Με την εμφάνισή του στο στερέωμα του ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως διάττων αστήρ είτε όχι, ο Στεφ. Κασσελάκης προκάλεσε νευρική κρίση, μέσα σε λίγες ημέρες, σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Το ερώτημα -μεγαλύτερο κι από το αν μετά την επικράτηση στις πρώτες κάλπες θα στεφθεί αυτήν την Κυριακή και πρόεδρος του κόμματος- ωστόσο τώρα είναι εάν η επόμενη ημέρα θα βρει την αξιωματική αντιπολίτευση σε θέση να επανασυγκολλήσει τα κομμάτια της ή σε τροχιά διάσπασης.
Αυτό αποτελεί και το πιο κρίσιμο στοιχείο διότι στην παρούσα φάση των εξελίξεων η εκλογή νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ θα επηρεάσει περισσότερο τις διεργασίες στο χώρο της κεντροαριστεράς αφήνοντας σε δεύτερο πλάνο τη διαμόρφωση νέων ισορροπιών με την κυβέρνηση και τη ΝΔ.
Ανεξάρτητα από τις γκάφες και τα ολισθήματά του -ορισμένα εκ των οποίων, όπως η αναφορά σε “κρατίδιο” για τα κατεχόμενα της Κύπρου, είναι ασυγχώρητα- το μοναδικό έως τώρα πολιτικό στίγμα που έδωσε ο κ. Κασσελάκης ήταν με τη δήλωση μετά τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής ότι “έγινε το πρώτο βήμα για να έχει η χώρα προοδευτική κυβέρνηση σύντομα”. Αποδέκτης αυτής της αποστροφής και του υπαινιγμού της δεν ήταν φυσικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο χώρος του ΠΑΣΟΚ. Στην Χαριλάου Τρικούπη άλλωστε καθ' όλη την εβδομάδα που κύλησε, παράλληλα με την αμήχανη “σιωπή” που επικρατούσε, το κλίμα ήταν ιδιαιτέρως ανήσυχο...
Πέρα από τις θεωρητικές και ιδεολογικές προσεγγίσεις που λογικό είναι να οργιάζουν αυτά τα εικοσιτετράωρα, το πιο σημαντικό είναι ότι σε δύο εβδομάδες θα διεξαχθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές από τις οποίες θα βγουν και τα πρώτα πολιτικά συμπεράσματα ύστερα από την θριαμβική επικράτηση της ΝΔ τον Ιούνιο αλλά και το τρίμηνο τσαλάκωμα που ακολούθησε για την κυβέρνηση.
Σε αυτές τις εκλογές, αν επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά υπέρ του κ. Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ -εκμεταλλευόμενος και τα λάθη του κ. Ανδρουλάκη- θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τη δυναμική του για να πάρουν τα πάνω τους και οι υποψήφιοί τους σε κρίσιμες περιφέρειες, όπως της Αττικής, αλλά στον δήμο της Αθήνας. Για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλαπλή, πολιτική και εκλογική, σημασία το να μπορέσουν να περάσουν στον β' γύρο οι Γ. Ιωακειμίδης και Κ. Ζαχαριάδης αντίστοιχα, την ώρα που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει υπονομεύσει για ακατανόητους λόγους την υποψηφιότητα του Γ. Σγουρού, που αυτή τη στιγμή παραμένει πάντως ο ισχυρότερος αντίπαλος του Ν. Χαρδαλιά, ενώ έδρασε αυτοκτονικά αρνούμενη την από κοινού υποστήριξη του προέδρου της ΔΣΑ Δημ. Βερβεσού για τον δήμο της πρωτεύουσας.
Ο κ. Ανδρουλάκης εγκαλείται από ολοένα και περισσότερους πλέον ότι κινήθηκε κοντόφθαλμα εκτιμώντας ότι καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε πρόωρη παρακμή θα μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να πάρει “κεφάλι” για να γίνει η κυρίαρχη δύναμη -με την πρωτοβουλία όλων των κινήσεων στην κεντροαριστερά- και σε επόμενο στάδιο η αξιωματική αντιπολίτευση. Επειδή βεβαίως στην πολιτική σπανίως οι εξελίξεις είναι ευθύγραμμες, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί και στην περίπτωση που επαληθευτούν τα σενάρια διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως από αριθμητικής πλευράς εάν εκλεγεί ο κ. Κασσελάκης, η σύνθεση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας -ύστερα και από την πανωλεθρία του Ιουνίου- δεν προσφέρεται για σημαντικές απώλειες ενώ σε περίπτωση νίκης της κ. Αχτσιόγλου δεν αναμένονται αποχωρήσεις. Άλλωστε, στο πρώτο σενάριο ενωτικό ρόλο θα αναλάβει ο Σωκρ. Φάμελλος που θα παραμείνει πρόεδρος της Κοιν. Ομάδας. Για κορυφαίο πόστο προορίζεται την ίδια ώρα πάντως ο Π. Πολάκης. Η επικράτηση Κασσελάκη θα θεωρηθεί ταυτόχρονα και “νίκη Τσίπρα” αφού είναι κοινό μυστικό ότι, παρά τη φαινομενική ουδετερότητα και την απόσταση του, τον στήριξε. Πολλά ασφαλώς θα κριθούν -και κυρίως σε πιο μακροπρόθεσμη βάση- από τον τελικό συσχετισμό που θα βγάλει το βράδυ της Κυριακής η κάλπη.
