Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Ο τεχνοκράτης δεν έχει συνείδηση,
δεν έχει τοποθέτηση μέσα στην κοινωνική δομή.
Είναι πληρωμένο χέρι.
δεν έχει τοποθέτηση μέσα στην κοινωνική δομή.
Είναι πληρωμένο χέρι.
Είναι όπως... πληρώνεις κάποιον για να κάνει μια δολοφονία,
πληρώνεις τον τεχνοκράτη να σου βγάλει τη δουλειά.
Λοιπόν ‘τεχνοκράτης’ δεν είναι ουδέτερη λέξη.»
Ανδρέας Παπανδρέου
πληρώνεις τον τεχνοκράτη να σου βγάλει τη δουλειά.
Λοιπόν ‘τεχνοκράτης’ δεν είναι ουδέτερη λέξη.»
Ανδρέας Παπανδρέου
όταν ο Γ. Παπανδρέου παρέδωσε την πατρίδα στο ΔΝΤ, αποποιήθηκε το βέτο στην Ε.Ε., το ιδιωτικό χρέος μετατράπηκε σε κρατικό και παρέδωσε,
ή υποχρεώθηκε να παραδώσει (δεν έχει καμία σημασία),
την κυβερνητική εξουσία στον "τεχνοκράτη" Λουκά Παπαδήμο,
που σχηματίζει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛαΟΣ (Νοέμβρης 2011)
** Λεζάντα της πρώτης φωτογραφίας στην ανάρτηση "Ορίστε για εσάς, ο Mario Draghi, ο καλύτερος μαθητής μας", μέσω Sabine Teske.
Ιταλία, σήμερα 3 Φλεβάρη 2021... κυβερνητική κρίση... η έκτακτη ανάγκη για την υγεία του λαού δεν επιτρέπει εκλογές, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και ο Matarella, γνωστός Ιταλός πρόεδρος της "δημοκρατίας" καλεί, σωστότερα ο Γραμματέας της προεδρίας προσδιόρισε το όνομα, ενώ ο πρόεδρος απλώς εξήγησε πως για το καλό του λαού δεν θα εφαρμοστεί το Σύνταγμα, τόσο για τη διενέργεια προσφυγής στις κάλπες, όσο και στην ανάθεση πρωθυπουργίας σε μη εκλεγμένο, γιατί η σωτηρία βρίσκεται στους "τεχνοκράτες". Το γνωστό αφεντικό της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο γνωστός Mario Draghi, λαμβάνει εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης.
Αναλύσεις επί αναλύσεων από τους εγχώριους "ειδικούς", χωρίς κανένας αναλυτής ή δημοσιογράφος να λέει "τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη".
Ο άνεμος της παγκοσμιοποίησης, της "πανδημίας" των εμβολίων, του υπερεθνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος στις ΗΠΑ, με τον διορισμό του Μπάιντεν αποδίδει τα πρώτα "πολιτικά" αποτελέσματα στη δυτική Ευρώπη.
Ο πρώην δοτός πρωθυπουργός Renzi (διορίστηκε πρωθυπουργός χωρίς να έχει εκλεγεί και σε πλήρη διάσταση με το ιταλικό Σύνταγμα, όπως κι απερχόμενος δοτός πρωθυπουργός Κόντε), γνωστός αχυράνθρωπος των Κλίντον-Ομπάμα, σε διατεταγμένη υπηρεσία ρίχνει την κυβέρνηση της "αριστεράς", αποσύροντας τους υπουργούς της αυλής του.
[Για τον Matteo Renzi, τον φίλο και σύντροφο του Τσίπρα, θυμίζουμε μεταξύ πολλών: 10 Δεκέμβρη 2013, Habemus klone! To πρώην K.Κ.Ι. απέκτησε νεοφιλελεύθερο ηγέτη και επίσης 21 Φλεβάρη 2014, Ποιοι κρύβονται στη σκιά του νεοφιλελεύθερου ηγέτη της πρώην “Ελιάς” και του πάλαι ποτέ Κομουνιστικού Κόμματος Ιταλίας;].
