Σειρά καίριων ερωτημάτων θέτει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ με αφορμή την αποσφράγιση, την Πέμπτη, των προσφορών στους δυο παράλληλους διαγωνισμούς που διενεργούν ο Ειδικός Διαχειριστής για τα μεταλλεία και το ΤΑΙΠΕΔ για το εργοστάσιο μεταλλουργίας στη Λάρυμνα, αλλά... και εν αναμονή της γενικής απεργίας στις 9 Νοεμβρίου, όπου αναμένεται μαζικότατη συμμετοχή με βασικό αίτημα την κατάργηση της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής στο σύνολό της.
Το Σωματείο ζητάει απαντήσεις σε προβληματισμούς που αφορούν την τύχη των εργαζομένων της επιχείρησης και της ίδιας της ΛΑΡΚΟ, ενώ επισημαίνει τα κακώς κείμενα από κυβερνήσεις και ιδιοκτησίες στα 60 χρόνια της λειτουργίας της, καθώς και δημοσιεύματα, βάσει των οποίων «εργοστάσιο, εγκαταστάσεις, εξοπλισμός, 1 εκατομμύριο στρέμματα γης που περιέχουν νικέλιο και κοβάλτιο, λιμάνια, δύο εργατικοί οικισμοί 1000 περίπου διαμερισμάτων κ.α. δίνονται με 5 ευρώ το στρέμμα. "Πακέτο", χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς "βαρίδια", χωρίς εργαζόμενους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο πρόεδρος του Σωματείου Παναγιώτης Πολίτης.
Η ανακοίνωση του προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ
Χτύπησε το «σφυρί» της εκποίησης της ΛΑΡΚΟ και του Ορυκτού Πλούτου της χώρας μας που αξιοποιεί
Οι θέσεις και οι προτάσεις των εργαζομένων προς όφελος όλου του ελληνικού λαού μένουν στα συρτάρια των υπουργείων.
Η επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ, οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα, στον «αέρα».
Στα 60 χρόνια λειτουργίας της, 75 περίπου εκατομμύρια τόνοι χώμα, έχουν μετατραπεί σε ατσάλι.
Ο απολογισμός για τον Μποδοσάκη, τους μετόχους, τις Κυβέρνησεις, τους μεγάλο προμηθευτές και τους μεγαλοεργολάβους, τους ημέτερους που πούλαγαν ή τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους - πελάτες της ΛΑΡΚΟ που έπαιρναν το προϊόν της και αξιοποιούσαν την υπεραξία του για έξι δεκαετίες:
800 χιλιάδες τόνοι νικελίου αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
«Μπίζνες», θαλασσοδάνεια, υπερτιμολογήσεις, εξυπηρέτηση ημετέρων, «εκκαθαρίσεις και εξυγιάνσεις». Ανάλογα το μετοχικό σχήμα και η τακτική. Σταθερός κανόνας τα κέρδη.
Ο απολογισμός για τους εργαζόμενους:
Φωτιά, σίδερο, «ποτάμια» αίμα και ιδρώτα για να παραχθεί αυτός ο πλούτος.
80 νεκροί στην ώρα εργασίας.
Εκατοντάδες νεκροί από επαγγελματικές ασθένειες.
Εκατοντάδες σακατεμένοι και ασθενείς εφ' όρου ζωής.
Αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, σε γη και ύδωρ, όχι γιατί δεν υπήρχαν τρόποι, αλλά γιατί δεν πάρθηκαν μέτρα.
Απολύσεις το 1982, το 1987, το 2006, το 2009, το 2022.
Διαθεσιμότητας το 1992 και το 1999.
Εκκαθάριση το 1987, εκκαθάριση το 2020 μέχρι σήμερα.
Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, οι εργαζόμενοι από γενιά σε γενιά μάθαμε και αγαπήσαμε αυτή την τέχνη. «Πληρώσαμε τα δίδακτρα» με πόνο, με τη ζωή μας. Η συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ είναι η ζωή μας.
Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να ενημερώσει με λόγια νέτα σκέτα, τόσο τους εργαζόμενους, όσο και το σύνολο του ελληνικού λαού, απαντώντας στους εξής προβληματισμούς:
Πώς διασφαλίζεται η συνέχιση της εργασίας όλων των εργαζομένων και των εργαζομένων των εργολαβιών;
Πότε θα μετατραπούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου και θα ενσωματωθούν όλοι οι εργαζόμενοι των εργολαβιών στην ίδια τη ΛΑΡΚΟ;
Πότε θα επιστραφούν τα δώρα εορτών, το επίδομα αδείας, οι μηνιαίες περικοπές, θα υπογραφεί ΣΣΕ με αυξήσεις που θα αντισταθμίζουν την σημερινή ακρίβεια;
Πώς θα διασφαλιστεί η παραμονή των εργαζομένων σε αυτό τον τόπο που πλήρωσε με ζωές ανθρώπων τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ;
Με τι αντίτιμο θα δοθεί το 90% των συνολικών μεταλλευμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κοβάλτιο και νικέλιο, που ανέρχονται σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σε 2 εκατομμύρια τόνους;
Με τι αντίτιμο θα δοθεί το μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εγκαταστάσεις των μεταλλείων, τα ένα εκατομμύριο στρέμματα γης, οι πλούσιες πρώτες ύλες που τα συνοδεύουν;
Πώς εξασφαλίζεται η αξιοποίηση των Μεταλλευμάτων που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και στην κατασκευή συσσωρευτών ενέργειας;
Ανεξάρτητα από το αντίτιμο πού όσοι κυβέρνησαν θα το αξιοποιήσουν για προσχηματικές αντιπαραθέσεις, πώς διασφαλίζεται η επαναλειτουργία, η συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, ο εκσυγχρονισμός και η παραπέρα ανάπτυξη των μεταλλείων και του πυρομεταλλουργικού εργοστάσιο, που έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας;
Πώς και πότε θα καλυφθούν με πολιτική απόφαση οι οικονομικές εκκρεμότητες απέναντι στους εργαζόμενους που αφορούν την καταβολή των ασφαλιστηρίων ζωής και της διαφοράς των αποζημιώσεων, όπως αυτά προκύπτουν από τις Επ.ΣΣΕ;
Το νομοθετικό πλαίσιο που εφαρμόστηκε στη ΛΑΡΚΟ ήταν στρατηγική επιλογή κυβερνήσεων, Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιχειρηματικών ομίλων, με στόχο να εφαρμοστεί σε όλη την εργατική τάξη.
Μέσα από αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, τα τελευταία τρία χρόνια, οι οικονομικές συνθήκες που μας επέβαλε η κυβέρνηση μάς έχουν φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας, παρέσυρε μαζί μας το σύνολο των τοπικών κοινωνιών.
Σπαταλήθηκε κρατικό χρήμα, έγινε ωμή κλοπή στον μόχθο των εργαζομένων, των μικρών αυτοαπασχολούμενων, κατακρεούργησαν τα δικαιώματά μας, γκρέμισαν τα όνειρα μιας ζωής, απαξίωσαν εγκαταστάσεις και εργαζόμενους.
Αυτό το σχέδιο είχε στόχο να καλύψει την «γύμνια» του σήμερα, το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών, που αν είναι στο οικονομικό ύψος που αναφέρουν διάφορα δημοσιεύματα, προκαλεί γέλιο στον κάθε πικραμένο.
Με βάση τα δημοσιεύματα, εργοστάσιο, εγκαταστάσεις, εξοπλισμός, 1 εκατομμύριο στρέμματα γης που περιέχουν νικέλιο και κοβάλτιο, λιμάνια, δύο εργατικοί οικισμοί 1000 περίπου διαμερισμάτων κ.α. δίνονται με 5 ευρώ το στρέμμα. «Πακέτο», χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς «βαρίδια», χωρίς εργαζόμενους.
