Υπουργός.
Λέξη σύνθετη, από το... υπο+έργο.
Υπό των πολιτών+έργο προσφοράς, στους πολίτες.
Όχι έργο καταστροφής της χώρας!
Όχι έργο αιφνίδιου ή αργού μαζικού θανάτου των πολιτών!
Όχι έργο άλωσης της Δικαιοσύνης.
Όχι έργο απαξίωσης του εθνικού πολιτισμού και των ηθικών αξιών.
Όχι έργο κλοπής και προσωπικής αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας!
Όχι έργο ατιμωρησίας των ενόχων!
Αυτό θα πει "υπουργός"!
Η εικόνα των μαύρων τεθωρακισμένων Μερσεντές και η κουστωδία των υποκλινόμενων μπράβων, ή δημοσιογράφων, γύρω από ένα πρόσωπο, δεν κάνει κάποιον υπουργό. Ούτε η δηλωμένη του περιουσία, που αυξάνεται κάθε χρόνο.
Η εικόνα κάποιου που αποκαλεί τον πολίτη "απόβρασμα της κοινωνίας", επειδή δεν έχει να πληρώσει ένα εισιτήριο, δεν τον κάνει υπουργό.
Όπως και η εικόνα ενός "αποβράσματος", που οδήγησε στον θάνατο 57 νέα παιδιά, που θα έπρεπε να τα υπηρετεί, ως υπουργός και όχι να κρύβεται, πίσω απ΄τα "φουστάνια" μιας παραίτησης, ή μεταπήδησης σ΄ένα άλλο κόμμα!
Για τον "πρωθυπουργό-ους", τον ενορχηστρωτή της κάθε πολιτικής, ας μην αναφερθώ. Θα πέσει το προφίλ μου.