Τα ζητήματα είναι πολύ απλά για τους "ψεκασμένους" και τους "αρνητές", δηλαδή τους συνήθεις "συνωμοσιολόγους". Αυτούς που χθες χαρακτηριζόταν εθνικοκυριαρχικοί, εθνικιστές, ρατσιστές-ξενόφοβοι, ευρωσκεπτικιστές, αντί-ευρωπαϊστές και πάει λέγοντας.
Το χρηματιστήριο στο Μιλάνο εκτινάχθηκε στα ουράνια! Τράπεζες (Unicredit, Intesa, Poste...)... το χρηματοπιστωτικό σύστημα παίρνει τη ρεβάνς!
Ο ηγέτης των αριστερών συνδικάτων, της ιταλικής ΓΣΕΕ Maurizio Landini (CGIL), πανηγυρίζει για τον Draghi: "Είναι έγκυρος, διαθέτει κύρος... είναι χρήσιμο άτομο".
Ο "αριστερός" καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου, βουλευτής της αριστεράς Stefano Ceccanti (Pd), αναλαμβάνει να βρει στη δεξιά τους πρόθυμους: «Ήρθε η ώρα να βρούμε ψήφους για τον Draghi. Πρέπει ακόμη να βρούμε τις ψήφους στο κοινοβούλιο τόσων πολλών βουλευτών και γερουσιαστών που δηλώνουν το απαραίτητο Ναι, για την ψήφο εμπιστοσύνης στον Ντράγκι». Όμως το 11% στη Γερουσία δεν αρκεί.
Το κόμμα του Renzi (Ζωντανή Ιταλία) στηρίζει την αντισυνταγματική επιλογή.
Για την ώρα το Κίνημα 5 αστέρων (το μεγαλύτερο ιταλικό κόμμα στην ιταλική βουλή, που στήριζε τον Κόντε) σε κατάσταση διάλυσης. Άλλοι σιωπούν, άλλοι "Στηρίζουμε κυβέρνηση τεχνοκρατών, για την ώρα όχι στον Draghi".
Η κεντροδεξιά (όπως στην Ιταλία χαρακτηρίζουν τη Λέγκα του Σαλβίνι και τον Μπερλουσκόνι), ζητάει προσφυγή στις κάλπες, αλλά χωρίς δυναμική και διάθεση για συζητήσεις.
"Σαλβίνι: Όχι προκαταλήψεις με τον Ντράγκι, αλλά ο ορίζοντας είναι εκλογές.
Ρέντζι: Είναι ώρα οικοδόμησης, υποστήριξης του Ντράγκι.
Andrea Orlando [πρώην στέλεχος του Κ.Κ.Ι., σήμερα υπαρχηγός της αριστεράς, πάντα υπουργός σε όλες τις αριστερές κυβερνήσεις]: "Δεν αρκεί το 'έρχεται ο Ντράγκι, αλλά ζήτω ο Ντράγκι', πρέπει να βοηθηθεί"
Όμως, μόλις τώρα ο Σαλβίνι της Λέγκας, άνοιξε μια χαραμάδα, αφήνει ένα "παράθυρο"... Στη "ρεαλιστική πολιτική"... αυτό σημαίνει "πόσους ταμίες" θα έχω διορισμένους από μέρους μου; Δηλαδή υπουργούς, Γενικούς Γραμματείς, προέδρους οργανισμών κ.λ.π.
Η Ευρώπη κι η Γερμανία πανηγυρίζουν! Η Μέρκελ βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπό της για την Ιταλία.
Όμως, όλα τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία της θεατρικής παράστασης που βαπτίζουν "πολιτική".
