Τι να έλεγε η Mενδώνη, δηλαδή; Όχι, ο χώρος είναι Μουσείο που συντηρείται με τα χρήματα του ελληνικού λαού και δεν είναι χώρος για ζεϊμπέκικα; Και τι θα πουν για μας οι απανταχού «Γαλαζοαίματοι»;
-Το υπουργείο Πολιτισμού της Λίνας Μενδώνη (και όχι των Ελλήνων, για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα εντός του κτηρίου επί της οδού Μπουμπουλίνας 20-22) όχι μόνο έδωσε τη συγκατάθεσή της να μετατραπεί το κηρυγμένο μνημείο (Κτιριακό Συγκρότημα Δουκίσσης Πλακεντίας ΦΕΚ 54/Β/1952, 352/Β/1967) σε κλαμπ, ταβέρνα ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, αλλά διέπραξε τη μέγιστη θεσμική απρέπεια για Οργανισμό της εποπτείας του που φέρει το εθνόσημο, να χρησιμοποιηθεί ο τίτλος της «βασίλισσας» (Hendes Majestaet Dronning Anne-Marie) για την έκπτωτη Άννα Μαρία Γλύξμπουργκ, παρά το γεγονός ότι το πολιτειακό ζήτημα έχει επιλυθεί με δημοψήφισμα και οριστική απόφαση του ελληνικού λαού.
-Μπορώ και εγώ, άραγε, να νοικιάσω τον χώρο για ένα πάρτι αποφοίτων του σχολείου μου; Ψάχνουμε χώρο και δεν τα βρίσκουμε μεταξύ μας, νομίζω αν τεθεί στο τραπέζι η ιδέα του Βυζαντινού Μουσείο θα συμφωνήσουμε όλοι. Επίσης, μπορεί να γίνει το τραπέζι μετά από βαφτίσια; Κηδείες; Μνημόσυνα; Κι αν, ποια είναι η τιμή ανά ώρα; Διάβασα για 15.000 ευρώ. Περιλαμβάνεται προσωπικό ή πρέπει να κλείσουμε εμείς; Ρωτάω μήπως κάποιος «φωστήρας» -καθ’ υπέρβαση του οριζόμενου ανώτατου αριθμού ειδικών συμβούλων και συνεργατών – σκέφτηκε ότι θα πρέπει οι υπάλληλοι του Μουσείου να επωμίζονται και το σερβίρισμα των καλεσμένων της υπουργού.
-Μιλάμε για το ίδιο Μουσείο, που όπως κατήγγειλε ο ΣΕΑ, δεν έχει καταφέρει από τον Οκτώβριο 2023 να λύσει το πρόβλημα της καθαριότητας του Μουσείου, δεν έχει καταφέρει να προσλάβει ΙΔΟΧ φύλακες, δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει την ασφάλεια του χώρου με αποτέλεσμα να υπάρξει περιστατικό κλοπής καλωδίων, δεν έχει μπορέσει να εξασφαλίσει τη λειτουργία κλιματισμού στις αίθουσες με άγνωστα αποτελέσματα για τα σημαντικά βυζαντινά εκθέματα, δεν έχει εξασφαλίσει καν τη συντήρηση των κήπων του Μουσείου, δεν έχει εκθεσιακό σχεδιασμό, προγραμματισμό ή οποιαδήποτε άλλο προγραμματισμό και τέλος έχει γίνει καταγγελία για διοικητικές και οικονομικές ατασθαλίες που διερευνώνται από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας.
Σε αυτό το Μουσείο γλέντησε το ζεύγος και οι πλούσιοι φίλοι τους.
- Και τι λέτε χόρεψαν πάνω στο τσακίρ κέφι τους; Τη «Δραπετσώνα» σε στίχους Τάσου Λειβαδίτη, μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεία από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Το τραγούδι που τραγουδούσε και χόρευε ο λαός, όταν η βασιλική οικογένεια απομυζούσε τους κόπους του και η κυβέρνηση έδιωχνε τους εργάτες της συνοικίας από τα σπίτια τους και προίκιζε τη Σοφία! Η φτώχεια, η ανέχεια και οι άθλιες συνθήκες στις οποίες ζούσε η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν τραγούδι, το οποίο δεν δίστασαν να χορέψουν οι τριτοκλασάτοι «Γαλαζοαίματοι» εντός του Μουσείου. Αυτό που στην Ελλάδα είναι πραγματικότητα, σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα ήταν ανέκδοτο. Εδώ, είπαμε, είναι απλά Τρίτη…
Η Ντάμα - DOCUMENTO
