Μια κυρία που παρέδιδε μαθήματα κομψότητας, μια καλλονή της εποχής της, ευγενική, από καλή, μεγαλοαστική οικογένεια της Πάτρας (το γένος Κανελλόπουλου), στάθηκε στο πλευρό του πρωθυπουργού της χώρας με μεγάλη αξιοπρέπεια. Η συμβίωσή τους ήταν δύσκολη, δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, άντεξαν το γάμο τους μέχρι το 1970. Τότε έκαναν αίτηση διαζυγίου σε γαλλικό διακαστήριο, προκαλώντας σοκ στους κοσμικούς κύκλους –και όχι μόνο– της Ελλάδας. Το διαζύγιο βγήκε δύο χρόνια αργότερα. Δεν έκαναν ποτέ παιδιά.
Το θέμα γίνεται πρωτοσέλιδο στον «Οικογενειακό Θησαυρό» που κυκλοφόρησε λίγες μέρες αργότερα, διαρρηγνύοντας το χριστουγεννιάτικο κλίμα.
Η Μεγαπάνου δεν μίλησε ποτέ δημόσια για το γάμο της με τον Καραμανλή, αλλά ούτε και για το διαζύγιό τους.
Η κομψότητα, το στυλ στο ντύσιμό της και οι τρόποι της ήταν το σήμα κατατεθέν της, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Εντυπωσίασε, όπως έγραψαν οι εφημερίδες της εποχής, ακόμη και την Τζάκι Ωνάση στο Λευκό Οίκο.
Σε κάθε περίπτωση ήταν ένας γάμος και μια κοινή ζωή που έμειναν στην ιστορία. Οπως και η περίφημη εκείνη φράση «Σκάσε Αμαλία» που φέρεται να εκστόμισε ο Καραμανλής σε μια προεκλογική του ομιλία. Από το μπαλκόνι ο πρώην πρωθυπουργός δεν κατάλαβε ότι το μικρόφωνο ήταν ανοικτό και μίλησε με τον τρόπο αυτό στη σύζυγό του.
Κι άλλα πολλά «επεισόδια» στην κοινή ζωή τους, περιγράφουν όσοι τους έζησαν. Εκείνη πανέμορφη μεγαλοαστή, αδιάφορη για την εξουσία και την αίγλη, εκείνος πολιτικός καριέρας, ασκητικός, σκληρός άνθρωπος κι απρόσιτος.
Ύστερα από αυτόν τον γάμο παντρεύτηκε τον μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνο. Έγινε γνωστή ως συγγραφέας με το όνομα Αμαλία Μεγαπάνου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν παντρεύτηκε ποτέ μετά το διαζύγιο.
Ποια ήταν
Η Αμαλία Μεγαπάνου (1929)-(2020) πρώην Καραμανλή, το γένος Κανελλοπούλου, ήταν Ελληνίδα συγγραφέας. Υπήρξε σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του Αναστάσιου Κανελλόπουλου, αδερφού του πολιτικού και φιλοσόφου Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Το 1951 παντρεύτηκε με τον μετέπειτα πρωθυπουργο Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η Μεγαπάνου τον ακολούθησε και στην εξορία του στο Παρίσι τη δεκαετία του ΄60. Η σχέση τους όμως κράτησε μέχρι το 1972, όταν και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο. Αιτία ήταν η δύσκολη συμβίωση, την οποία παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Καραμανλής. Με δωρεά της παραχώρησε την συλλογή του πατέρα της, Αναστάσιου Κανελλόπουλου, στο ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλης.
Ύστερα από αυτό τον γάμο παντρεύτηκε τον μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνο στις 17 Μαΐου 1973, του οποίου το όνομα πήρε και χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας.
Εργογραφία
Σχέδια από Ελληνικά κεντήματα Ι – Πρακτικός οδηγός, Μουσείο Μπενάκη, 1981
Σχέδια από Ελληνικά κεντήματα ΙΙ – Πρακτικός οδηγός, Μουσείο Μπενάκη, 1981
Το παιδί της μάνας μου, Libro, 1982
Κεντήματα, Μουσείο Μπενάκη, 1983
Η ξύπνια χελώνα, Libro, 1983
Φιλαρέτης: Ελπινίκη, Libro
Διάλογος με την Άννα, Libro
Έκτωρ, Libro, 1989
Η γκρίζα πέτρα, Libro
Το Φιρφιρί, οι Φιρφιρογέννητοι και η μεγάλη κωπηλασία, Καστανιώτης, 1992
10 λεπτά, Libro, 1992
Η διαφανής αμπούλα, Libro
Το μαύρο ταξί, Libro, 1994
Εμείς και το κουτάβι, Libro, 1994
Σιμώνη, Γαβριηλίδης, 2004
Πρόσωπα και άλλα κύρια ονόματα (Μυθολογικά, ιστορικά έως τον 1ο μ.Χ. αιώνα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας), Μουσείο Μπενάκη, 2006, ISBN 960-8347-34-3
Μεταφράσεις:
Lefkowitz Mary R., Γυναίκες στον ελληνικό μύθο, Καστανιώτης, 1995
Ομηρικός ύμνος εις Δήμητρα, Libro, 1995
