Διορισμένος (και όχι εκλεγμένος) στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, έχει πάντως και μια σχετική κομματική προϊστορία αν και για την οποία οι κακές γαλάζιες γλώσσες ψιθυρίζουν ότι δεν ήταν τόσο ανέφελη.
Το βέβαιον είναι ότι δεν υπήρξε ανέκαθεν μητσοτακικός, έστω κι αν το 2019 τοποθετήθηκε γενικός γραμματέας στο υπ. Εργασίας δίχως να κρύβει παράλληλα την ενασχόλησή του με τους ΛΟΑΤΚΙ.
Φυσικοθεραπευτής με πτυχίο από το εξωτερικό (Βουλγαρία;) που εν συνεχεία αναγνωρίστηκε και με μεταπτυχιακό στην Αθήνα, ξεκίνησε την καριέρα του (όπως και άλλοι...) χάρη στον Νικήτα Κακλαμάνη. Όταν εκείνος εξελέγη δήμαρχος το 2006, τον πήρε στο επιτελείο του.
Οι παλαιότεροι νεοδημοκράτες τον ενθυμούνται, κατόπιν, στα γραφεία του κόμματος στην λεωφόρου Συγγρού. Έστω κι αν αποφεύγει να το αναφέρει στο βιογραφικό του, βρέθηκε στα κομματικά ρετιρέ ιδιαίτερα κατά τις ημέρες της πολιτικής δόξας του Αντώνη Σαμαρά. Όταν μάλιστα το καλοκαίρι του 2012, ο Κώστας Τσιμάρας ανέλαβε γενικός διευθυντής του κόμματος ο Γ. Σταμάτης λειτουργούσε ως “αντ΄ αυτού”.
Το σαμαρικό παρελθόν του δεν είναι κατ' ανάγκη κάτι επιλήψιμο. Η αναφορά γίνεται με αφορμή και μόνο τα διαδραματιζόμενα σχετικά με τα δικαιώματα ανδρών, γυναικών, τρανς κλπ.
Καθώς τώρα λοιπόν ευαισθητοποιείται (και ορθώς) για τα δικαιώματα αυτά, ανατρέχοντας στα “καφάο” της εποχής οι κοριοί της στήλης βρήκαν μια υπόθεση, αντίστοιχου ενδιαφέροντος, από την περίοδο που ο κ. Σταμάτης λόγω της επιτελικής θέσεως του, ενημερωνόταν για τα πάντα (ή σχεδόν τα πάντα). που λάμβαναν χώρα μέσα στα κομματικά γραφεία.
Ήταν τότε που είχε προκληθεί τεράστιος εσωτερικός σάλος όταν εργαζόμενη στο κόμμα, αποσπασμένη από το υπουργείο Οικονομικών, κατήγγειλε σεξουαλική επίθεση από “επώνυμο στέλεχος” σε βάρος της.
Ενδεχομένως η καταγγελία να είχε υποβληθεί προς τον κ. Τσιμάρα και να μην υπέπεσε στην αντίληψη του κ. Σταμάτη. Καθώς πάντως ο ίδιος γίνεται τώρα πρόσωπο της επικαιρότητας και ...λαλίστατος, θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να πει αν θυμάται τι είχε συμβεί με αυτή την υπόθεση και ποιος είχε επιληφθεί.
Ποια ήταν η καταγγέλλουσα και ποιος ο καταγγελλόμενος; Κατείχε κάποια από τις ανώτερες θέσεις ή όχι; Το σημαντικότερο, ποια ήταν η έκβαση της καταγγελίας; Τιμωρήθηκε και με ποιον τρόπο ο ένοχος ή η υπόθεση έκλεισε (κατά το κοινώς λεγόμενον κουκουλώθηκε) μέσα στο ίδιο το στρατηγείο της ΝΔ; Και με ποια μέθοδο;
Δοθέντος μάλιστα ότι ο δράστης ήταν γνωστός στα πέριξ με το γαργαλιστικό προσωνύμιο “στρίγκας”, θα είχε υποτροπιάσει...
Όλα αυτά θα μπορούσαν και να ανήκουν, ύστερα από τόσα χρόνια, στην Ιστορία αλλά η προστασία των δικαιωμάτων δεν μπορεί να γίνεται αλά καρτ και ούτε υπόκειται σε παραγραφή. Σωστά;
Ο ΚΟΡΙΟΣ
