Ο «γνωστός και μη εξαιρετέος» Πόουλ Τόμσεν ως πρώην αντιπρόσωπος και μεγαλοστέλεχος του ΔΝΤ, αλλά και το «πρόσωπο – κλειδί» των Μνημονίων και ο πρώην επικεφαλής του EuroWorkingGroup Τόμας Βίζερ αποκάλυψαν το παρασκήνιο και τα διδάγματα της ελληνικής κρίσης, μιλώντας στο συνέδριο του Economist, με θέμα «Ελλάδα: 200 χρόνια οικονομικής επιβίωσης».
Ο κ. Τόμσεν ζητάει όμως και τώρα ακόμα πιο πιεστικά μέτρα και μεταρρυθμίσεις, θεωρώντας ότι «τσάμπα» προσφέρει μέτρα στήριξης στην Ελλάδα η Ευρώπη, χωρίς ουσιαστικές δεσμεύσεις και μεταρρυθμίσεις. Ειδικότερα:
1. Για την Ευρώπη, και οι δύο «πρώην» επικεφαλής συμφώνησαν ότι τα δύσκολα είναι ακόμα μπροστά μας:
Ο Πόουλ Τόμσεν ισχυρίστηκε πως «δεν μάθανε οι Ευρωπαίοι από ό,τι έγινε» στην ελληνική κρίση και «δεν υπάρχει πολιτική σύγκλιση και συμφωνία για δράση. Η ΕΚΤ κάνει ό,τι μπορεί αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχει πολιτική ωριμότητα» υποστήριξε. Και ανέφερε ότι σε όαλ τα διεθνή fora όλοι ρωτούν αν θα αλλάξει νοοτροπία οι ηγεσίες της Ευρώπης.
«Όλες οι χώρες μπήκαν στην πανδημία με επίπεδο χρέους εκεί που ήταν και μετά την κρίση. Δεν κάνανε τίποτα για να μειώσουν τα χρέη τους όταν βγήκαν από τα προγράμματα διάσωσης» τονίζει. Και προειδοποιεί: «Φαίνεται ότι θα υπάρξει περισσότερη λιτότητα στο μέλλον, μετά την αύξηση των κρατικών δαπανών και χρεών λόγω πανδημίας. Δεν επαρκεί ο μηχανισμός της ΕΚΤ , δεν καταλαβαίνω γιατί οι πολιτικοί δεν συζητούν την αναδιάρθρωση υπερχρεωμένων κρατών όπως η Ιταλία. Η ΕΚΤ θέλει να «κουρέψει» κάποια κεφάλαια αλλά αυτό είναι μια πολιτική απόφαση, η πανδημία έχει επιτείνει τις ανισότητες Βορρά-Νότου» τόνισε μεταξύ άλλων.
Αν και δηλώνει λιγότερο απαισιόδοξος από τον Τόμσεν, και ο Τόμας Βίζερ διαπιστώνει πως «τα χρέη ανεβαίνουν, η Ιταλία φτάνει την Ελλάδα –για την Ελλάδα δε το συζητάμε καν- και αυτό θα φέρει απαιτήσεις για λιτότητα. Η ΕΕ δεν μπορεί να υπόσχεται προγράμματα διάσωσης διαρκώς, θα υπάρξουν μεγάλες πολιτικές εντάσεις μεταξύ των χωρών» τόνισε.
Και προειδοποίησε: «Θα έχει μεγάλες συνέπειες ότι δεν έγιναν βήματα για την πολιτική ένωση της Ευρώπης! Αντιθέτως η ΕΕ υπόσχεται διασώσεις σαν υποκατάσταστο της πολιτική Ένωσης, αλλά αυτό δεν φτάνει».
«Θα έπρεπε να γίνει μια κίνηση προς πολιτική ένωση, η ΕΚΤ κάνει τα πιο πολλά, αλλά τα πράγματα τρέχουν πολύ γρήγορα, υπάρχουν πιέσεις, θα έρθει κάποια στιγμή που θα προκύψει κυκλική πίεση στις οικονομίες του Βορρά, αυτό θα γίνει σίγουρα κάποια στιγμή (ίσως σε 1 ή μπορεί σε 3 χρόνια, κανείς δεν ξέρει πότε) και τότε θα υπάρχει δημοσιονομική αμφισβήτηση από τις Νότιες Χώρες. Και το πρόβλημα θα έρθει σύντομα και τότε οι πιέσεις για μείωση του χρέους θα είναι δραματικές» εκτίμησε ο Τόμας Βίζερ.
