Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Θέλω απλώς να θέσω τάξη στη χώρα, να σώσω τη χώρα.
Είμαι εξοργισμένος γιατί φαίνεται ότι υπάρχει ένα έθνος μέσα στο άλλο...
εκπαίδευση, υγεία, αυτούς που δεν είναι διεφθαρμένοι»
Pedro Castillo, πρόεδρος του Περού
Ο Πέδρο Καστίγιο είναι πλέον ο νέος πρόεδρος του Περού [Βλέπε: Περού - επίσημα αποτελέσματα (επιτέλους): O Πέδρο Καστίγιο νίκησε τη ναρκοΦουτζιμόρι με 44.058 ψήφους]. Η Ανυπότακτη Λατινική Αμερική δείχνει το δρόμο, δυναμώνει τον Άξονα της Αντίστασης σ' ολόκληρο τον πλανήτη και η Λαϊκή Νίκη στο Περού μας διδάσκει: ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος.
Στην "αυλή" των ΗΠΑ μια ακόμη χώρα χαστούκισε τους ιμπεριαλιστές. Ένα ηχηρό χαστούκι και στη Νατοϊκή "αριστερά", την "ευρωπαϊκή αριστερά της εποχής" μας, αλλά στην Ελλάδα και στο ΚΚΕ, που σε αντίθεση με τα αδελφά του κομμουνιστικά κόμματα επιμένει, όπως στην περίπτωση της Συρίας [Βλέπε, σε: Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας: "Οι προεδρικές εκλογές που έγιναν στην πατρίδα μας και τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την αποφασιστικότητα του λαού της Συρίας..."] κι όχι μόνον-, να θέλει ρόλο "αλάθητου παγκόσμιου καθοδηγητή" του κομμουνιστικού κινήματος στον κόσμο.
Αυτό εξηγεί το "πάγωμα" της εγχώριας Νατοϊκής "αριστεράς", κοινοβουλευτικής κι εξωκοινοβουλευτικής για τη νίκη του Πέδρο Καστίγιο, που στρατεύτηκε στον "κοινό εθνικό σκοπό" του μαζικού εμβολιασμού με ένα πειραματικό φάρμακο, των "προλεταριακών" εμβολίων, τέστ κ.α.π. των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών "Big pharma".
Σύντομα θ' αναγκαστούν οι "σύντροφοι" της Νατοϊκής "αριστεράς" να ομολογήσουν και να δικαιολογήσουν στους οπαδούς τους την "παγωμένη" στάση σήμερα και την ανοιχτή αντίθεση αύριο, όταν δεν θα μπορούν να κρύψουν το Μαρξιστικό Λενινιστικό Πρόγραμμα του κομμουνιστή Δάσκαλου Πέδρο Καστίγιο. Ας δούμε τι λέει ο νέος πρόεδρος του Περού, γιος αναλφάβητων ιθαγενών χωρικών, που έχει σημεία αναφοράς... το "Πατρίδα ή Θάνατος" του Τσε και του Φιδέλ, της Μπολιβαριανής Επανάστασης του Τσάβες, της Βολιβίας του Έβο, των Σαντινίστας... η ΛατινοΑμερικάνικη Πατριωτική Αριστερά
και με έχει μεγαλώσει με αρχές που θα μεταφέρω στο λαό»
"Θα ανακτήσουμε το φυσικό αέριο για του Περουβιανούς"
Ανάγκη για ριζική εθνικοποίηση των πόρων, έναν σημαντικό συνταγματικό μετασχηματισμό που διαλύει το νομικό πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού.
Χαρακτηρίζεται ξενοφοβικός μιας και θεωρεί τη μετανάστευση ως πρόβλημα της «εμπορίας ανθρώπων».
ΜΚΟ: χρηματοδοτούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και έχουν αποστολή να ελέγχουν τους κοινωνικούς τομείς με πολιτικές επιπτώσεις, για παράδειγμα εκείνους που ασχολούνται με άτομα με ιδιαιτερότητες, ατομικά δικαιώματα, LGTBI, φεμινίστριες, ελευθερία του Τύπου, οικολόγοι, διανοούμενοι, και τα λοιπά.
Οι ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από τον Πρώτο Κόσμο, με καλά αμειβόμενους αξιωματούχους μισθοφόρους, οι οποίοι παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της φύσης, για παράδειγμα, όταν στις χώρες καταγωγής τους υποστηρίζουν το πιο απάνθρωπο σύστημα που προκαλεί καταστροφές στον πλανήτη. Χρηματοδοτούν ιδρύματα, τα οποία στην πραγματικότητα είναι πολιτικά κόμματα που ηττήθηκαν στις εκλογές, για να αντιταχθούν στις κυβερνήσεις. Οι ΜΚΟ είναι οργανισμοί άλλων κυβερνήσεων στις χώρες μας, θέλουν να μας αναθέσουν ρόλο στο νέο καταμερισμό εργασίας. Μέσω χιλιάδων ΜΚΟ, ο ιμπεριαλισμός έχει βρει έναν μηχανισμό με τον οποίο χιλιάδες μισθοφόροι έχουν οργανώσει αυτά τα θεσμικά όργανα για τον έλεγχο, τη χειραγώγηση κ.λπ. των μαζών και ενορχήστρωση χιλιάδων αντεπαναστατικών δράσεων.
