Εκτός αν της χορηγηθεί χάρη, η 49χρονη Άμπερ ΜακΛάφλιν θα γίνει η πρώτη ανοιχτά τρανσέξουαλ γυναίκα που θα εκτελεστεί στις ΗΠΑ.
Η εκτέλεση της θανατικής ποινής της με ένεση αναμένεται εντός της ημέρας, στην μεσοδυτική πολιτεία του Μιζούρι, για τη δολοφονία μιας πρώην φίλης της το 2003. Χωρίς να έχουν προγραμματιστεί νομικές εφέσεις, η τύχη της ΜακΛάφλιν επαφίεται στον Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη, Μάικ Πάρσον, ο οποίος εξετάζει το αίτημα χάριτος.
Μια παιδική ηλικία γεμάτη κακοποίηση
Ο συνήγορός της, Λάρι Κομπ, εξηγεί ότι το αίτημα που έχει υποβάλλει για να κριθεί με επιείκεια η πελάτισσά του επικεντρώνεται σε πολλά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των τραυματικών εμπειριών κατά την παιδική της ηλικία και τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζει, για τα οποία δεν έγινε ποτέ λόγος στη δίκη της.
Το αίτημα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, αναφορές για διάγνωση δυσφορίας φύλου, μια αίσθηση βαθιάς ανησυχίας -που μερικές φορές οδηγεί σε κατάθλιψη και άγχος που προκαλείται από τη διαφορά μεταξύ της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου και του φύλου που του αποδόθηκε κατά τη γέννηση.
«Πιστεύουμε ότι η Άμπερ επέδειξε απίστευτο θάρρος, γιατί μπορώ να σας πω ότι υπάρχει πολύ μίσος όταν πρόκειται για αυτό το θέμα», δήλωσε ο Κομπ τη Δευτέρα. Αλλά, πρόσθεσε, η σεξουαλική ταυτότητα της ΜακΛάφλιν «δεν είναι το κύριο θέμα» του αιτήματος χάριτος.
Ως παιδί έζησε σε ανάδοχες οικογένειες. Μάλιστα, ένας ανάδοχος γονέας της έτριβε περιττώματα στο πρόσωπό της όταν ήταν νήπιο, ενώ όταν αργότερα υιοθετήθηκε, ο θετός πατέρας της χρησιμοποίησε ένα πιστόλι αναισθητοποίησης (taser gun) πάνω της, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνοδεύουν την αίτηση χάριτος.
Η Άμπερ ΜακΛάφλιν πάσχει από κατάθλιψη, σύμφωνα με ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, ενώ έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας πολλές φορές.
Η ΜακΛάφλιν προχώρησε σε φυλομετάβαση εντός φυλακής, ενώ δικάστηκε και καταδικάστηκε ως Σκοτ για φόνο πρώτου βαθμού το 2006 για την δολοφονία της πρώην φίλης του Μπέβελρι Γκέντερ, με την οποία -σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν παρουσιαστεί στη δίκη- είχε εμμονή και την παρακολουθούσε ακόμα και στους χώρους εργασίας της στο Σεν Λούις. Μάλιστα, είχαν επιβληθεί περιοστικοί όροι στον τότε άνδρα ΜακΛάφλιν, ενώ η φίλη του είχε για ένα διάστημα αστυνομική προστασία.
Οι γείτονες της Γκέντερ κάλεσαν την αστυνομία το βράδυ της 20ης Νοεμβρίου 2003, όταν εκείνη δεν επέστρεψε σπίτι. Οι αστυνομικοί πήγαν στο γραφείο της, όπου βρήκαν μια σπασμένη λαβή μαχαιριού κοντά στο αυτοκίνητό της και ίχνος αίματος. Μια μέρα αργότερα, η ΜακΛάφλιν οδήγησε την αστυνομία σε μια τοποθεσία κοντά στον ποταμό Μισισιπή στο Σεντ Λούις, όπου είχε πετάξει τη σορό της.
