“Πολλοί σχηματισμοί στη Βουλή δεν σημαίνουν κατ' ανάγκη δημοκρατική πολυφωνία αλλά ίσως να προκαλούν πολιτική κακοφωνία”.
Η δήλωση αυτή ανήκει στον Κυριάκο Μητσοτάκη και -όχι- δεν είναι της περασμένης εβδομάδας. Την έκανε χθες στην πρώτη μετεκλογική συνεδρίαση του νέου υπουργικού του συμβουλίου, του οποίου η τουλάχιστον αισθητική “κακοφωνία”, με 63 μέλη να κάθονται το ένα σχεδόν πάνω στο άλλο, θα έπρεπε -παρεμπιπτόντως- να τον ενοχλεί μάλλον πιο πολύ...
Έως και τις 23 Ιουνίου, ο κ. Μητσοτάκης είχε το θεμιτό προεκλογικό δικαίωμα να θέλει όσο γίνεται λιγότερα κόμματα στη νέα Βουλή λόγω της άμεσης συνάρτησης με τον αριθμό των εδρών της ΝΔ. Η αγωνία ήταν έκδηλη ως αργά την Κυριακή άλλωστε αφού αν κατάφερνε να πιάσει το όριο εισόδου ένα ακόμη κόμμα, οι βουλευτές της ΝΔ -με το ίδιο ποσοστό- θα περιορίζονταν στους 154 αντί των 158. Αντίθετα, εάν η νέα Βουλή ήταν τετρακομματική -όπως ήταν και η βαθύτερη επιδίωξη του κ. Μητσοτάκη- η γαλάζια δύναμη θα εκτοξευόταν στις 172 με 177 έδρες...
Όλα αυτά τελείωσαν όμως μόλις έκλεισαν και οι κάλπες. Διανύουμε ήδη την “επόμενη ημέρα” της αναμέτρησης, οπότε γεννάται εύλογα και το ερώτημα ποιο είναι το νόημα της επανάληψης τέτοιων δηλώσεων από πλευράς του πρωθυπουργού.
Ο κ. Μητσοτάκης, καταγάγοντας το νέο του θρίαμβο, δεσμεύτηκε ότι δεν θα επιτρέψει φαινόμενα αλαζονείας και έπαρσης από την κυβέρνησή του. Ο ίδιος όμως παραβιάζει πρώτος τον κανόνα και μάλιστα διαπράττοντας ίσως την πιο αντιθεσμική ύβρι. Την οκτακομματική Βουλή της 25ης Ιουνίου την επέλεξαν με την ψήφο τους οι Έλληνες πολίτες κλείνοντας, δε, τα αυτιά στις “εκκλήσεις” τόσο του κ. Μητσοτάκη όσο και του κ. Τσίπρα για ένα κοινοβουλευτικό τερέν κομμένο και ραμμένο στα δικά τους μέτρα. Έχει σημασία επίσης ότι δεν το έκαναν στις κάλπες της απλής αναλογικής αλλά της ενισχυμένης...
Η χθεσινή δήλωση του κ. Μητσοτάκη παίρνει το χαρακτήρα της προσβολής απέναντι στο εκλογικό σώμα ενώ παραλλήλως αναδεικνύει και τη μύχια αντίληψη που υπάρχει στα σημερινά πολιτικά ρετιρέ για τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας. Και η προέκτασή της ισοδυναμεί με ένα πολύ επικίνδυνο αδιέξοδο. Επαγωγικά η συλλογιστική του κ. Μητσοτάκη, οδηγεί στο δόγμα ότι η “δημοκρατική πολυφωνία” υπηρετείται καλύτερα όχι με “πολλούς σχηματισμούς” αλλά μόνο με έναν, άντε το πολύ δυο...
Αν η “πολυφωνία” έχει πρόβλημα στη χώρα μας κ. πρωθυπουργέ δεν φταίει ο αριθμός των κομμάτων. Αλλού να αναζητήσετε τις αιτίες...
Πηγή: www.dimokratia.gr
