Στον Εθνικό Κήπο φυτεύτηκαν το 1839 15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το Σούνιο και την Εύβοια. Το ενδιαφέρον της βασίλισσας Αμαλίας για τον Κήπο ήταν τέτοιο που λέγεται ότι περνούσε τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα ασχολούμενη προσωπικά με τη φροντίδα του. Ήταν εκείνη που θέλησε να κοσμήσει την Αθήνα με έναν μεγάλο κήπο κι έτσι το 1842 φύτεψε η ίδια τις ουασινγκτόνιες που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου βασιλίσσης Αμαλίας.
Πηγές ανέφεραν ότι το 1834 φυτεύτηκαν και νέοι φοίνικες στο κέντρο της πόλης και προστέθηκαν στους ήδη υπάρχοντες, ενώ υπήρχαν ακόμη και στην πλατεία Ομονοίας. Όμως, το 1927 εξαφανίστηκαν προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για φρεάτια εξαερισμού αλλά και για τον υπόγειο σταθμό που εγκαινιάστηκε το 1930 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Φοίνικες υπήρχαν στις αρχές του 20ού αιώνα μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη το Πανεπιστήμιο και την Ακαδημία στην Πανεπιστημίου. Τώρα, μόλις γίνουν τα τελικά έργα του Μεγάλου Περιπάτου, τόσο οι φοίνικες όσο και ο υπόλοιπος αστικός εξοπλισμός που έχει τοποθετηθεί στην Πανεπιστημίου, στο Σύνταγμα και τη Βασιλίσσης Όλγας θα μεταφερθούν σε πλατείες και πεζόδρομους στις 129 γειτονιές της πόλης με στόχο να εμπλουτίσουν το πράσινο και να δώσουν πολύτιμες ανάσες ζωής σε όλους.
