Οι αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις που σημειώνονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη ΝΔ δεν είναι τίποτε μπροστά στο μέγα-σεισμό που απειλεί τον Κ. Μητσοτάκη εν όψει της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας την ερχόμενη άνοιξη. Και το αντάρτικο που ξεκίνησε ειδικά από την πλευρά του Αντ. Σαμαρά δεν είναι άσχετο με τη διελκυστίνδα για το πρόσωπο που θα διαδεχθεί την Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην Ηρώδου Αττικού καθώς η ΝΔ εξακολουθεί να βρίσκεται μτά τις ευρωεκλογές σε ελεύθερη πτώση.
Η κλιμάκωση της ρήξης του κ. Σαμαρά με το Μέγαρο Μαξίμου επιβεβαιώθηκε με την απουσία του πρώην πρωθυπουργού -όπως και του Κώστα Καραμανλή- από το “γενέθλιο” street party της Παρασκευής στην Ρηγίλλης, κάτι που μεταφράζεται σε πλήρη «απονομιμοποίηση» της προσπάθειας του κ. Μητσοτάκη να σφετεριστεί τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί της ΝΔ και να ολοκληρώσει την ιδεολικοπολιτική μετάλλαξή της μακριά από τις αρχές και θέσεις με τις οποίες ιδρύθηκε.Την ίδια ώρα εκτοξεύεται στα ύψη η αγωνία για το τσουνάμι Ερωτήσεων που –στον απόηχο της αρχικής των «11» για τα κόκκινα δάνεια και σε ένα παιχνίδι διαρκούς φθοράς- έρχεται στη Βουλή από γαλάζιους βουλευτές, όσο κι αν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όπως και ο κ. Μητσοτάκης προχθές, τη ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενοι προσποιούνται απλουστευτικά ότι δεν υπάρχει πρόβλημα καθότι “έχουν κατατεθεί από τότε που γίναμε κυβέρνηση πάνω από 6.000 ερωτήσεις”. Ύστερα πάντως και από την κατάθεση της δεύτερης ερώτησης των «οκτώ», που έχει ορισμένες διαφορετικές αποχρώσεις σε σχέση με την πρώτη, οι κοινοβουλευτικές ισορροπίες στη ΝΔ βρίσκονται επί ξυρού ακμής και ο κ. Μητσοτάκης νιώθει για πρώτη φορά τόσο έντονα την απειλή της αποσταθεροποίησής του.
Καθώς όλα αυτά εξελίσσονται με φόντο την προεδρική εκλογή, φαίνεται πάντως ότι τα σχέδια του πρωθυπουργού να ξεπεράσει ανέξοδα τον σκόπελο της άνοιξης κινδυνεύουν με σοβαρή εμπλοκή. Ήδη ο κ. Σαμαράς γνωρίζοντας την πρόθεση του κ. Μητσοτάκη να αναζητήσει «βολική» λύση για την προεδρία της Δημοκρατίας στο πρόσωπο του Κ. Τασούλα έχει αρχίσει να ξεδιπλώνει τις αντιδράσεις του. Και μία από αυτές είναι η ενεργοποίηση της ομάδας των βουλευτών που τον περιβάλλουν μέσω ερωτήσεων και παρεμβάσεων στην Βουλή αποδομώντας κρίσιμους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής.
Αν και ορισμένοι πίστευαν ότι λόγω και των κοινών αβερωφικών καταβολών τους θα μπορούσε να τον αποδεχτεί, ο πρώην πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά συναινεί να ανάψει από πλευράς του το πράσινο φως για τον πρόεδρο της Βουλής και να του δώσει το διαβατήριο για το προεδρικό μέγαρο. Αντιθέτως, παράλληλα με τα χτυπήματα της κοινοβουλευτικής “Χεζμπολάχ” κατά του κ. Μητσοτάκη ο κ. Σαμαράς έχει αρχίσει να «καίει» σύμφωνα με πληροφορίες την υποψηφιότητα Τασούλα με διαρροές οι οποίες καθιστούν κατά τους γνωρίζοντες προβληματική ακόμη και την ανακοίνωση της.
Δείχνοντας να έχει απασφαλίσει, ο κ. Σαμαράς μοιάζει να κινείται μέχρι στιγμής “στα τυφλά”. Την ίδια ώρα ωστόσο δεν έχει παραιτηθεί και ο ίδιος από τις φιλοδοξίες για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Συνομιλητές του υποστηρίζουν ότι κρίσιμο κομβικό σημείο θεωρεί και τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ τον προσεχή Νοέμβριο. Αντιλαμβανόμενος πάντως ότι τα περιθώρια για να συμβεί αυτό είναι περιορισμένα ετοιμάζεται να κάνει κατά τις πληροφορίες μια πρόταση ρελάνς που θα φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον κ. Μητσοτάκη.
