Από τις εκλογές του 2019 μέχρι το ξέσπασμα του σκανδάλου Mitsotakis-gate, το Μέγαρο Μαξίμου είχε πετύχει, μια ακόμη, παγκόσμια πρωτιά: τη ΣΔΙΤ (συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) στις υποκλοπές.
Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες 2 δεκατίες, ιδίως από την εισβολή στο Ιράκ το 2003 και μετά, κυβερνήσεις με «πρωτοπόρες» τις ΗΠΑ αναθέτουν σε μη κρατικούς εργαλάβους κάποιες από τις βρόμικες δουλειές, που παλιότερα έκανε η CIA ή το Πεντάγωνο. Mε αυτή τη μέθοδο αποφεύγεται ο δημόσιος έλεγχος από Κοινοβούλια, Εξεταστικές επιτροπές κλπ.
Σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και μου μίλησαν με όρο τη διατήρηση της ανωνυμίας τους, η «παγκόσμια αποκλειστικότητα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ότι το πάρε δώσε έγινε και αντίστροφα: η ΕΥΠ αναλάμβανε να κάνει τη βρόμικη δουλειά, όπως τις παρακολουθήσεις, για λογαριασμό εταιρειών και επιχειρηματιών!
Ο παραιτηθείς, προερχόμενος από τον ιδιωτικό τομέα σεκιουριτάς Π.Κοντολέων, συμβόλιζε αυτή τη νέα σχέση ΣΔΙΤ. Με τη σειρά του, το νέο αυτό καθεστώς προϋπέθετε τη διάλυση της κλασικής ΕΥΠ, με την απομάκρυνση του μισού προσωπικού και τη χρησιμοποίηση μόνο των έμπιστων, που δεν θα άνοιγαν το στόμα τους για την ιδιωτικοποίηση. Οπως και έγινε.
Παραμάγαζο ιδιωτικών συμφερόντων
Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο, το Βήμα προσπάθησε να καλύψει τον ίδιο τον Μητσοτάκη, αλλά διεκτραγωδούσε στο κύριο άρθρο του μια ΕΥΠ «που έχει συνδεθεί και εν πολλοίς έχει διαβρωθεί από ξένες υπηρεσίες και από σκοτεινά επιχειρηµατικά δίκτυα, µε δόλιους σκοπούς. Μόνο έτσι µπορούν να εξηγηθούν οι παρακολουθήσεις δηµοσιογράφων, επιχειρηµατιών και εσχάτως πολιτικών…
.. Αυτή δεν ήταν Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Σουρωτήρι ήταν, τρύπια από όλες τις απόψεις. Η δράση και η συµπεριφορά των υπευθύνων της µάλλον σε εξαρτηµένο παραµάγαζο παρέπεµπε παρά σε οτιδήποτε άλλο».
Η περίπτωση του Θανάση Κουκάκη είναι χαρακτηριστική για το πώς η ΕΥΠ λειτούργησε -και προφανώς αυτό συνεχίζεται - ως «παραμάγαζο» συμφερόντων και επιχειρηματιών. Όπως εξήγησε και πρόσφατα στο Tvxs, ο δημοσιογράφος ερευνούσε τη «δικαστική εξέλιξη του σκανδάλου Τράπεζας Πειραιώς – Λογοθέτη».
Πρόσθεσε επίσης ότι «ερευνούσαμε υποθέσεις αποδέσμευσης περιουσιακών στοιχείων προσώπων που κατηγορούνταν για ξέπλυμα χρήματος στη βάση του άρθρου 15 του Ν. 4637/2019. Ο εν λόγω νόμος προέβλεψε πως η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων των προσώπων που κατηγορούνται για ξέπλυμα χρήματος, δεν μπορεί να παρατείνεται πέραν των 18 μηνών».
Το τρίγωνο Δημητριάδη με επιχειρηματίες
Ο Κουκάκης ερευνούσε λοιπόν δύο επιχειρηματίες, που συνδέονται αφενός με το Μαξίμου και με το predator, το σύστημα παρακολούθησης. Ο πρώτος, ο Φελίξ Μπίτζιος, είχε εμπλοκή στο σκάνδαλο Λογοθέτη-Τράπεζας Πειραιώς. Στη συνέχεια διατέλεσε διαχειριστής της Intellexa, της εταιρείας που διαχειρίζεται το Predator στην Ελλάδα.