Επί του παρόντος, αυτό που συμβαίνει είναι ότι ... σύμπασες οι “πασοκογενείς φυλές” που είχαν μετακομίσει στην Κουμουνδούρου τα τελευταία χρόνια στηρίζουν, με ελάχιστες και μεμονωμένες εξαιρέσεις, με πάθος τον κ. Κασσελάκη κλείνοντας τα αυτιά και τα μάτια σε όσα του καταμαρτυρούνται και σε όσα αποκαλύπτονται γι αυτόν. Αν και οι περισσότεροι ήταν δευτεροκλασάτα και τριτοκλασάτα στελέχη, έχοντας υποστεί την καταπίεση έως και “μπούλιγκ” των μηχανισμών του κόμματος που τους φιλοξένησε, τώρα παίρνουν την εκδίκησή τους δρώντας ως “ταλιμπάν” του φιλόδοξου 35άρη υποψήφιου αρχηγού εξ Αμερικής ο οποίος άλλωστε τους υπόσχεται ένα γενναίο άνοιγμα προς το “κέντρο”. Όσο κι αν αυτό άπτεται και μιας πολιτικής ψυχοπαθολογίας, πρόκειται για μια κρίσιμη μάζα για την οποία ο κ. Ανδρουλάκης έκανε τον υπολογισμό ότι θα επαναπατριζόταν στο ΠΑΣΟΚ συμπαρασύροντας και άλλες αδρανείς ή μετεωριζόμενες εκλογικές δυνάμεις.
Κι αν η κ. Αχτσιόγλου κινείται πιο κοντά στον παραδοσιακό “αριστερό” άξονα των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, η στροφή που διακηρύσσει ο αντίπαλός της -έστω και με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και τις φιοριτούρες του life style- φαίνεται ότι κάνει ένα πολύ αξιοσημείωτο γκελ στα λεγόμενα “κεντρώα” τμήματα του εκλογικού πληθυσμού. Κι αυτό είναι που δημιούργησε ήδη μια πρώτη ανησυχία στις τάξεις της ΝΔ, η εντυπωσιακή επικράτηση της οποίας εκεί στηρίχθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Μάιο και τον Ιούνιο. Αποτέλεσμα αυτής της ανησυχίας μάλιστα ήταν και το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης κατά την συνέντευξη Τύπου στην ΔΕΘ την περασμένη Κυριακή απέφυγε τελικά -αν και φέρεται να το σκεφτόταν- οποιαδήποτε αιχμηρή αναφορά στον κ. Κασσελάκη για να μην “πριμοδοτήσει” περαιτέρω, εξ αντανακλάσεως, την επικράτησή του. Τον πειρασμό των επιθέσεων δεν απέφυγαν πάντως όλες τις επόμενες ημέρες πολλά κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, κάτι που προοιωνίζεται ότι αν από την Δευτέρα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κ. Κασσελάκης η “μάχη του κέντρου” θα μετατρέπεται ολοένα και σε πιο σκληρό ροκ.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από αύριο το πολιτικό παιχνίδι αποκτά σε κάθε περίπτωση νέο ενδιαφέρον υποχρεώνοντας -ανάλογα και με το αποτέλεσμα στον ΣΥΡΙΖΑ- άπαντες να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους. Για την κυβέρνηση άλλωστε οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ούτως ή άλλως μια δοκιμασία αφού εξαιτίας των γαλάζιων ανταρτών η ΝΔ κινδυνεύει να χάσει στον δεύτερο γύρο, σε αντίθεση με την παντοκρατορία του 2019, τρεις με τέσσερις περιφέρειες της χώρας. Ταυτόχρονα θα δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα για να στραφούν οι προβολείς προς τις ευρωεκλογές που χαρακτηρίζονται ως η νέα μητέρα των εκλογικών μαχών. Η αναμέτρηση αυτή λογίζεται από τώρα καθοριστική και για το “πείραμα Κασσελάκη” στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς, από το εάν και πόσο θα κλείσει η ψαλίδα των 23 μονάδων του περασμένου Ιουνίου, θα φανεί εάν ο κ. Μητσοτάκης καταφέρει να εξαντλήσει εύκολα την υπόλοιπη τετραετία η οποία ήδη ξεκίνησε γι αυτόν και την κυβέρνησή του αρκετά άσχημα...
Ανδρέας Καψαμπέλης
