQJCZ0TFrIv7jrhGQev1nVUJKK_yR3DPUR2pbMp6EwyI9es0UPLwpwURLZwstsnnxJD4PBgCo1_U/s320/KAZANTZAKIS.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 180px; height: 202px;" /></a><br /><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">Ο πρόλογος είναι του ίδιου του συγραφέα.</span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><br />" Πολλοί πού διάβασαν τον Καπετάν Μιχάλη θαρρούν πώς τέτοια παιδιά - τέτοια αντράκια, όπως λέμε στην Κρήτη - ποτέ δεν υπήρξαν, ούτε άντρες τόσο χεροδύναμοι, τόσο ψυχοδύναμοι, που ν' αγαπούν με τόση λαχτάρα τή ζωή και ν' ....<br /><br />αντικρίζουν με τόση περιφρόνηση το θάνατο. Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θαύματα μπορεί να γεννήσει ή πίστη; Ξεχνούν πώς ή ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα. Τρομάζεις όταν, ύστερα από πίκρες δοκιμασίες, καταλάβεις πώς μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύ ναμη του ανθρώπου, τρομάζεις, γιατί από τη στιγμή που θα κα ταλάβεις πώς υπάρχει ή δύναμη αυτή δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άναντρες πράξεις σου για τη ζωή σου τη χαμένη, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους· ξέρεις πια πώς εσύ, όχι ή τύχη, όχι ή μοίρα, μήτε οι άνθρωποι γύρα σου, εσύ μο νάχα έχεις, ότι κι αν κάμεις, ότι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη. Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο.<br />Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή 'ναι ή άξια του ανθρώπου : να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο· και να 'ναι σίγου ρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τί του κανοναρχάει ή λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε θα μπορούσε να το μαντέψει: το αδύνατο γίνεται δυνατό.<br />Το ελληνικό Γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα, αν επέζησε υ στέρα από τόσους εχτρούς - εξωτερικούς κι εσωτερικούς, προ πάντων εσωτερικούς - ύστερα από τόσους αιώνες κακομοιριά, σκλαβιά και πείνα, το χρωστάει όχι στη λογική - θυμηθείτε τους τρεις εμποράκους που ίδρυσαν τη Φιλική Εταιρεία, θυμηθείτε το 21 - το χρωστάει στο θάμα. Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας.<br /><br />Ευλογημένη ή σπίθα αύτη πού αψηφάει τις φρόνιμες συμβου λές της λογικής, κι όταν φτάσει το Γένος στα χείλια του γκρεμού βάζει φωτιά σε ολόκληρη την ψυχή και φέρνει το θάμα. Στα θά ματα χρωστάει ή Ελλάδα τη ζωή της.<br />Πατρίδα, πατρίδα, αναστενάζει ό Μακρυγιάννης, ήσουν άτυχη, από ανθρώπους να σε κυβερνούν, μόνο ο Θεός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη. Αλήθεια μόνο ό θεός, μόνο ή σπίθα' τη στιγμή που κιντυνεύει σε μια γωνιά της Ελλάδας να σβήσει, πετιέ ται σε μιαν άλλη και γίνεται πυρκαγιά............<br />..... Πάλι οι φρόνιμοι, οι λιγόπιστοι, δίνουν νηφάλιες ,πολύ λογι κές συμβουλές πώς μπορεί, λένε, μία σπίθα φως να τα βάλει με τόσο παντοδύναμο σκοτάδι; όμως ο αληθινός άντρας δεν απελπίζεται' ξέρει αυτός πως στον άτιμο, αλλοπρόσαλλο τούτον κόσμο ζουν, ας είναι και σε λιγοστά στήθια, μερικές θεμελιακές αρχές, θυγατέρες του ανθρώπου, πού αυτός τις έπλασε με Ιδρώτα, αίμα και κλάματα, κι είναι αθάνατες- οι περισσότερες γεννήθηκαν στην Ελλάδα, δυό οι πιο τρανές; ή ελευθερία κι ή αξιοπρέπεια του ανθρώπου.................<br />.... Η τύχη μας, λέει πάλι ο Μακρυγιάννης, έχει τους ΄Ελληνες πάν τοτε ολίγους· παλαιόθε ως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε' τρώνε, τρώνε, μα μένει πάντα μαγιά. Αυ τή τη μαγιά τηνε λέω σπίθα. Είναι ή σπίθα που καίει αθάνατη μέσα στα σωθικά της Ελλάδας.<br />Αυτό είναι το μυστικό της Ελλάδας* σαν το παραμυθένιο πουλί καίγεται, γίνεται στάχτη, κι από τι στάχτη ξεπετιέται άνανιωμένη. Δε θα πεθάνει λοιπόν ποτέ ή ράτσα ετούτη ; Δεν μπο ρεί να την εξαφανίσει από το πρόσωπο της γης μήτε καν ή διχόνοια; Όχι, δεν μπορεί, σίγουρα υπάρχει μέσα της κάτι το αναπάντεχο, το ακατάπαυστα ανανεούμενο, το αληθινά θεϊκό· κι εί χαν δίκιο τα παιδικά μας μάτια να ταυτίζουν τα πάθη του Χριστού με τα πάθη της Κρήτης, όπως, είμαι βέβαιος, σήμερα τα μι κρά Κυπριωτόπουλα ταυτίζουν τά Πάθη του Χρίστου με τα πάθη της Κύπρου, και να περιμένουν με ακλόνητη πίστη κι αυτά, όπως κι εμείς τότε, την Ανάσταση."</span>

