«Ο συμπατριώτης μου Σήφης Βαλυράκης, γιος του Βουλευτή της Ένωσης Κέντρου Γιάννη Βαλυράκη (και νονού μου), ήταν κορυφαίο στέλεχος της αντι-χουντικής αντίστασης και του ΠΑΚ και καταζητούμενος για χρόνια από τη χούντα των απριλιανών, συνελήφθη τελικά το 1971 και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Έκτοτε, κατάφερε να αποδράσει τρεις φορές (από το ΕΑΤ-ΕΣΑ, τις φυλακές Κέρκυρας και το στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων του Φιέρι της Αλβανίας). Δεν θα ξεχαστούν τα περήφανα λόγια του από τις φυλακές…: «Δεν αναγνωρίζω το δικτατορικό καθεστώς, παλεύω για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας. Αισθάνομαι αιχμάλωτος με υποχρέωση να δραπετεύσω. Αφιερώνω τη σκέψη και τον χρόνο μου σ’ αυτό. Είμαι ήδη με τη σκέψη μου ελεύθερος». Ως Βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ από το 1977, διετέλεσε Υπουργός & Υφυπουργός σε κρίσιμα Υπουργεία μέχρι και το 1996. Ενώ το 2009 κρατήθηκε για αρκετές ώρες από τις αρχές των ΗΠΑ, κατά την άφιξή του σε αεροδρόμιο της Ν. Υόρκης λόγω ανάκλησης της βίζας του εν πτήσει», υπογραμμίζει ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας.
«Ο Σήφης Βαλυράκης, γαλουχημένος με τις αρχές και τις αξίες του τόπου καταγωγής μας, τα Σφακιά, υπερασπίστηκε με αυτοθυσία το δικαίωμα στη λευτεριά και τη κοινωνική δικαιοσύνη, ενώ παρέμεινε ανυπότακτος αγωνιστής και μαχητής ως το τέλος. Τίμησε την πατρίδα του και τιμήθηκε από τους συμπατριώτες του. Με τον εκλιπόντα, είχαμε στενή επαφή και συνεννόηση στο πολιτικό πλαίσιο της ευρείας Δημοκρατικής παράταξης, για την ιδιαίτερη πατρίδα μας αλλά και για την κεντρική πολιτική σκηνή, ενώ συχνά τα λέγαμε στη Βουλή όταν ερχόταν… Μας συνέδεαν αμοιβαία αισθήματα εκτίμησης, συντροφικότητας και αλληλεγγύης», προσθέτει.
«Καλό ταξίδι Σήφη! Κουράγιο στη σύζυγο και τα παιδιά σου…» καταλήγει.
