Μεγάλη Παρασκευή: Γιατί περνάμε κάτω από τον επιτάφιο

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για μεγαλη παρασκευη" height="384" src="https://www.nextdeal.gr/sites/default/files/styles/article_single_940x565_top/public/article/2018-04/epitafios.jpg?itok=kJGoMd6b" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; padding: 5px; user-select: auto !important;" width="640" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ζωντανό παραμένει αιώνες τώρα ένα έθιμο της Μ. Παρασκευής που τηρείται ευλαβικά οπουδήποτε υπάρχουν Έλληνες, εκείνο του να περνάμε κάτω από τον Επιτάφιο.</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/tag/%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%85%ce%ae/" style="background-color: white; color: red; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; text-decoration-line: none; user-select: auto !important;">Μεγάλη Παρασκευή:</a><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;"> Οι γιαγιάδες μας έλεγαν πως εκείνος που θα περάσει από κάτω θα είναι υγιής ό λη τη χρονιά, ενώ οι άρρωστοι θα θεραπευτούν.</span><a href="https://www.blogger.com/null" name="more" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;"></a><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">Όσοι μάλιστα καταφέρουν να πάρουν και λίγα πέταλα από τα λουλούδια που στολίζουν τον Επιτάφιο θα έχουν αποκτήσει φυλακτό από κάθε κακό.</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">Σε κάποιες περιοχές της χώρας λένε πως εάν περάσει κανείς μία φορά κάτω από τον </span><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/tag/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%ac%cf%86%ce%b9%ce%bf%cf%82/" style="background-color: white; color: red; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; text-decoration-line: none; user-select: auto !important;">Επιτάφιο</a><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;"> «είναι για το καλό», ενώ εάν «ένα ζωηρό παιδί περάσει τρεις φορές θα φρονιμέψει».</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">Πρόκειται για μια συνήθεια που δείχνει σεβασμό αναφέρει ο πάτερ Θεολόγος.</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">Με αυτό τον τρόπο «Εκφράζω τη βαθύτατη ευλάβειά μου και την πίστη μου στον θυσιασθέντα, παθόντα και ταφέντα Κύριο, και θέτω τον εαυτό μου εν ταπεινώσει κάτω από Αυτόν και κάτω από τη θαυμαστή και θεϊκή επίδραση και ευλογία Του».</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">Παρόμοια συνήθεια περιγράφεται και στις Πράξεις των Αποστόλων, όπου θαυμαστά σημεία λάμβαναν χώρα, όταν και μόνο η σκιά των Αποστόλων που περνούσε πάνω από ασθενείς, ήταν αρκετή για να τους θεραπεύσει:</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px; user-select: auto !important;" /><span style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 17.6px;">«Ο σεβασμός δε και η εκτίμησις του λαού προς αυτούς [τους Αποστόλους] δια την θείαν δύναμιν, που ενεργούσε διά μέσου αυτών, ήτο τόσος, ώστε έβγαζαν τους ασθενείς εις τας πλατείας και τους έβαζαν οι μεν πλούσιοι επάνω εις κλίνας, οι δε πτωχοί εις απέριττα κρεββάτια, ώστε, όταν θα ήρχετο και θα επερνούσε ο Πέτρος, και η σκιά του έστω να πέση επάνω εις κανένα από αυτούς, δια να τον θεραπεύση» (Πράξ. 5,15).</span></div>

Μεγάλη Παρασκευή: Γιατί περνάμε κάτω από τον επιτάφιο

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ζωντανό παραμένει αιώνες τώρα ένα έθιμο της Μ. Παρασκευής που τηρείται ευλαβικά οπουδήποτε υπάρχουν Έλληνες, εκείνο του να περνάμε κάτω από τον Επιτάφιο.Μεγάλη Παρασκευή: Οι γιαγιάδ…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου -Πότε και γιατί καθιερώθηκε το έθιμο

