Μια ανάγνωση στο παρακάτω κείμενο, θα σε κάνει να αντιληφθείς την προσαρμοστικότητα που διέπει τον άνθρωπο, όταν εκείνος έχει μόνη λύση την επιβίωσή του. Φυσικά, η ξεχωριστή περίπτωση της φυλής Μπαζάου, θα λύσει τις απορίες μας.
Οι Μπαζάου, γνωστοί και ως «τσιγγάνοι της θάλασσας», εδώ και 1.000 χρόνια κατοικούν στις θάλασσες μεταξύ Φιλιππίνων, Μαλαισίας και Ινδονησίας, έχοντας αναπτύξει γενετικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν οριακά να τους κατατάξουν στην κατηγορία των αμφίβιων.
Η ανασφάλεια της στεριάς
Τα μέλη της φυλής περνούν πολλές ώρες μέσα στο νερό και συγκεκριμένα σε βάθη τα οποία σε εμάς προκαλούν τρόμο. Κάποιοι από αυτούς, έχει παρατηρηθεί πως κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη στεριά, παρουσιάζουν ναυτία, ζαλάδα και δυσφορία.
Οι ανατομικές διαφοροποιήσεις
Μια έρευνα του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια έδειξε πως δεν είναι μόνο ο «μιμητισμός» και η εκπαίδευση που κάνει τους Μπαζάου να βρίσκονται περίπου 5 ώρες στο νερό, χωρίς στολές, αναπνευστήρες και μπουκάλες οξυγόνου.
Μέσω τον αξονικών τομογράφων, η ανάλυση των οργάνων τους έδειξαν πως η σπλήνα τους κατά μέσο όρο είναι περίπου 50% μεγαλύτερη από των υπόλοιπων ανθρώπων. Η δουλειά της σπλήνας είναι η οξυγόνωση του εγκεφάλου και η διατήρηση αποθεμάτων ερυθρών αιμοσφαιρίων, στοιχεία που παίζουν σημαντικό ρόλο στο να μείνει ζωντανός ο οργανισμός κάτω από το νερό.
Η μετάλλαξη του DNA
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από την ανάλυση του DNA των Μπαζάου όπου απόδειξε πως υπάρχει μετάλλαξη ενός γονιδίου που ευθύνεται για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας οξυγόνου στον οργανισμό.
Επιπλέον, στο κομμάτι του DNA το οποίο σχετίζεται με το ένζυμο το οποίο ευθύνεται για την μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα μακριά από τους ανθρώπινους ιστούς παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις. H μετάλλαξη αυτή παρατηρείται κυρίως στους αμφίβιους οργανισμούς.
Μια έρευνα του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια έδειξε πως δεν είναι μόνο ο «μιμητισμός» και η εκπαίδευση που κάνει τους Μπαζάου να βρίσκονται περίπου 5 ώρες στο νερό, χωρίς στολές, αναπνευστήρες και μπουκάλες οξυγόνου.
Μέσω τον αξονικών τομογράφων, η ανάλυση των οργάνων τους έδειξαν πως η σπλήνα τους κατά μέσο όρο είναι περίπου 50% μεγαλύτερη από των υπόλοιπων ανθρώπων. Η δουλειά της σπλήνας είναι η οξυγόνωση του εγκεφάλου και η διατήρηση αποθεμάτων ερυθρών αιμοσφαιρίων, στοιχεία που παίζουν σημαντικό ρόλο στο να μείνει ζωντανός ο οργανισμός κάτω από το νερό.
Η μετάλλαξη του DNA
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από την ανάλυση του DNA των Μπαζάου όπου απόδειξε πως υπάρχει μετάλλαξη ενός γονιδίου που ευθύνεται για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας οξυγόνου στον οργανισμό.
Επιπλέον, στο κομμάτι του DNA το οποίο σχετίζεται με το ένζυμο το οποίο ευθύνεται για την μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα μακριά από τους ανθρώπινους ιστούς παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις. H μετάλλαξη αυτή παρατηρείται κυρίως στους αμφίβιους οργανισμούς.
Η προσαρμοστικότητα
Από την έρευνα στο σώμα και τα γονίδια των Μπαζάου αντιλαμβανόμαστε πως με την πάροδο των χρόνων ο οργανισμός των ανθρώπων προσαρμόστηκε στις συνθήκες στις οποίες έπρεπε να επιβιώσει τόσο ώστε να καταφέρει να συμβεί η εξέλιξη στο γενετικό τους σύστημα.
Mε πληροφορίες από belikeyou.gr
