Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) είναι μία ανεξάρτητη Αρχή την οποία πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες, χωρίς ακριβώς να καταλαβαίνουν γιατί.
Μία Αρχή που σκοπό έχει τον έλεγχο της πολυφωνίας, την αντικειμενικότητα των καναλιών, την ποιότητά τους, τη διασφάλιση της αναλογικής εκπροσώπησης των κομμάτων, που είναι βασική αρχή της δημοκρατίας, και τελικά την προστασία των τηλεθεατών.Θα αναρωτηθεί κάποιος -και απολύτως δικαιολογημένα- «μα καλά, για ποια πολυφωνία μιλάμε; Για ποια διασφάλιση ποιότητας; Οταν στα κανάλια κυριαρχούν οι παράλληλοι μονόλογοι συγκεκριμένων κομμάτων εξουσίας και φυσικά τα τουρκικά σίριαλ; Με τι ακριβώς ασχολείται αυτή η ανεξάρτητη Αρχή που κοστίζει κάποια εκατομμύρια στον Ελληνα φορολογούμενο;»
Ακούγοντας κάποιος τον πρόεδρο του ΕΣΡ Αθανάσιο Κουτρομάνο, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής τον Μάιο του 2020, θα έπαιρνε απαντήσεις σε πολλές από αυτές τις απορίες. Ο κ. Κουτρομάνος παραδέχτηκε, μεταξύ άλλων, ότι το ΕΣΡ αδυνατεί να λειτουργήσει, αφού ομολόγησε ότι ποιοτική αξιολόγηση των ειδήσεων των καναλιών δεν μπορεί να γίνει. Λέγοντας μάλιστα το ασύλληπτο για τον κοινό νου του πολίτη που πληρώνει ότι το να διαπιστώσει το ΕΣΡ εάν τηρήθηκαν οι κανόνες της πολιτικής πολυφωνίας είναι ένα… μικρό μυστήριο!
Αφού τόνισε ότι με αλεύρι και νερό δεν φτιάχνεις παντεσπάνι, κατέληξε ότι ακόμα και οι διοικητικές κυρώσεις που το ΕΣΡ επέβαλε σε τηλεοπτικούς σταθμούς, δεν επιβίωσαν του δικαστικού ελέγχου που ακολούθησε!
Εν κατακλείδι, ο ελληνικός λαός έμαθε ότι ασχέτως εάν το ΕΣΡ τού κοστίζει παντεσπάνι, αυτός δεν παίρνει πίσω ούτε αντίδωρο! Ο ορισμός της αργομισθίας.
Ανηλεής πόλεμος
Φαίνεται, όμως, ότι εσχάτως το ΕΣΡ έχει βρει έναν λόγο ύπαρξης. Έχει μετατραπεί στον Ιαβέρη του Κυριάκου Βελόπουλου! Διότι μόνο στο γνωστό μυθιστόρημα «Οι άθλιοι» του Βικτόρ Ουγκό θα μπορούσε μία δήθεν ανεξάρτητη Αρχή να εκδώσει δελτίο Τύπου δίκην καταδίκης για υπόθεση προϊόντος («Βυζαντινόν»), υιοθετώντας παρανόμως απόψεις, προτού καν γίνει έλεγχος των καταγγελλομένων, προτού καν απολογηθούν οι «καταγγελλόμενοι»! Γεγονός που στη δημοκρατία μας είναι ποινικά και αστικά κολάσιμο.
Την ίδια στιγμή μάλιστα που το εν λόγω προϊόν αλλά και ο τρόπος προβολής του είχαν ελεγχθεί εξονυχιστικά τόσο από τον ΕΟΦ όσο και από το Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας, και υπήρξε πλήρης απαλλαγή χωρίς κανένα μέτρο.
Το γεγονός ότι στο στόχαστρο μπαίνουν τα 18 περιφερειακά κανάλια που προβάλλουν την εκπομπή «Κόντρα και ρήξη» του Κυρ. Βελόπουλου φαίνεται ότι υποκρύπτει κάτι πολύ πιο σοβαρό από τον έλεγχο μιας συγκεκριμένης εμπορικής πολιτικής. Δεδομένου ότι ταυτόχρονα επιβλήθηκε πρόστιμο 30.000 ευρώ σε περιφερειακό κανάλι που -συμπτωματικά- προέβαλε εκπομπή με καλεσμένο τον Κυρ. Βελόπουλο με τον πρωτοφανή ισχυρισμό ότι ο Κυρ. Βελόπουλος δεν ήταν καλεσμένος, αλλά… παρουσιαστής! Το πρόστιμο θεωρείται ιλιγγιώδες, ειδικά για ένα περιφερειακό κανάλι, τη στιγμή που κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας δέχονται πρόστιμα 10.000 και 20.000 ευρώ.
Σε μια εποχή μάλιστα που τα περιφερειακά κανάλια φυτοζωούν, το ΕΣΡ παραβλέπει ότι με αυτές τις μεθοδεύσεις τίθενται σε κίνδυνο θέσεις εργασίας που αφορούν τις εκπομπές και τα προϊόντα και αντιστοιχούν σε 500 οικογένειες Ελλήνων φορολογουμένων, από τους φόρους των οποίων πληρώνονται τα μέλη του ΕΣΡ.
Μάλιστα ο Γεώργιος Αναγνωσταράς, νομικός σύμβουλος του ΕΣΡ, έφτασε στο σημείο να κάνει έρευνα στα πρακτικά της Βουλής, δίκην ανακριτού, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί κατηγορία για τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης!
Αυτά τα γεγονότα παραπέμπουν σε έναν πρωτοφανή διωγμό με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά. Σε διωγμό του Κυρ. Βελόπουλου, του κόμματός του, των εκπομπών του, ακόμα και των τηλεοπτικών σταθμών που τον φιλοξενούν ως καλεσμένο! Ολα αυτά από μία ανεξάρτητη Αρχή που, καθ’ ομολογία του προέδρου της, δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της! Στην περίπτωση Βελόπουλου, όμως, λειτουργεί υποδειγματικά ως διωκτική Αρχή χωρίς να είναι. Εάν τα μέλη του ΕΣΡ είχαν την παραμικρή ευθιξία, θα είχαν αρνηθεί να συμμετάσχουν σε έναν πολιτικά υποκινούμενο διωγμό και θα είχαν υποβάλει τις παραιτήσεις τους.
Πηγή: εφημερίδα «δημοκρατία»
