Απόγευμα, 4 Μάη 1980... ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Χάιντουκ Σπλιτ - Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου...
Κατάμεστο το στάδιο με 40.000 θεατές, ώρα 15:05... 41' λεπτό και από τα ηχεία του σταδίου μια ανακοίνωση:
«Το παιχνίδι έχει αναστέλλεται... ο σύντροφος Τίτο είναι νεκρός».
Η αντιπαλότητα στον αγώνα, οι τριβές, τα πάντα νεκρώνουν... λίγες στιγμές και οι λυγμοί ξεσπούν... Ολόκληρο το στάδιο... Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Μουσουλμάνοι... όλοι αγκαλιάστηκαν και όλοι οι φίλαθλοι στο γήπεδο ενώνονται από το τραγούδι-απάντηση στη θλιβερή ανακοίνωση των ηχείων του σταδίου, που αυθόρμητα τραγουδούν όλοι κλαίγοντας: "Σύντροφε Τίτο, σου ορκιζόμαστε να μην παρεκκλίνουμε από το δρόμο σου"!
Αδιαφιλονίκητος ηγέτης των κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας κι αρχιτέκτονας της παρτιζάνικης αντίστασης κατά των ναζί κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι περισπούδαστοι "αναλυτές" μπορούν να λένε, να γράφουν, να ασκούν "κριτικές" κατά το δοκούν, ή όπως τους υποδεικνύουν, αλλά η ιστορία δεν ψεύδεται:
Ο Ανδρέας Παπανδρέου διατήρησε μια προνομιακή, συντροφική σχέση με τον κομμουνιστή ηγέτη. Με την ιδιότητα του Αρχηγού του ΠΑΚ επισκέφθηκε το Δεκέμβρη του 1969 το Βελιγράδι κι η Γιουγκοσλαβία του Τίτο ήταν σταθερή στο πλευρό του αντιδικτατορικού αγώνα. Η πρεσβεία της Γιουγκοσλαβίας στην Αθήνα, όπως κι αυτή της Συρίας του Χάφεζ Άσαντ ήταν κέντρα στήριξης του αντιδικτατορικού αγώνα του ΠΑΚ.
Στη μεταπολίτευση μια σειρά στελεχών του ΠΑΣΟΚ είχε τη δυνατότητα να σπουδάσει στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, από τις υποτροφίες που πρόσφερε στο ΠΑΣΟΚ ο μεγάλος ηγέτης του λαού της Γιουγκοσλαβίας.
Η διάλυση της Γιουγκοσλαβία ήταν ο πρώτος στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 4ου Ράιχ και του ΝΑΤΟ... με τις γνωστές συνέπειες για τα Βαλκάνια και τη δική μας πατρίδα.
«Druze Tito mi ti se kunemo, da sa tvoga puta ne skrenemo»
("Σύντροφε Τίτο, σου ορκιζόμαστε να μην παρεκκλίνουμε από το δρόμο σου"...