Γιατί;
Οι "ψεκασμένοι κι αρνητές", οι γνωστοί "συνωμοσιολόγοι" είχαν προδιαγράψει επακριβώς τα τεκταινόμενα στην Ιταλία. Ενδεικτικά:
Ο Diego Fusaro, Ιταλός μαρξιστής φιλόσοφος του κινήματος "Vox Italia", από τον Μάρτη του 2019: «Η πρόβλεψή μου. Ο κίτρινος Di Maio (5 αστέρια) κι ο φούξια Zingaretti (νέος αρχηγός της αριστεράς) θα απομακρύνονται, μετά τη γελοία σύμπλευση. Κυβερνητική κρίση. Απειλές από τις νευρικές αγορές και τα χρηματιστήρια που γδέρνουν. Στο τέλος φθάνει ο λυτρωτής Mario Draghi, η τρόικα των εγχώριων ευρωϊμανών (ευρωπαϊστών). Τραγωδία.»
Marco Rizzo, 30 Οκτώβρη 2020: «...φθάνει. Αρνήθηκε την προεδρία της μεγάλης τράπεζας Goldman Sachs. Μόλις τα πράγματα θα χειροτερέψουν λίγο... από το τηγάνισμα των ανίκανων στη θράκα για μπριζόλες των Βρυξελλών και της Φραγκφούρτης...»
Ο Marco Rizzo, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας, σήμερα θυμίζει τη δήλωσή του στις 30 Οκτώβρη 2020 και σημειώνει: «DRAGHI... το προβλέψαμε πριν από τρεις μήνες. Έφτασε. Η πρόβλεψη μιας κοινωνικής σφαγής και το τέλος κάθε λαϊκής κυριαρχίας της Ιταλίας απαιτεί προφανώς έναν επαγγελματία και όχι απλό περαστικό. Μόνο η αλλαγή του συστήματος μπορεί να μας σώσει.»
Ο κομμουνιστής Mauriño Kommyhnct Kayra, τα λέει ακόμη πιο απλά, ρεαλιστικά: «Ήταν όλα προγραμματισμένα από μήνες και δεν θα υπάρξει καμία λαϊκή αντίδραση. Οι Ιταλία, τώρα πλέον, έχουν "μπολιαστεί", έχουν προγραμματιστεί»
Το κόμμα "ITALEXIT", με ηγέτη τον Γερουσιαστή Gianluigi Paragone (διάσπαση του Κινήματος των 5 αστέρων, επιμένει για έξοδο από την ευρωζώνη και την Ε.Ε.), κατηγορηματικά θα καταψηφίσει κυβέρνηση του "τεχνοκράτη" Draghi.
Η Ιταλία παραδίνεται ολοκληρωτικά, όπως η Ελλάδα, στα νύχια των τραπεζιτών της γερμανικής Ε.Ε.
Όπως λένε οι κομμουνιστές στην Ιταλία, το μεγάλο πρόβλημα είναι η "αριστερά" και γι' αυτό δηλώνουν κομμουνιστές κι όχι αριστεροί. Έτσι "αν δεν γίνει στάχτη η 'αριστερά της εποχής μας'", το μεγάλο όπλο του υπερεθνικού κεφαλαίου... τίποτα δεν αλλάζει για τους λαούς.
Η δεξιά μεταλλάχθηκε, διαδραμάτισε το ρόλο της, "εκσυγχρονίστηκε" και στέκεται επικουρικά σε ότι επιβάλει το υπερεθνικό κεφάλαιο.
Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος... όσο κι αν αυτό "προκαλεί".
Η σημερινή "ευρωπαϊκή αριστερά" μετατράπηκε σε δεξιά κι η παραδοσιακή ιταλική δεξιά είναι νεκρή. Αρκεί να δούμε ορισμένους από τους ιστορικούς ηγέτες της ιταλικής δεξιάς και το τι πρέσβευαν, για να το κατανοήσουμε:
μεταξύ των ισχυρών και των αδύναμων·
μεταξύ των καταπιεστών και των καταπιεσμένων·
μεταξύ αυτών που απολύουν και των απολυμένων·
μεταξύ εκείνων που γελούν και εκείνων που κλαίνε·
η επιλογή μας δεν έχει αμφιβολίες,
είμαστε σίγουρα για τους τελευταίους.»