Σήμερα, τρία χρόνια μετά την έναρξη της εκκαθάρισης με κομμένους μισθούς, χωρίς δώρα εορτών, χωρίς επίδομα αδείας, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή καθεστώς εργολαβιών, ζούμε την ανασφάλεια. Δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει αύριο:
Υπάρχουν μικρό εργολάβοι αυτοαπασχολούμενοι που έχουν τρεις μήνες να κάνουν μεροκάματο.
Ο εργολάβος που απασχολεί 70 εργαζόμενους στην καθημερινή συντήρηση του εργοστασίου και οι εργαζόμενοι αυτοί καλύπτουν ως «κορμός» πάγιες και διαρκείς ανάγκες, έστειλε πρόσκληση διαβουλεύσεων για ομαδική απόλυση.
1η Γενάρη, σύμφωνα με το νομοθετικό χρονοδιάγραμμα, όλοι οι εργαζόμενοι, άπαντες, θα βρεθούμε στο ταμείο ανεργίας και θα «πάρουμε σειρά» για τα προγράμματα αυτής μέσα από την «κοινωφελή εργασία» και το «ταμείο παγκοσμιοποίησης».
Αντιμετωπίζουμε τη γενική ακρίβεια στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, στην ενέργεια, σε όλες τις πτυχές της ζωής, με απόγνωση και από ότι δείχνουν τα πράγματα δε φαίνεται σύντομα, έως και καθόλου η επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ.
Δεν έχουμε να περιμένουμε κανέναν «σωτήρα» και καμιά «φιλοεργατική» Κυβέρνηση.
Έχουμε την αξιοπρέπειά μας, την ενότητα, τη θέληση, την αποφασιστικότητα, τη μεγάλη πείρα και την αλληλεγγύη από όλη την εργατική τάξη για να συνεχίσουμε το δρόμο που χαράξαμε.
Παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Ενημερώνουμε στενά τους εργαζόμενους και όλους όσους μας έχουν στηρίξει.
Επιδιώκουμε πάντα τον διάλογο, αλλά επειδή συνήθως αυτός είναι προσχηματικός και όχι ουσιαστικός, είμαστε και έτοιμοι σε κάθε περίπτωση για αγωνιστική απάντηση και συνέχεια. Είμαστε έτοιμοι να παρέμβουμε με όποια μορφή εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Σε αυτή τη φάση, παράλληλα με τις δικαστικές μάχες που έχουμε την επόμενη εβδομάδα και αφορούν την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων και από αυτό το μετερίζι, προετοιμάζουμε την επιτυχία της γενικής απεργίας στις 9 Νοεμβρίου, όπου θα δώσουμε το παρόν, δίπλα και μαζί με αυτούς που μας έχουν στηρίξει έμπρακτα όλο αυτό το διάστημα. Διεκδικώντας από κοινού να καταργηθεί η αντιλαϊκή πολιτική στο σύνολο της.
Η εκποίηση της ΛΑΡΚΟ και ο Γολγοθάς που ανεβαίνουμε καθημερινά, είναι κομμάτι της αντεργατικής πολιτικής που ζουν όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας μας.
Η ακρίβεια πού ζουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και η οικονομική ασφυξία που φέρνει αυτή, η ανασφάλεια και η απόγνωση, είναι τα στάνταρ που ζουν όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας μας.
Η 9η Νοέμβρη θα είναι αφετηρία νέων ενιαίων και συντονισμένων αγώνων όλης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Οι «επενδυτές - σωτήρες» θα μας βρουν στην ΛΑΡΚΟ, στο σπίτι μας, στα χωριά που πάνε σχολείο τα παιδιά μας, που ζουν οι οικογένειές μας, που έχουμε τους νεκρούς μας.
Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες.
Την έχτισαν εργάτες.
Την πλήρωσαν εργάτες.
Εκμεταλλεύεται τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας που ανήκει στον εργαζόμενο λαό.
Καλή αντάμωση και καλή αρχή στον σταθμό της 9ης Νοέμβρη.
Παναγιώτης Πολίτης
Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ
