Η πραγματικότητα είναι σκληρή: σχολεία χωρίς δασκάλους, χωρίς αίθουσες και με αβέβαιη προοπτική. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα —και ενδεικτικά— στοιχεία, υπάρχουν περίπου 18.000 κενά εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα. Από αυτά, 10.000 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στους δήμους της Δυτικής Αθήνας, μια περιοχή με υψηλό πληθυσμό αλλά και με πολλές κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανισότητες, τα κενά ξεπερνούν τα 700. Στην Αχαΐα 224 κενά, στη Ζάκυνθο χάθηκαν πέρυσι 10.500 ώρες διδασκαλίας, στην Κορινθία 169 κενά, στην Εύβοια, 152 – και ο κατάλογος συνεχίζεται. Παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες για μόνιμες προσλήψεις, κάθε χρόνο η ίδια ιστορία: προσλήψεις με το σταγονόμετρο, μπαλώματα της τελευταίας στιγμής και παντελής έλλειψη σχεδιασμού.
Εικόνες που δεν «βλέπουν» οι κάμερες; Κοντέινερ για αίθουσες, σχολεία με νοικιασμένους χώρους 60 τ.μ. για χρόνια, σε ακατάλληλα κτίρια ή προκατασκευασμένα "κουτιά" χωρίς εξαερισμό και θέρμανση. Σε πολλά νησιά, σχολεία στερούνται στοιχειώδους θέρμανσης, με κοινές, βρώμικες τουαλέτες για αγόρια και κορίτσια. Σε άλλες περιπτώσεις, το υπουργείο Παιδείας προχωρά σε συγχωνεύσεις τμημάτων λόγω έλλειψης προσωπικού ή μείωσης μαθητικού πληθυσμού, με αποτέλεσμα μεγαλύτερο φόρτο στους εναπομείναντες εκπαιδευτικούς...
Την ίδια ώρα, στην Κρήτη, ειδικά σχολεία στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, με έλλειψη χώρων και ανύπαρκτο εξοπλισμό. Στη Λήμνο, μαθητές κάνουν μάθημα σε αίθουσες όπου δεν λειτουργούν τα ολοήμερα ενώ λείπουν τα τμήματα ένταξης. Στην Πυλαία–Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, 80 μαθητές Ειδικού Σχολείου ζητούν απελπισμένα μετεγκατάσταση από κτίριο που κρίνεται επικίνδυνο. Κι όλα αυτά σε μια χώρα που σπαταλά καθημερινώς εκατομμύρια προς πάσα κατεύθυνση -και πολύ περισσότερα για σκάνδαλα και απευθείας αναθέσεις- αλλά για τη δημόσια εκπαίδευση… απλώς «δεν περισσεύει».
Δεν αρκεί μια ευχή και ένας αγιασμός τον Σεπτέμβριο. Δεν φτάνει ένα βίντεο στο διαδίκτυο με υπουργούς και άλλους πολιτικάντηδες να χαμογελούν δίπλα σε παιδιά, ούτε καλύπτεται η ανεπάρκεια με φιέστες και drones που τραβούν πλάνα από… «σύγχρονα προαύλια».
Για άλλη μια χρονιά, οι μαθητές, οι γονείς και οι δάσκαλοι χρησιμοποιήθηκαν ως φόντο για να προβληθεί το «ενδιαφέρον» της κυβέρνησης. Όμως, όταν οι εκπαιδευτικοί ζητούν αξιοπρέπεια, τους αποκαλούν «τεμπέληδες», όταν οι μαθητές διαμαρτύρονται, τους λένε «κακομαθημένους»., όταν οι γονείς αντιδρούν, είναι «τοξικοί». Κι όμως, όταν φτάσει το τηλεοπτικό συνεργείο για το δελτίο ειδήσεων, όλοι θυμούνται την Παιδεία. Για λίγα δευτερόλεπτα… και πολλές ψευδαισθήσεις που θα σβήσουν κι αυτές λίγο μετά.
Ο ΚΟΡΙΟΣ