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img height="289" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhxRI2BL5h31L1Dm71Lvhl7G6ozUgvldz13Pkl7Xgsow0EFRoR_-GYatWyDHNyLJjVd2DhsNI1UOH1RcuJ2AVmJW55Agc-ECG_PFikD1-KHibwWmmIIIoXVk_xXJbfcEeZMZhA_lho0ETFxxhtg_sLzCuoEjiVrG8MYn8ZQw-uA1mrCxOsQb9LYIk4ZR0jkS5uCqe-AdnSKSWCiHAm_NYneKI03YGW6kDo5yaubaXEw-w=s0-d" style="background-color: #f9f9f9; border: 0px; height: inherit; max-width: 100%; user-select: auto !important;" width="640" /></span></b><br /> <div style="background-color: #f9f9f9; user-select: auto !important;"> <b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br style="user-select: auto !important;" />Ενα από τα αγαπημένα ελληνικά έθιμα είναι και ο τηγανητός μπακαλιάρος με σκορδαλιά την 25η Μαρτίου. Πώς όμως καθιερώθηκε αυτό το έθιμο και τι ισχύει με τη νηστεία της Σαρακοστης; <br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε στους πιστούς να φάνε ψάρι μόνο δύο φορές. Η πρώτη από αυτές τις εξαιρέσεις είναι ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου. Πρόκειται για μια χαρμόσυνη εορτή μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής και επειδή είναι θεομητορική εορτή, αφιερωμένη στην Παναγία και ως εκ τούτου ιδιαίτερα σημαντική, καταλύονται το ψάρι, το έλαιο και ο οίνος.<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" /><span style="border-color: initial; border-image: initial; border-style: initial; height: inherit;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgJsfpQcbHitWaKb9LiP3j8qk_RslNsiSC1wwnwcTqUwCYHw5wHYa2vvf6-fF_YfdI9NzCn7RrRjw3exWb0Cpr3yuD9U4VKJlZgd0RBL0JnaQ2yCwVKcNkJEg3LdWUCF7lgbHABbDT9TECPjd8G2aolnTXl2-OONJdrNX4YsW6hp0Wo7mahr7Ie=s0-d" style="border: 0px; height: inherit; max-width: 100%; user-select: auto !important;" /></span><br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Όσον αφορά τη δεύτερη ημέρα διαφοροποίησης της νηστείας, αυτή είναι η Κυριακή των Βαΐων, η οποία είναι Δεσποτική εορτή, αφιερωμένη δηλαδή στον επίγειο βίο του Ιησού, οπότε οι πιστοί καταναλώνουν και πάλι ψάρι, λάδι και κρασί.<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Οικονομικοί και πρακτικοί λόγοι<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Οι λόγοι που καθιέρωσαν τον μπακαλιάρο στο τραπέζι της 25ης Μαρτίου ήταν καθαρά οικονομικοί και πρακτικοί. Στην ηπειρωτική χώρα, που δεν βρεχόταν από θάλασσα, οι κάτοικοι δεν μπορούσαν να προμηθεύεται φρέσκα ψάρια με την ευκολία που μπορούσαν τα νησιά και οι παράκτιες περιοχές. Ετσι ο παστός μπακαλιάρος, που μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, ήταν η καλύτερη λύση. Επιπλέον, η φθηνή τιμή του τον έκαναν ιδιαίτερα προσιτό σε όλους, γεγονός που ανέβασε στα ύψη τη δημοφιλία του. Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος ήταν η πιο εύκολη και οικονομική λύση για τους πολυάριθμους πιστούς, που τον έβρισκαν ακόμα και στα πιο μικρά μπακάλικα.<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" /><span style="border-color: initial; border-image: initial; border-style: initial; height: inherit;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEimsFGs7IlMi6S8Wci87HOzUYbgid3bXKhGDV_wUEOahdTeuqvp7l0B9p60sZwxsj4z4R2AIe59cMN4tIj4Cn2rRmpGP8tEdNbcjn66VKPK8Dazk4Bc3rkus2N0UHfVndwO6hujjJsyQCZYswH_hMdhKT91RI6OpmmmaOYFSKZ2agIT_aatFF8t=s0-d" style="border: 0px; height: inherit; max-width: 100%; user-select: auto !important;" /></span><br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Τον ανακάλυψαν πρώτοι οι Βίκινγκς<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινάει με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους, οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος το «νέο κόσμο».<br style="user-select: auto !important;" />Πρώτοι τον πάστωσαν οι Βάσκοι, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και τον ονόμασαν «ψάρι του βουνού», ενώ στη χώρα μας, ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας.<br style="user-select: auto !important;" />Με εξαίρεση τα νησιά, όπου υπήρχε πάντα φρέσκο ψάρι, στην υπόλοιπη Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος ήταν η φθηνή και εύκολη λύση.<br style="user-select: auto !important;" />Ιστορικά, εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες.<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" /><span style="border-color: initial; border-image: initial; border-style: initial; height: inherit;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhIUibyd_LDvIVotvdS99qHM4xE8I3FSvU5oEn9roEGjHCEB9urOw4wBbTJsmyGTHDRvLeLYzZzbyDyNyd9-QHdK3D9tKQLOvX1D44Q99yKtFYyF_moNJ2nY-fkF5E-td2MezruuZhxkH5H4jU_4jzyU5SnasnwYEF0T7kgnD-XIZsAwQr6OjIh=s0-d" style="border: 0px; height: inherit; max-width: 100%; user-select: auto !important;" /></span><br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />Φωτογραφίες: Shutterstock<br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" /><br style="user-select: auto !important;" />iefimerida.gr</span></b></div> </div>

• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4

• Previous
• Next

Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου -Πότε και γιατί καθιερώθηκε το έθιμο

Ενα από τα αγαπημένα ελληνικά έθιμα είναι και ο τηγανητός μπακαλιάρος με σκορδαλιά την 25η Μαρτίου. Πώς όμως καθιερώθηκε αυτό το έθιμο και τι ισχύει με τη νηστεία της Σαρακοστης; Κατά τη διάρκεια της…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Πέμπτη της Αναλήψεως: Το πρώτο μπάνιο και η πέτρα η μαλλιαρή!

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmjeEfJmW0CAaLKaMSxvUyw6WT4QxHHT6Vv8h-aPVzSo_sJAGslAqoo3LaXq1WaHunk5_XeNy8_k25tlJdDHcuEg4Ue_kUEHVBhRJirSLn5v561lf6u4x3FevYcDyPUBYsPHKyVOfLE7U/s320/analispi.jpg" width="320" /></span></div> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σαράντα ημέρες πέρασαν από την Ανάσταση ώς την Ανάληψη του Χριστού. H Πέμπτη της Αναλήψεως είναι η ημέρα που ψάλλεται για τελευταία φορά το «Χριστός Ανέστη» στην Εκκλησία. Είναι ο κύκλος του Πάσχα που κλείνει. Και φυσικά από τη λαογραφία μας δε θα μπορούσαν να λείπουν ...</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="more" name="more"></a><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">τα ξεχωριστά ήθη και έθιμα της ημέρας. Με κύρια φυσικά τη συνήθεια για το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα και την αναζήτηση της πέτρας της μαλλιαρής.</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Κατά την Πέμπτη της Αναλήψεως, σε όποιο σπίτι έμειναν δάφνες, λουλούδια από το Πάσχα πρέπει να καούν. Κι αν καιροφυλακτήσει τα μεσάνυχτα ο πιστός, θα δει τους ουρανούς που ανοίγουν για να περάσει ο Χριστός. «Οσοι είναι καθαροί, ξαγρυπνούν τη νύχτα, να δουν τον Χριστό που «αναλήφεται». Οι άξιοι βλέπουν ένα φως, που ανεβαίνει στον ουρανό…», σύμφωνα πάντα με τη λαϊκή μας παράδοση.</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στη Λήμνο ονόμαζαν τη γιορτή της Αναλήψεως, «Γαλατοπέφτη». Το γάλα της ημέρας της Αναλήψεως δεν το έπηζαν, αλλά το μοίραζαν σε φίλους και γνωστούς και όσο τους έμενε, το έκαναν ρυζόγαλο. Για το λόγο αυτό κι επειδή η γιορτή της Αναλήψεως ήταν πάντα ημέρα Πέμπτη και επειδή μοίραζαν το γάλα την ονόμαζαν «Γαλατοπέφτη».</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σύμφωνα πάντα με την παράδοση, η Πέμπτη της Αναλήψεως είναι η ημέρα κατά την οποία οι ψυχές των νεκρών, ακόμα και των αμαρτωλών που ήταν στην Κόλαση και από την ημέρα του Πάσχα, της Ανάστασης, ήταν ελεύθερες να κυκλοφορούν στη γη, ανάμεσα στους ζωντανούς και τους οικείους τους, με την Ανάληψη του Χριστού πρέπει να γυρίσουν στον τόπο τους. Είναι πικραμένες γι’ αυτό, αλλά οι δικοί τους τις βοηθούν να βρουν ήσυχα και με ευχαρίστηση τον δρόμο τους. Πάνε στα νεκροταφεία και ανάβουν κεριά στους τάφους και στα χωριά συγκεντρώνονται οι γείτονες στα σπίτια των ανθρώπων που έχουν νεκρούς και κάθονται σιωπηλοί με τα κεριά στο χέρι, ανάβουν κεριά στα παράθυρα, φτιάχνουν κόλλυβα και πίτες και μοιράζουν φαγώσιμα, κάνουν φιλανθρωπίες, για τη συγχώρηση και ανάπαυση των νεκρών τους.</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μπάνιο στη θάλασσα – η πέτρα η μαλλιαρή!