Η Τζέσικα Χίκλιν, 43 ετών, γνώριζε την Άμπερ πριν τη φυλομετάβαση. Πέρασε 26 χρόνια στη φυλακή για μια δολοφονία που σχετιζόταν με ναρκωτικά το 1995, όταν ήταν 16 ετών. Η Χίκλιν προχώρησε επίσης σε μετάβαση φύλου ενώ βρισκόταν στη φυλακή και το 2016 μήνυσε το Τμήμα Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων του Μιζούρι, αμφισβητώντας μια πολιτική που απαγόρευε την ορμονοθεραπεία για όσους κρατούμενους δεν την λάμβαναν πριν καταδικαστούν.
Κέρδισε την αγωγή το 2018 και έγινε μέντορας άλλων τρανσέξουαλ κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένης της ΜακΛάφλιν.
Παρόλο που ήταν συγκρατούμενες για σχεδόν 10 χρόνια, η Χίκλιν δήλωσε ότι η ΜακΛάφλιν ήταν τόσο ντροπαλή που σπάνια αλληλεπιδρούσαν. Όταν πριν περίπου τρία χρόνια η ΜακΛάφλιν άρχισε τη μετάβαση φύλου στράφηκε στη Χίκλιν για καθοδήγηση σε θέματα όπως η συμβουλευτική ψυχικής υγείας και η λήψη βοήθειας για να εξασφαλίσει την ασφάλειά της μέσα σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας που κυριαρχείται από άνδρες. Στην πορεία αναπτύχθηκε μια φιλία.
«Καθόμασταν μια φορά την εβδομάδα και κάναμε αυτό που αποκαλούσα συζήτηση μεταξύ γυναικών. Είχε πάντα ένα χαμόγελο και ένα αστείο για τον μπαμπά. Αν της μιλούσες ποτέ, ήταν πάντα με τα αστεία του μπαμπά» είπε η Χίκλιν.
Συζητούσαν επίσης τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μια τρανσέξουαλ κρατούμενη σε μια ανδρική φυλακή - όπως το πώς να αποκτήσει γυναικεία αντικείμενα, να αντιμετωπίσει αγενή σχόλια και να παραμείνει ασφαλής.
Μόλις 50 οι γυναίκες που έχουν καταδικαστεί σε θανατική ποινή
Η μόνη γυναίκα που εκτελέστηκε ποτέ στο Μιζούρι ήταν η Μπόνι Μπι Χέντι, στις 18 Δεκεμβρίου 1953, για την απαγωγή και τη δολοφονία ενός εξάχρονου αγοριού.
Σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για τη θανατική ποινή, «οι γυναίκες σπάνια καταδικάζονται σε θάνατο στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι εκτελέσεις είναι ακόμη πιο σπάνιες».
Το κέντρο αναφέρει ότι μόνο 50 από τους περισσότερους από 2.400 θανατοποινίτες σε όλη τη χώρα είναι γυναίκες, ενώ 1.558 άνθρωποι έχουν εκτελεστεί από τότε που επιβλήθηκε η θανατική ποινή στα μέσα της δεκαετίας του 1970.
«Παρόλο που οι γυναίκες διαπράττουν μία στις οκτώ ανθρωποκτονίες, διαπράττουν πολύ μικρότερο ποσοστό των αδικημάτων που επισύρουν θανατική ποινή», δήλωσε η καθηγήτρια Νομικής Ελίζαμπεθ Ράπαπορτ.
Αν εκτελεστεί, η ΜακΛάφιν θα είναι μόλις η 18η γυναίκα που εκτελείται στις ΗΠΑ από το 1976, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε να συνεχιστούν οι εκτελέσεις μετά από τετραετές μορατόριουμ. Καμία γυναίκα δεν έχει εκτελεστεί μετά τη Λίζα Μοντγκόμερι τον Ιανουάριο του 2021. Η θανατική της καταδίκη εκτελέστηκε στο πλαίσιο της σειράς εκτελέσεων του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο τέλος της θητείας του.
Η Ράπαπορτ απέδωσε την απροθυμία εκτέλεσης γυναικών σε αναστολές λόγω φύλου μεταξύ των υπευθύνων λήψης αποφάσεων στο σύστημα θανατικής ποινής και στην «πεποίθηση ότι το κοινό θα θεωρούσε την εκτέλεση μιας γυναίκας απάνθρωπη».
