σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.»
Γιώργος Σεφέρης
➥ Σήμερα αναζητούμε το χθες του μεγάλου ηγέτη!
➥ Σήμερα αναζητούμε το χθες του μεγάλου ηγέτη!
Όποιος δεν έχει μνήμη δεν έχει μέλλον!
Ιούνης του 1982, το Ισραήλ εισβάλει στο Λίβανο...
Αύγουστος του 1982, ο ισραηλινός στρατός εισβάλει στη Βηρυτό...
Αύγουστος του 1982, ο ισραηλινός στρατός εισβάλει στη Βηρυτό...
Καλοκαίρι του 1982… Το ναζιστικό-κατοχικό καθεστώς στην Παλαιστίνη, οι σιωνιστές παίρνουν το πράσινο φως για να εξουδετερώσουν την "τρομοκρατία" και τον αρχιτρομοκράτη Γιάσερ Αραφάτ (ναι, τότε για τους “θεσμούς” της “κοινωνίας των εθνών”, ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Αντίστασης ήταν ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ και κανείς πολιτικός ηγέτης δεν τολμούσε να του συμπαρασταθεί…).
Τον Αύγουστο του 1982 ένας Ευρωπαίος πρωθυπουργός σηκώνει οργισμένη φωνή!
Ένας Έλληνας τολμάει... ο Ανδρέας Παπανδρέου, πρωθυπουργός της Ελλάδας, μέλος της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ -αδιαφορώντας για τη στάση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ-, διδάσκει στην παγκόσμια κοινότητα τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη, τη στάση των σοσιαλιστών απέναντι στην αδικία!
Βέβαια, πως μπορεί να ξεχάσει τη βοήθεια της Παλαιστινιακής Αντίστασης στον αντιδικτατορικό αγώνα… πως μπορεί να ξεχάσει πως δεν μπορείς να είσαι σοσιαλιστής και να σιωπάς μπροστά στο διεθνές έγκλημα, την εθνοκάθαρση του αδελφού Παλαιστινιακού λαού, του φίλου και συντρόφου σου Γιάσερ Αραφάτ!
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο ηγέτης της ΕΡΕ, της ΝΔ, της δεξιάς, συνιστά «ψυχραιμία» στον Ανδρέα Παπανδρέου και τον καλεί ν’ αναλογιστεί πως «η Ελλάδα ανήκει στη δύση και έχει υποχρεώσεις απέναντι στους συμμάχους…». Μάλιστα, ο “εθνάρχης” της δεξιάς, προσπαθώντας να αποτρέψει την απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου, του επισήμανε με έμφαση «τα μεγάλα είναι για μεγάλους».
Δεν γνώριζε πως ο Ανδρέας ήταν «μεγάλος» κι αυτός ο ίδιος ένας νάνος της πολιτικής, ελέω Φρειδερίκης... ένας πολιτικός, υποταγμένος στη δύση!
Ο ηγέτης έχει λάβει τις αποφάσεις του… και μόνος του σύμμαχος ο Βάσος Λυσσαρίδης ➥ Εγώ θα ξανανέβω στον Πενταδάκτυλο. Αν δεν προλάβω να με πάτε σεις. Μου το χρωστάτε!, ο ηγέτης των σοσιαλιστών της Κύπρου!
Πλοία της ελληνικής κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου αναχωρούν για το Λίβανο κι όλοι εκτιμούν πως δεν θα φθάσουν ποτέ, πως οι μεγάλες δυνάμεις δεν θα το επιτρέψουν!
Τα ελληνικά πλοία φθάνουν στη Βηρυτό, επιβιβάζουν ΟΛΟΥΣ τους μαχητές της Παλαιστινιακής Αντίστασης -και τους τραυματίες Φενταγίν-, μαζί με τον Γιάσερ Αραφάτ, τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Επανάστασης και στις 30 Αυγούστου αναχωρούν για την Ελλάδα!
Oι Φενταγίν με τον ηγέτη τους Γιασέρ Αραφάτ και τα τιμημένα όπλα τους, αναχωρούν από την πολιορκημένη Βηρυτό με ελληνικά πλοία που διαθέτει η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου... και καταπλέουν στο Φάληρο, τη φιλόξενη ελληνική γη του ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου.
Τότε η παγκόσμια κοινότητα υποκλινόταν μπροστά στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που ΠΟΤΕ δεν αναγνώρισε ως κράτος το Ισραήλ...
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου υποδέχεται στην Ελλάδα με τιμές τους αποκλεισμένους στη Βηρυτό Φενταγίν και τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Επανάστασης Γιάσερ Αραφάτ (ο ρασοφόρος είναι ο Παπαφλέσσας της Παλαιστινιακής Επανάστασης Αρχιεπίσκοπος Ιερουσαλήμ Ιλαρίων Καπούτσι, που ζούσε εξόριστος στην Ιταλία: ➥ Έφυγε ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, αλλά πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι!
Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου τους υποδέχτηκε στο Φάληρο, παρά τις προτροπές των ισχυρών να μην εμπλακεί η χώρα μας.
Ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Επανάστασης, ο "τρομοκράτης" για την "πολιτισμένη" δύση γίνεται δεκτός με τιμές αρχηγού κράτους από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Αυτός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, που μπροστά του υποκλίθηκαν ηγέτες, λαοί, Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και του αναγνώρισαν την ιδιότητα του ηγέτη των Επαναστατικών Εθνικοαπελευθερωτικών Κινημάτων του πλανήτη.
Σήμερα, όλοι οι πρωθυπουργοί μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου, έπαθαν "αμνησία", όπως ακριβώς συνέβη και με τη Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου ➥ "Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας"!...
Υποκλίνονται και χαριεντίζονται με τους δολοφόνους, τους εγκληματίες πολέμου... επλήγησαν από τον ιό του σιωνισμού.
Το ναζιστικό κατοχικό καθεστώς στην Παλαιστίνη δεν επισκέφθηκε και δεν αναγνώρισε ΠΟΤΕ ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το σιωνιστικό καθεστώς αναγνώρισε η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη κι η πρώτη επίσημη αναγνώρισης κι υποταγής στους σιωνιστές ήταν εκείνη του Σαμαρά, υπουργού των Εξωτερικών του Μητσοτάκη.
ΗΠΑ, ΕΟΚ, ΝΑΤΟ... πίεσαν για την αναγνώριση του Ισραήλ τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μπροστά στην ανυποχώρητη στάση του Ανδρέα Παπανδρέου -παρά τις χυδαίες απειλές τους- κάνουν ένα βήμα πίσω και προτείνουν στον πρωθυπουργό της Ελλάδας μια μεσοβέζικη λύση: "Αναγνωρίστε την Παλαιστίνη, αλλά ταυτόχρονα το Ισραήλ"... διαμηνύει ο Αμερικανός πρέσβης στον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου εμμένει στην μη αναγνώριση του παράνομου σιωνιστικού καθεστώτος, του ναζιστικού Ισραήλ...
Προϋπόθεση αναγνώρισης του Ισραήλ, η εφαρμογή της απόφασης του ΟΗΕ: Ίδρυση Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, Επιστροφή των Προσφύγων, πρωτεύουσα η Ιερουσαλήμ!
Η Μελίνα Μερκούρη "κραυγάζει"... "Μόνον όταν θα καρφώσουμε τη σημαία της Παλαιστίνης στην Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα των Παλαιστινίων, τότε θα ησυχάσω"!
Κι ο Ανδρέας Παπανδρέου περνάει στην αντεπίθεση: Την 59η ημέρα διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη, ο Ανδρέας Παπανδρέου προκαλεί ΣΟΚ στην τότε ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ: η Ελλάδα του Ανδρέα αναγνωρίζει με όλες τις θεσμικές διαδικασίες το Κράτος της Παλαιστίνης κι ανοίγει Παλαιστινιακή Πρεσβεία στην Αθήνα!
Έτσι γράφεται η ιστορία και έτσι θα τη θυμόμαστε όσοι είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε εκείνες τις στιγμές, γιατί η ιστοριογραφία των "ρεαλιστών" και "μεταρρυθμιστών" την αποσιωπά και προσπαθεί να την εξαφανίσει..
Όμως, το περίσσευμα της μνήμης μπορεί να συνθλίψει το εξαθλιωμένο παρόν και τους εξαθλιωμένους πολιτικούς που πουλάνε ιδέες, ιδεολογίες, οράματα, όνειρα, για μια καρέκλα!
Κι όταν μας ρωτήσουν τι κάνουμε, γιατί θυμόμαστε, γιατί δεν βλέπουμε μπροστά, το μέλλον… θα τους απαντήσουμε: Εμείς θυμούμαστε!
Κι έτσι θα ‘ρθει η μέρα που εμείς θα θυμούμαστε τόσα πολλά, ώστε να θάψουμε σ’ ένα μεγάλο τάφο τους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας και του σοσιαλισμού.
«Οι αναμνήσεις είναι η δύναμή μας.
Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει,
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς»
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει,
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς»
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)
✔️ Την συνολική αρθρογραφία στο φιλόξενο "PRESS-GR", βρίσκουμε: ΕΔΩ
Για να μην "χαθούμε" θα βρισκόμαστε στο Telegram: ΕΔΩ