</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Υπάρχει, όμως, και η τρίτη παραδοσιακή διάσταση της γιορτής της Αναλήψεως κι αυτή είναι «η κάθοδος στη θάλασσα». H γιορτή της Αναλήψεως είναι η πρώτη μέρα του καλοκαιριού, που ο λαός της υπαίθρου επιτρέπει στον εαυτό του να κατέβει στη θάλασσα και να βουτήξει για κολύμπημα στο νερό. Πριν από την ημέρα αυτήν, η θάλασσα μπορεί να κάνει κακό. Και κατεβαίνει συνήθως το απόγευμα ή το μεσημέρι, μετά τη λειτουργία, και βουτά, έστω και μόνο τα πόδια του, στο νερό, αφού κάνει τον σταυρό του και μετρήσει, με τις φούχτες του, 40 κύματα, όσες είναι οι μέρες από το Πάσχα.</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι νοικοκυρές έχουν πάρει μαζί τους μπουκάλια, όπου μαζεύουν νερό της θάλασσας «από σαράντα κύματα» και το φέρνουν στο σπίτι, να ραντίσουν τον χώρο και να πουν: «Οπως ανελήφτηκε ο Χριστός, έτσι να ανεληφτή από το σπίτι μας κάθε κακό. N’ ανεληφτή η κακογλωσσιά, η αρρώστια και το κακό μάτι»! Θα φυλάξουν κιόλας νερό, να το έχουν όλο τον χειμώνα για γιατρικό, σε πρήξιμο ή δάγκωμα ή βάσκαμα ή αρρώστια. Αλλά και οι κολυμβητές που πρωτομπαίνουν στη θάλασσα πλένονται με το νερό της και λένε: «Αναλείβεται ο Χριστός, αναλείβομαι κι εγώ. Ο,τι κακό έχω απάνω μου να φύγει». H λέξη «ανάληψις» συγχέεται με την «ανάλειψη», κάτι που έχει σχέση με το αλείφομαι και την αλοιφή. Γι’ αυτό, στην Ηπειρο, με πηλό άλειβαν, για να φύγουν, το έκζεμα και τις λειχήνες.</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μάλιστα, στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας «άντρες και γυναίκες συνήθιζαν να μπαίνουν ως τα γόνατα στη θάλασσα και έπαιρναν από 40 κύματα νερό σε ένα μπουκάλι. Σταυροκοπιόνταν και αγναντεύοντας τον ανοιχτό ορίζοντα κατευόδωναν τον Χριστό λέγοντας «Αντε, Χριστέλλη μου, στο καλό!» Κι έψαχναν στον πρόχειρο βυθό της θάλασσας, εκεί στα ρηχά, συνήθεια που γίνεται και στις ακτές της Αττικής, φερμένη από τους πρόσφυγες, να βρουν μια πέτρα με βρύα, την περίφημη «πέτρα μαλλιαρή». Οποιος την εύρισκε την έπαιρνε στο σπίτι του, ως φορέα ευτυχίας!</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">H πέτρα αυτή με το ρίζωμα και τη βλάστησή της μέσα στη θάλασσα, συμβολίζει όλη τη δύναμη και την ουσία του θαλασσινού στοιχείου που, κατά τον Ευριπίδη, (Ιφιγένεια, η εν Ταύροις, 1193) «κλύζει πάντα τ’ ανθρώπων κακά!». Είναι δηλαδή η θάλασσα καθαρτική και ανανεωτική, ιδιαίτερα την ημέρα της Αναλήψεως, όταν με την παρουσία του Χριστού στους αιθέρες, ουρανός και θάλασσα έχουν αγιασθεί».</span><br /> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε με το καλό, το πρώτο μπάνιο, σε όσους κρατούν τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μας, τιμώντας την πείρα του λαού μας, που κάνει τη λαογραφία αστείρευτη πηγή γνώσεων και συνέχειας…</span></div> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><img alt="" height="1" src="http://feeds.feedburner.com/~r/blogspot/xuRAz/~4/mAnsnFPGVKg" width="1" /></span> </div>

• 
• 

1. 1
2. 2

• Previous
• Next

Πέμπτη της Αναλήψεως: Το πρώτο μπάνιο και η πέτρα η μαλλιαρή!

Σαράντα ημέρες πέρασαν από την Ανάσταση ώς την Ανάληψη του Χριστού. H Πέμπτη της Αναλήψεως είναι η ημέρα που ψάλλεται για τελευταία φορά το «Χριστός Ανέστη» στην Εκκλησία. Είναι ο κύκλος του Πάσχα πο…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...