Απόσπασματα από τον πρόλογο του βιβλίου "Ο καπετάν Μιχάλης", του Νίκου Καζαντζάκη.

Ο πρόλογος είναι του ίδιου του συγραφέα. " Πολλοί πού διάβασαν τον Καπετάν Μιχάλη θαρρούν πώς τέτοια παιδιά - τέτοια αντράκια, όπως λέμ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

ΠΩΣ ΣΩΖΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ...

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4AxvuwbSQebg0BE7_D5jLMNA6kBxgfq4d5xcpPMhiE1KZg_A_-RpbF475IvKyEmMzZuPYDdV8pF6kCMNPJDh5xp-ZzcdpMBDX0Uys6Uv0KSJV_HD4wpvmAx9XmfdkZS0ZZV-yg9edUBc/s1600-h/KAZANTZAKIS.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396564131883706370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4AxvuwbSQebg0BE7_D5jLMNA6kBxgfq4d5xcpPMhiE1KZg_A_-RpbF475IvKyEmMzZuPYDdV8pF6kCMNPJDh5xp-ZzcdpMBDX0Uys6Uv0KSJV_HD4wpvmAx9XmfdkZS0ZZV-yg9edUBc/s320/KAZANTZAKIS.jpg" style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 180px; FLOAT: left; HEIGHT: 202px; CURSOR: hand" /></a><br /><div><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">"Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΚΥΚΛΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΠΡΑΜΑΤΑ, ΑΠΟ ΔΕΝΔΡΑ, ΖΩΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΙΔΕΕΣ. </span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟΣ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ. </span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">ΑΥΤΟΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ. </span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ. </span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΘΛΟΙ </span><span class="caption">ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΕΛΕΨΕΙ ΠΡΟΤΟΥ ΠΕΘΑΝΕΙ. </span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ.</span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><strong><span style="font-size:130%;"><span class="caption">ΓΙΑΤΙ Η ΙΔΙΑ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΗ, ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΣΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥΤΑ ΓΥΡΑ ΤΟΥ, ΣΤΑ ΔΕΝΔΡΑ, ΣΤΑ ΖΩΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΙΔΕΕΣ, ΚΙ ΑΥΤΗ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ, ΣΩΖΕΙ ΤΕΛΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΘΛΟΥΣ" </span></span></strong></span></span></p><br /><p align="right"><span style="font-family:arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color:#990000;"><span class="caption"></span><strong><span style="font-size:130%;">ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ</span></strong></span></span></p></div>

ΠΩΣ ΣΩΖΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ...

"Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΚΥΚΛΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΠΡΑΜΑΤΑ, ΑΠΟ ΔΕΝΔΡΑ, ΖΩΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΙΔΕΕΣ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟΣ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...