Giorgio La Pira (1904-1977), Χριστιανοδημοκράτης (δεξιός) βουλευτής, καθηγητής Πανεπιστημίου, πρώην δήμαρχος Φλωρεντίας και μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης για το "Ιταλικό Σύνταγμα" μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Mario Draghi είναι στέλεχος της "Goldman Sachs", Σύμβουλος της μεγαλύτερης παγκόσμιας μασονικής στοάς "Trilateral Commission" (όπως ο δικός μας τεχνοκράτης πρώην πρωθυπουργός Παπαδήμος, μαζί με τον Μόντι), είναι Ιησουίτης και στέλεχος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Γι' αυτά είναι η ιδανική μαριονέτα της παγκόσμιας ελίτ, ώστε να δώσει το οριστικό θανατηφόρο κτύπημα σε ότι ακόμη παραμένει ιταλικό στην οικονομία της γειτονικής χώρας, να την μετατρέψει σε Ελλάδα.
Πριν από λίγο αποδέχθηκε την ανάθεση σχηματισμού ιταλικής κυβέρνησης κι έτοιμος να γίνει ο νέος πρωθυπουργός. Λυτρωτή, σωτήρα της πατρίδας, τεχνοκράτη με γνώσεις και προσωπικότητα εκτός πολιτικής... ήταν τα λόγια του πρόεδρου της "δημοκρατίας" για τον Mario Draghi και συντονισμένα αναπαράγουν ΟΛΑ τα ΜΜΕ της "επικρατούσας τάξης" (mainstream), της παγκοσμιοποίησης με νέο φονικό όπλο τον "αόρατο εχθρό", την "πανδημία".
24 Γενάρη 2008, στην εκπομπή "Unomattina" τηλεφωνική παρέμβασή του πρώην προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Francesco Cossiga, για την περίπτωση ανάθεσης της πρωθυπουργίας σε έναν τεχνοκράτη με το όνομα Mario Draghi (στο βίντεο που ακολουθεί):
Cossiga για Draghi: «Ένας αχρείος αισχροκερδής. Ο εκκαθαριστής της ιταλικής δημόσιας βιομηχανίας» ("Un vile affarista. Il liquidatore dell'industria pubblica italiana")
* Ο Francesco Cossiga (1928 - 2010), σκληρός δεξιός Ιταλός πολιτικός, ισόβιος Γερουσιαστής, υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις από τη δεκαετία του '60, αλλά από εκείνους τους πολιτικούς που στήριζαν την ιταλική εθνική αστική τάξη.
Σημ. στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνική αστική τάξη, αλλά "κομπραδόρικη" (δηλαδή, χωρίς "εθνική" συνείδηση, όπου φυσάει ο άνεμος, μεταπράτες, αρπαχτικά, αεριτζήδες που πουλάνε και τη μάνα τους για μια προμήθεια... στον οποιοδήποτε), όπως επισήμαινε πάντα ο Ανδρέας Παπανδρέου
Σχετικά:
Mario Draghi: «Μια χώρα χάνει την κυριαρχία της όταν το χρέος είναι πολύ μεγάλο. Αποφασίζουν οι αγορές. Πρέπει να διοικείται από τις αγορές, δηλαδή άτομα που δεν ψηφίζουν κι είναι εκτός διαδικασίας δημοκρατικού ελέγχου.
Το χρέος παράγεται από πολιτικές των κυβερνήσεων. Η απώλεια κυριαρχίας συμβαίνει από λανθασμένες πολιτικές.