Επί του παρόντος ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να παίξει το ποντίκι με τη γάτα με τον νυν. Αυτό προκύπτει και από τις πληροφορίες ότι πέραν των “οκτώ” διαθέτει και εφεδρείες τουλάχιστον άλλων τριών γαλάζιων βουλευτών. Η επιλογή του συγκεκριμένου αριθμού που υπέγραψαν την ερώτηση προς τον Αδ. Γεωργιάδη και την Ν. Κεραμέως -τους οποίους έχει προγράψει εδώ και καιρό ο πρώην πρωθυπουργός- έγινε σκόπιμα προκειμένου να συμβολίσουν τη δυνατότητα του κ. Σαμαρά να έχει υπό ομηρία την κυβέρνηση και ανά πάσα στιγμή να μπορεί να επηρεάσει την τύχη της γαλάζιας πλειοψηφίας (156 συν Αυγενάκης) μέσα στην Βουλή. Αν και οι “8” αθροιστικά με τους “11” δημιουργούν ένα μεγαλύτερο σύνολο, η διαφορά είναι ότι στην οκτάδα (Χαράλαμπος Αθανασίου, Γιάννης Ανδριανός, Τάσος Δημοσχάκης, Θεόφιλος Λεονταρίδης, Δημήτρης Καλογερόπουλος, Γιώργος Καρασμάνης, Γιάννης Πασχαλίδης και Μίλτος Χρυσομάλλης) περιλαμβάνονται οι πιο “αποφασισμένοι” σαμαρικοί που εν όψει και της άνοιξης έχουν διαβεί τον Ρουβίκωνα.
Από την πλευρά του ο κ. Τασούλας έχει ξεκινήσει μια ιδιότυπη «προεκλογική» εκστρατεία για την υποψηφιότητά του. Το αποπειράθηκε κατά την πρόσφατη εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο με την αποστροφή ότι “όπως λέει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΝΔ είμαστε όλοι καραμανλικοί“. Πάντως το άνοιγμα αυτό που εκλήφθηκε ως πρόβα τζενεράλε για την προεδρία δεν απέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ακόμη και αυτή την εβδομάδα με τα εριστικά σχόλια του προς τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης και ειδικώς προς την Ζ. Κωνσταντοπούλου -που κάθε άλλο παρά ταίριαζαν με το ρόλο του προέδρου της Βουλής- προσπάθησε να ενισχύσει εξ αντανακλάσεως την αποδοχή του εντός των κομματικών τειχών της ΝΔ. Και μόλις προχθές επεδίωξε ένα νέο στρογγύλεμα για την απουσία των δύο πρώην πρωθυπουργών από το street party της ΝΔ (“έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν τις απόψεις τους”) δικαιώνοντας τον κ. Σαμαρά που ειρωνικά τον αποκαλεί στις συζητήσεις του «υδράργυρο» για να καταδείξει την ευκολία και την ταχύτητα με την οποία προσαρμόζεται σε διαφορετικές πολιτικές θερμοκρασίες.
Ο κ. Μητσοτάκης από τη δική του πλευρά, με τη συνέντευξη που παραχώρησε την Παρασκευή στο Mega, υποστήριξε ότι “το πνεύμα του Συντάγματος δεν είναι να επιλεγεί ένας Πρόεδρος ο οποίος να έχει μόνο αμιγώς κομματικά”. Θεωρητικά αυτό είναι σωστό αλλά ο πρώτος που ετοιμάζεται να το υπονομεύσει, σε μια προσπάθεια να βγει από το αδιέξοδό του, είναι ο ίδιος.
Σύμφωνα με την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, η προεδρική εκλογή έχει αποδεσμευτεί από τη διάλυση της Βουλής και ο ανώτατος άρχων μπορεί να εκλεγεί εντέλει με σχετική πλειοψηφία. Η ρύθμιση αυτή ωστόσο μετατρέπεται σε δίκοπο μαχαίρι για τον σημερινό πρωθυπουργό. Και τούτο διότι έχοντας αποδειχτεί χρεοκοπημένη η επιλογή της κ. Σακελλαροπούλου που το 2020 εξελέγη με 261 ψήφους ενώ τώρα δεν την ψηφίζουν ούτε οι νεοδημοκράτες βουλευτές, ο κ. Μητσοτάκης - προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία η παραπαίουσα κυβέρνησή του και ο ίδιος να μην χάσει πρόωρα την ασυλία και θαλπωρή του πρωθυπουργικού θώκου- ωθείται στο αντίθετο άκρο και στην παραβίαση του συνταγματικού “πνεύματος” όπως το προσδιόρισε και αυτός. Έχοντας απέναντι και την απαίτηση της αντιπολίτευσης για “κεντροαριστερό” υποψήφιο, είναι εκ των ων ουκ άνευ η αναζήτηση στο πρόσωπο του κ. Τασούλα, ελλείψει άλλου, μιας κομματικής υποψηφιότητας για την εξασφάλιση τουλάχιστον 151 ψήφων από την ΝΔ ώστε να ισοδυναμούν με τη διατήρηση και της «δεδηλωμένης» προς την κυβέρνησή του και εκείνον προσωπικά...
Ανδρέας Καψαμπέλης