Για να κατανοήσουμε τον πόλεμο εναντίον του σημερινού προέδρου Πέδρο Καστίγιο και το Πρόγραμμα του "Perú Libre", αξίζει να σημειώσουμε εκείνους τους "διανοούμενους" που κατασκευάζει το καπιταλιστικό σύστημα και τους εμφανίζει ως "προοδευτικούς". Τέτοια είναι η περίπτωση του Μάριο Βάργκας Λιόσα, βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας (αυτό έλειπε, να μην βραβεύσουν με Νόμπελ τον άνθρωπό τους οι ιμπεριαλιστές), πολύ γνωστού και μάλιστα με "αριστερό" προσωπείο στην Ελλάδα, με περισσότερα από 30 έργα στην ελληνική βιβλιογραφία, από προοδευτικούς και της "ανανεωτικής αριστεράς" εκδοτικούς οίκους (βλέπε: ΕΔΩ), αλλά εντελώς τυχαία δεν αναφέρουν πως ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Περού το 1990, με το δεξιό κόμμα "Fredemo".
Για τον κύριο Μάριο Βάργκας Λιόσα, βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας και φανατικού υποστηρικτή της διεφθαρμένης κόρης του δικτάτορα, θα αρκούσε η άποψη του Έβο. Ο Evo Morales επιτίθεται στον Mario Vargas Llosa: "Είναι ο μεγάλος ηττημένος... ο συγγραφέας δεν γνωρίζει την πραγματικότητα του βαθιού Περού επειδή ζει στο εξωτερικό.." (βίντεο με τη συνέντευξη του Έβο Μοράλες: ΕΔΩ).
Όμως, επειδή θα πρέπει να αναδεικνύουμε ότι η δεξιά κι η Νατοϊκή "αριστερά", με τη συνδρομή της δημοσιογραφικής πορνείας κρύβουν κι αποσιωπούν, ας παρακολουθήσουμε τον "αριστερό" Νομπελίστα υποστηρικτή του δικτατορικού καθεστώτος, για να "σπάσουμε" και τους κατασκευασμένους μύθους του παγκόσμιου κατεστημένου. Στις 13 Ιούνη κι ενώ η Εκλογική Επιτροπή του Περού κωλυσιεργούσε στην ανακήρυξη του νικητή των εκλογών, ο "αριστερός" Νομπελίστας υποστηρικτής του δικτατορικού καθεστώτος, έκανε ευθεία παρέμβαση καλώντας την Εκλογική Επιτροπή ν' ανακηρύξει πρόεδρο την κόρη του δικτάτορα, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό του Περού "Canal N" (η συνέντευξη: ΕΔΩ).
Ορισμένα σημεία της συνέντευξης του κατασκευασμένου Νομπελίστα -σε διατεταγμένη υπηρεσία-, για τον σημερινό πρόεδρο Πέδρο Καστίγιο, θα αποσαφηνίσουν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα του Δασκάλου.
Mario Vargas Llosa: «[...] Μια νίκη από την κόρη του πρώην προέδρου Alberto Fujimor μπορεί να σώσει τη χώρα από την καταστροφή, που δημιουργήθηκε από την επιτυχία του μαρξιστικού-λενινιστικού υποψηφίου... Δεν θέλουμε το Περού να συνεχίσει να είναι φτωχό και να διωχθούν επιχειρηματίες, να αναγκαστούν να φύγουν... Θέλουμε να συνεχιστεί η είσοδος κεφαλαίων για να χρησιμοποιήσουν τον φυσικό μας πλούτο, ο οποίος είναι τεράστιος. Αυτό που χρειάζεται στο Περού είναι ακριβώς τα κεφάλαια για να μπορέσουν να δημιουργήσουν πολλές θέσεις εργασίας. Όμως, οι επενδυτές πρέπει να προσελκύονται... Ο υποψήφιος του Perú Libre με τις λαϊκιστικές του προτάσεις του μου θυμίζει τον Hugo Chavez... [...]»
Το κεντρικό σύνθημα της πολιτικής του Δασκάλου Πέδρο Καστίγιο, δίνει την απάντηση: «Ποτέ πια φτωχοί σε μια πλούσια χώρα»!
Αν οι ιμπεριαλιστές κι οι λακέδες τους αποτολμούσαν να νοθεύσουν τη λαϊκή ψήφο... είχαν φθάσει στη Λίμα οι "Φρουροί της Λαϊκής Ψήφου"! Οι Ινδιάνοι αποδείχθηκαν πολύ σκληροί για να πεθάνουν... δεν θα επέτρεπαν να συμβεί αυτό που συνέβη στη Βολιβία, με το φασιστικό πραξικόπημα εναντίον του Έβο!
«Αγαπητοί συμπατριώτες
Έχει ξεκινήσει μια νέα περίοδος. Εκατομμύρια Περουβιανοί υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπεια και το δικαίωμά τους σε μια ζωή με δικαιοσύνη, ειρήνη κι ευημερία. Ένας λαός και μια χώρα με μνήμη δεν μπορούν να σταματήσουν την πορεία τους προς το μέλλον.
Ευχαριστώ τους λαούς όλου του Περού που, από την ποικιλομορφία και την ιστορική τους δύναμη, μου έδωσαν την εμπιστοσύνη τους. Η κυβέρνησή μου θα ανήκει σε όλους τους πολίτες.
Όχι πια φτωχοί σε μια πλούσια χώρα.
Λόγος του δασκάλου.»
Περισσότερα για τη Λατινική Αμερική: ΕΔΩ