Υπάρχει αναγκαιότητα να ολοκληρωθούν οι οικονομικές και νομισματικές μεταρρυθμίσεις. Η κατάκτηση αυτών των μεταρρυθμίσεων δεν είναι ιδεαλισμός, ούτε ουτοπία αν εργαστούμε μαζί. Στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, οι ηγέτες ανανέωσαν την πολιτική τους δέσμευση για ενίσχυση της οικονομικής και νομισματικής Ένωσης. Αν θέλουμε να υλοποιήσουμε τα οφέλη του ευρώ, πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε αυτή τη δέσμευση και να το μετακινήσουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις».
Το χρέος παράγεται από πολιτικές των κυβερνήσεων. Η απώλεια κυριαρχίας συμβαίνει από λανθασμένες πολιτικές.
Υπάρχει αναγκαιότητα να ολοκληρωθούν οι οικονομικές και νομισματικές μεταρρυθμίσεις. Η κατάκτηση αυτών των μεταρρυθμίσεων δεν είναι ιδεαλισμός, ούτε ουτοπία αν εργαστούμε μαζί. Στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, οι ηγέτες ανανέωσαν την πολιτική τους δέσμευση για ενίσχυση της οικονομικής και νομισματικής Ένωσης. Αν θέλουμε να υλοποιήσουμε τα οφέλη του ευρώ, πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε αυτή τη δέσμευση και να το μετακινήσουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις».
Βλέπε, σε: 29 Γενάρη 2019, Mario Draghi: "Μια χώρα χάνει την κυριαρχία της όταν το χρέος είναι πολύ μεγάλο"
Juncker: «Με την ψήφο δεν θα αλλάξετε τίποτα»
«Όταν ο κλασικός κόσμος θα έχει εξαντληθεί,
όταν όλοι οι αγρότες και όλοι οι τεχνίτες θα είναι νεκροί,
όταν η βιομηχανία έχει κάνει τον ακατάσχετο κύκλο
της παραγωγής και της κατανάλωσης,
τότε η ιστορία μας θα τελειώσει...
Η Ελευθερία έγινε πόνος...»
όταν όλοι οι αγρότες και όλοι οι τεχνίτες θα είναι νεκροί,
όταν η βιομηχανία έχει κάνει τον ακατάσχετο κύκλο
της παραγωγής και της κατανάλωσης,
τότε η ιστορία μας θα τελειώσει...
Η Ελευθερία έγινε πόνος...»
Pier Paolo Pasolini, "La Rabbia" (Η Οργή), 1963
Βλέπε, σε: 22 Μάη 2019, Η ευρωπαϊκή "αριστερά" είναι νεκρή! Πέθανε... κι ενταφιάστηκε στον "προοδευτισμό" & τον "δικαιωματισμό"!
* Αναγκαιότητα επιβίωσης: 5 Γενάρη 2019, Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί... «Europa delenda est»!... όσο γίνεται γρηγορότερα!
«Η αστική δημοκρατία είναι ένα πτώμα. Πέθανε ακριβώς τη στιγμή που γραφόταν η διακήρυξη των "Δικαιωμάτων του Ανθρώπου", όπου εγγυάται τα πάντα εκτός από την κοινωνική ισότητα των ανθρώπων κι ένα πτώμα δεν έχει δικαίωμα να βρωμίζει την ατμόσφαιρα: πρέπει να θαφτεί. Το καθήκον των αληθινών επαναστατών είναι ν' ανοίξουν ένα τάφο και να ρίξουν μέσα την αστική δημοκρατία.»
Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν (1874-1922)
Σημ. Ο Νίκος Κλειτσίκας εργάστηκε στην Ιταλία στις πολιτικές εκλογές (Απρίλιος 2006), μαζί με τον Frank Luntz, για την Πολιτική Στρατηγικής Επικοινωνίας της κεντροαριστερής συμμαχίας Unione, του Ρομάνο Πρόντι... "Ιταλικές πολιτικές εκλογές 2006 - Οι 60 ημέρες της πολιτικής, επικοινωνιακής και προγραμματικής σύγκρουσης Berlusconi - Prodi" (εξαντλημένο)