Κατά ..σύμπτωση, όπως αποκάλυψαν οι Reporters United και η ΕφΣυν, ο αδελφός του Μπίτζιου έχει στενές σχέσεις με την εταιρεία Canalis, του κ. Δημητριάδη. Την οποία ο τελευταίος, όντας διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου αγόρασε για 1000 ευρώ και πούλησε σε λίγο καιρό για 165.000, δηλαδή 165 φορές περισσότερο!
Ας δούμε τώρα τον δεύτερο επιχειρηματία που ερευνούσε ο κ. Κουκάκης, για πλαστά και εικονικά τιμολόγια. Ο κ. Γιάννης Λαβράνος, ήταν κάτι σαν την ιερή αγελάδα του Μαξίμου: δεν έπρεπε να την ακουμπήσεις. Σε ανύποπτο χρόνο, ακριβώς πριν απολυθεί από το κανάλι Action24, o Γιώργος Τράγκας διηγείτο ότι ο ιδιοκτήτης του σταθμού τον ρωτούσε επίμονα πώς είχε μάθει ότι «ο κ. Δημητριάδης είχε φιλική σχέση με τον επιχειρηματία κ. Λαβράνο».Η εταιρεία του έχει συνεχείς δοσοληψίες με το υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη». Μεταξύ των άλλων, έχει έφοδιάσει την ΕΛΑΣ με συστήματα εντοπισμού υποκλοπών.
Οι δύο παραπάνω άνδρες σχετίζονται με το Μέγαρο Μαξίμου αλλά και μεταξύ τους. Γράφει σε ρεπορτάζ του στο Βήμα, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος:
Ο Φελ. Μπ. (Φελίξ Μπίτζιος-ΣΣ )όπως και δύο ακόμη πρόσωπα (ο Ελληνας Νίκος Λ. και ο Σιμόν Π., πολωνικής καταγωγής) που σχετίζονται με την Intellexa ΑΕ έχουν έμμεση ή άμεση σχέση με εταιρεία που προμηθεύεται το ψηφιακό σύστημα επικοινωνιών στην ΕΛ.ΑΣ., την Tetra-Sepura…
..Προμηθευτής αυτού του συστήματος (τα γραφεία της εταιρείας είναι στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου στο Μαρούσι) είναι ο γνωστός επιχειρηματίας Ιωάννης Λ. (Λαβράνος-ΣΣ), που είναι παιδικός φίλος του κ. Δημητριάδη και ένας από τους κύριους προμηθευτές συστημάτων υψηλής τεχνολογίας στην ΕΛ.ΑΣ. έχοντας έξι σχετικές συμβάσεις με το Ελληνικό Δημόσιο.
Μάλιστα φέρεται να έχει δώσει και συστήματα εντοπισμού φορητών συσκευών υποκλοπών (με σχετικές άδειες) στη Διεύθυνση Διαχείρισης Πληροφοριών (ΔΙΔΑΠ) της ΕΛ.ΑΣ., η οποία έχει έδρα στο Περιστέρι».
Οταν ο Θανάσης Κουκάκης αρχίζει να ερευνά τους 2 επιχειρηματίες για υποθέσεις οικονομικού χαρακτήρα και διαφθοράς, η ΕΥΠ αρχίζει να τον παρακολουθεί. Εδώ η «εθνική» μυστική υπηρεσία προφανώς δουλεύει για ιδιωτικά συμφέροντα.
Όταν ο Κουκάκης το υποψιάζεται και ζητάει να μάθει αν παρακολουθείται, η κυβέρνηση αλλάζει τον νόμο που υποχρέωνε την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) να τον ενημερώσει. Ο Κοντολέων σταματάει την παρακολούθηση που αναλαμβάνει το predator, με το οποίο σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα οι δυο παραπάνω επιχειρηματίες.
ΕΥΠ και Predator: ομοιότητες και διαφορές
Τα δύο συστήματα υποκλοπών έχουν το καθένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η παρακολούθηση από την ΕΥΠ, προϋποθέτει άδεια εισαγγελέα, ενημέρωση της ΑΔΑΕ και συνεργασία με μια από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Αφήνει δηλαδή ίχνη. Το predator εισβάλλει σε όλες τις εφαρμογές του κινητού και σε κάθε γωνιά του, αποκτά πρόσβαση στην κάμερα, το μικρόφωνο και τα passwords. Αλλά η επιτυχία του εξαρτάται από το αν ο στόχος-θύμα τα τσιμπήσει το δόλωμα.