2. Για την Ελλάδα και τα Μνημόνια, οι δύο «γνωστοί – άγνωστοι» είχαν επίσης να πουν πολλά:
Ο Πόουλ Τόμσεν έσπευσε να δώσει «τα εύσημα στην Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που προώθησε. Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε το πολιτικό κόστος γιατί συγκρούστηκε με πελατειακές σχέσεις, η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε τόσα όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ» τόνισε ο πρώην απεσταλμένος του ΔΝΤ στην Ελλάδα και άλλοτε επικεφαλής του Ευρωπαικού Τμήματος του Ταμείου.
Τόνισε πως «έπρεπε το ΔΝΤ να πιέσει περισσότερο τη Γερμανία για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους». Αλλά υποστήριξε και ότι «η Ελλάδα δίνει βορειοευρωπαικές συντάξεις με νοτιοευρωπαϊκά ασφαλιστικά συστήματα» και τόνισε πως υπάρχουν πολιτικά εμπόδια για να επιβληθούν οι αλλαγές που χρειάζεται η χώρα. «Δεν μπορούν να επιβληθούν απ’ εξω, θα έμπαινε θέμα εθνικής κυριαρχίας» είπε και συμπλήρωσε πως «η ΕΕ πρέπει να δώσει στήριξη στις κυβερνήσεις διασφαλίζοντας όμως ότι η χώρα θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει. Αλλά δεν είμαι αισιόδοξος ότι γίνεται αυτό» όπως υποστήριξε.
Στον αντίποδα ο Τόμας Βίζερ, ως πρώην επικεφαλής του Euroworking Group, σχολίασε πως «όταν οι θεσμοί παρεμβαίνουν πολύ πιεστικά και λειτουργούν σαν μπαμπούλας, εξανεμίζεται το κύρος των κυβερνήσεων».
Συμφώνησε όμως ότι έκαναν λάθη οι δανειστές: «θυμήθηκα τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στο Eurogroup, βλέπαμε ότι τα υποβόσκοντα προβλήματα ήταν πολλά περισσότερα από τα δημοσιονομικά. Αλλά επικράτησε τελικά ότι ήταν δημοσιονομικό, ενώ μετά καταλάβαμε ότι υπήρχαν άλλα».
«Ο Σόιμπλε και ο σύμβουλος της Μέρκελ» επέβαλαν ποια θα είναι η θέση του ΔΝΤ στην όλη κατάσταση. Σύμφωνα με τον κ.Βίζερ, η Καγκελάριος επείσθη και μετά ακολούθησε μια περίοδος που το ΔΝΤ είχε προτείνει ομαδικές απολύσεις θεωρώντας ότι ήταν απαραίτητες τότε.
«Δεν επιλύθηκε το πρόβλημα βιωσιμότητος του χρέους, αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε από το 2010 ως το 2019, όταν προσφέραμε “κούρεμα” το 2012 δεν έγινε η σωστή προσέγγιση, έπρεπε να το κάνουμε σε διαφορετικό βαθμό» είπε.
Εξήγησε όμως πως «η ΕΕ είχε οικοδομηθεί στη λογική ότι δεν θα υπήρχαν ανισορροπίες μεταξύ κρατών, ούτε κρίσεις κλπ. Δεν κατανοήσαμε τότε σωστά τα προβλήματα, ούτε οι υπουργοί ούτε οι υπάλληλοι οργανισμών και τραπεζών. Και αν δεν τα κατανοήσεις, τότε δεν μπορείς και να λύσεις» είπε.
Για το 2015 και το 3ο Μνημόνιο, ο Τόμας Βίζερ τόνισε ότι «το 2014 πίστευα ότι η Ελλάδα είχε μπει στο δρόμο της. Το 2015 όμως, ήμασταν όλοι απαισιόδοξοι, υπήρχαν πολλά προβλήματα και φτάσαμε πολύ κοντά πράγματι να αποφασίσουν τα κράτη ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να βγει από την Ευρωζώνη. Άλλαξαν όμως τα πράγματα και αποφασίσαμε τελικά να τη διασώσουμε»….