Ο Κουκάκης πάτησε το λινκ που του έστειλε το λογισμικό predator και το κινητό του μολύνθηκε. Ο Ανδρουλάκης δεν το πάτησε, αλλά ανακάλυψε την απόπειρα παγίδευσης 10 μήνες αργότερα, όταν στο Ευρωκοινοβούλιο άρχισε να λειτουργεί το εργαστήριο εντοπισμού κακόβουλων λογισμικών. Στο οποίο πήγε το κινητό του για μια εξέταση, που στην αρχή φάνταζε ρουτίνας.
Το νέο ιταλικό σύστημα που προμηθεύθηκε η ΕΥΠ για τις νομότυπες παρακολουθήσεις είναι επίσης προηγμένο, μου εξηγεί πηγή της ΕΥΠ. «Παρακολουθεί WhatsApp και viber, αλλά για να σβηστούν γρήγορα τα ίχνη η μεθοδολογία είναι η εξης: ταυτοποίηση κινητού από την ΕΥΠ-άρση απορρήτου για 2-3 μήνες, για να αποκαλυφθούν και άλλα άτομα ενδιαφεροντος που μιλούσαν με τον αρχικό στόχο. Στη συνέχεια παρακολούθηση των νέων στόχων από την ΕΥΠ(εξού και η αύξηση των νομότυπων παρακολουθήσεων κάθε χρόνο) και μετά παγίδευση από το predator όσων η ΕΥΠ βρίσκει ότι έχουν ενδιαφέρον».
Το σενάριο εφαρμόστηκε και στην περίπτωση Ανδρουλάκη, με την εξής παραλλαγή. Ο τότε υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν επικίνδυνος στόχος, λόγω της θέσης του, για αυτό επιλέχθηκε να επιχειρηθεί η πογίδευση του κατευθείαν από το predator. Δεν πάτησε όμως το λινκ ώστε να μολυνθεί το κινητό του. Και έτσι αμέσως μετά ανέλαβε η ΕΥΠ, με τις γνωστές συνέπειες.
Το μυστήριο με το ίδιο δόλωμα
Τα λινκ-δολώματα του predator, που στέλνονται με SMS στο κινητό των υποψήφιων θυμάτων έχουν «κατασκευαστεί» στην Τσεχία. Σε τσεχική ηλεκτρονική διεύθυνση, έχουν φτιάξει δεκάδες διευθύνσεις μαϊμού ελληνικών site, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του «στόχου». Αν τον ενδιαφέρουν πολιτικές ειδήσεις του στέλνουν πχ το Kathimerini.news(το κανονικό είναι kathimerini.gr.) Αν είναι αριστερός το efsyn.onlin και αν είναι οπαδός του ΠΑΟΚ το paok-24.com και πάει λέγοντας. Η λίστα των 49 site- μαϊμού είναι για όλα τα γούστα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι στον Ανδρουλάκη και τον Κουκάκη, στέλνουν το ίδιο δόλωμα, μια μαϊμού έκδοση του site edolio. Είναι προφανές ότι η πηγή, ο μηχανισμός της υποκλοπής, είναι κοινός. Παρακολουθεί τον Κουκάκη(που ενδιαφέρει τους ιδιώτες) και προσπαθεί να κάνει το ίδιο και με τον Ανδρουλάκη(ενδιαφέρει το Μαξίμου).
Αλλά υπάρχει ένα ερώτημα: Tο δόλωμα ενδιαφέρει τον Κουκάκη που είχε σχέσεις με το edolio και «τσίμπησε». Aλλά γιατί δεν επιλέχθηκε για τον Ανδρουλάκη ένα πιο «οικείο» λινκ-μαϊμού, πράγμα που ίσως έπαιξε ρόλο ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν το πάτησε; Η απάντηση είναι «follow the money», λέει η πηγή που προανέφερα. Ακολούθησε τα λεφτά.
Παρακολούθηση με το κεφάλι
Η γραμμή άμυνας της κυβέρνησης είναι ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι αγόρασε το Predator και το αρνείται. Το λογισμικό είναι ακριβό, κοστίζει πάνω από 10 εκατ ευρώ, ένα ποσό που δύσκολα θα κρυφτεί πίσω από τα μυστικά κονδύλια της ΕΥΠ. «Δεν ξέρω αν η ΕΥΠ έχει αγοράσει το Predator ή αγοράζει υπηρεσίες από κάποιον που το έχει και πουλάει αυτές τις υπηρεσίες στην ΕΥΠ», δήλωνε πρόσφατα στην ΕφΣυν ο Τάσος Τέλογλου, που μαζί με την Ελίζα Τριανταφύλλου έχουν ερευνήσει διεξοδικά την υπόθεση για το inside story.
Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και ρεπορτάζ της Καθημερινής(Γ.Σουλιώτης) που επικαλείτο πληροφορίες «ότι το συγκεκριμένο σύστημα παρακολουθήσεων παραμένει στην κυριότητα ιδιωτικής εταιρείας, με την ΕΥΠ και έναν μικρό αριθμό προσώπων να κάνουν χρήση των υπηρεσιών του λογισμικού έναντι αντιτίμου».
Το Βήμα της Κυριακής το επιβεβαίωσε: οι υπηρεσίες προσφέρονται «με το κομμάτι». Ο Β. Λαμπρόπουλος δημοσιεύει email που στέλνει σε υποψήφιο πελάτη ένας από τους πωλητές του Predator, μέσω της εταιρείας Intellexa ΑΕ, που έχει έδρα στην Ελλάδα. Ο πωλητής διαφημίζει το προϊόν:
«Η εταιρεία ιον δεν πουλά τον κωδικό του προγράμματος αλλά ενοικιάζει το λογισμικό περιορίζοντας τον αριθμό των πιθανών στόχων (απαιτώντας έξτρα πληρωμές κάθε φορά που ο στόχος εντοπίζεται και προσεγγίζεται) για να κερδίσετε περισσότερα». Άρα στέλνεται το ίδιο δόλωμα, παρότι όχι τόσο «γευστικό» για τον Ανδρουλάκη, πιθανότατα για να μειωθούν τα έξοδα.
«Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα παρακρατικό κονσόρτσιουμ, αποτελούμενο από το Μαξίμου και ιδιωτικές εταιρείες», μου λέει η ίδια πηγή. «Η μια πλευρά παρέχει υπηρεσίες στην άλλη. Οι ιδιώτες διευκολύνονται από υπηρεσίες της ΕΥΠ, όπως στην περίπτωση Κουκάκη. Και το κράτος πληρώνει εταιρείες που είτε εμπορεύονται ή αγοράζουν υπηρεσίες από το predator για λογαριασμό του Μαξίμου, για να μην εκτεθεί άμεσα η κυβέρνηση. Και πληρώνονται μέσω νόμιμων συμβάσεων από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης αλλά και από την ΕΥΠ.
.. Αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί είναι αν χρησιμοποιήθηκε και το Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης Ανάπτυξης και Καινοτοµίας (ΚΕΤΥΑΚ) για αγορά υπηρεσιών παρακολούθησης».
Το ΚΕΥΤΑΚ, αποτελεί αυτόνομη υπηρεσία της ΕΥΠ. Σύμφωνα με το inside story που το έρευνησε, «δηµιουργήθηκε µε µια τροπολογία της κυβέρνησης και μπορεί να υπογράφει απόρρητες συµβάσεις µε φορείς (χωρίς να διευκρινίζεται αν πρόκειται για αναγνωρισµένα ερευνητικά ιδρύµατα) αλλά και φυσικά πρόσωπα, όπως επίσης και ιδιώτες υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας, καθώς, όπως αναφερόταν σχετικά στην τροπολογία, «οι εν λόγω πράξεις δεν δηµοσιεύονται στην εφηµερίδα της κυβερνήσεως και δεν αναρτώνται στο πρόγραµµα ∆ιαύγεια».
Το κέντρο των επιχειρήσεων
Ενα ακόμη ερώτημα είναι που στεγάζεται το κέντρο των παρaκολουθήσεων. «Η έδρα του δικτύου παρακολούθησης πρέπει να είναι στην Αγ.Παρασκευή, διότι το σχέδιο μετεγκατάστασης εκεί της Διεύθυνσης Κυβερνοχώρου ξαφνικά αναβλήθηκε για δύο χρόνια», μου λέει πηγή από την ΕΥΠ.
Αυτόν τον χώρο, όπου εδρεύει το ανεξέλεγκτο ΚΕΥΤΑΚ, επισκέπτονταν συχνά υπάλληλοι της εταιρείας του Ι.Λαβράνου, επιστήθιου φίλου του ανηψιού Δημητριάδη και από τους ανθρώπους που ερευνούσε ο Θ.Κουκάκης. Κύκλοι της εταιρείας, μιλώντας στο Βήμα, δεν διέψευσαν την πληροφορία, αλλά δηλώνουν ότι το έκαναν για καλό σκοπό:
«Βοηθούμε αφιλοκερδώς στην εγκατάσταση fire walls και άλλων συστημάτων προστασίας στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές»!
