Σωματείο Εργαζομένων του Θριασίου Νοσοκομείου, προχωρώντας σε κινητοποιήσεις και επισημαίνοντας τα εξής:
Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο απόλυσης βρίσκονται χιλιάδες εργαζόμενοι, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που καλύπτουν τις ανάγκες καθαριότητας, φύλαξης και εστίασης δεκάδων δημόσιων μονάδων υγείας, σε μια περίοδο που οι ανάγκες είναι αντικειμενικά αυξημένες, λόγω της επιδημίας SARS-CoV-2.
Οι συνάδελφοι αυτοί έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία για τις απαιτήσεις της εργασίας και τυχόν απόλυση τους – εκτός από το πρόβλημα επιβίωσης που θα δημιουργήσει στους ίδιους – θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων.
Αντιμετωπίζουν συχνά τον εμπαιγμό των κυβερνήσεων, που από τη μια «αναγνωρίζουν το ρόλο τους» και δίνουν, σε ορισμένες περιπτώσεις – κάτω από την πίεση κινητοποιήσεων και το φόβο «ξαφνικής κατάρρευσης» των ήδη υποστελεχωμένων μονάδων – παράταση στις συμβάσεις τους αλλά αρνούνται πεισματικά το δίκαιο αίτημα μας για μονιμοποίηση τους.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η ψήφιση νόμου, το 2018, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που βάζει πρόσθετα εμπόδια στη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου και η απόρριψη από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ της πρότασης 130 σωματείων για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων με τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος.
Αντί για την πρόσληψη, με επείγουσες διαδικασίες, όσων επιπλέον εργαζομένων χρειάζονται για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών, η κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποιεί την επιδημία για να επαναφέρει τις εργολαβικές εταιρείες στις δημόσιες μονάδες υγείας, ανοίγοντας το δρόμο για την απόλυση των χιλιάδων εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που καλύπτουν σήμερα τις ανάγκες σε καθαριότητα, φύλαξη και εστίαση.
Συγκεκριμένα, με τις ΠΝΠ της 11/3/2020 και 14/3/2020 δίνει τη δυνατότητα να ανατίθενται υπηρεσίες καθαριότητας και φύλαξης των δημόσιων μονάδων υγείας σε εργολαβικές εταιρείες.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ΘΡΙΑΣΙΟΥ νοσοκομείου όπου επιλέχθηκε, αντί για την πρόσληψη πρόσθετου προσωπικού φύλαξης (με μηναίο μισθολογικό «κόστος», συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, 1070 ευρώ για κάθε εργαζόμενο) η ανάθεση πρόσθετων υπηρεσιών φύλαξης σε εργολαβική εταιρεία (με μηνιαίο κόστος 1929 ευρώ ανα εργαζόμενο). Η μηνιαία επιβάρυνση για το Δημόσιο για την πρόσληψη 3 εργαζομένων θα ήταν 3210 ευρώ ενώ το μηνιαίο κόστος της ανάθεσης σε εταιρεία είναι 5789 ευρώ (2579 ευρώ «ακριβότερο»). Λαμβάνοντας υπόψη την τρίμηνη διάρκεια της σύμβασης με την εταιρεία, η πρόσθετη κρατική επιβάρυνση είναι 7.737 ευρώ.
Αντίστοιχα, αντί για την πρόσληψη πρόσθετων καθαριστριών (με μηναίο μισθολογικό «κόστος», συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, 1180 ευρώ για κάθε εργαζόμενο) η ανάθεση πρόσθετων υπηρεσιών καθαριότητας σε εργολαβική εταιρεία (με μηνιαίο κόστος 2364 ευρώ ανα εργαζόμενο). Η μηνιαία επιβάρυνση για το Δημόσιο για την πρόσληψη 10 καθαριστριών θα ήταν 11800 ευρώ ενώ το μηνιαίο κόστος της ανάθεσης σε εταιρεία είναι 23645 ευρώ (11845 ευρώ «ακριβότερο»). Λαμβάνοντας υπόψη την τρίμηνη διάρκεια της σύμβασης με την εταιρεία, η πρόσθετη επιβάρυνση του κράτους είναι 35535 ευρώ.
Η μηνιαία πρόσθετη επιβάρυνση του Δημόσιου από τις δύο παραπάνω αναθέσεις σε εργολαβικές εταιρείες ανέρχεται στα 14.424 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στην πρόσληψη τουλάχιστον δώδεκα (12) επιπλέον εργαζομένων, ενώ στον προϋπολογισμό του ΘΡΙΑΣΙΟΥ νοσοκομείου έχει ήδη προβλεφθεί κονδύλι 241.337 ευρώ για την ανάθεση της καθαριότητας σε εργολαβική εταιρεία «μετά τη λήξη των συμβάσεων των καθαριστριών».
Λαμβάνοντας υπόψη την «διπλή» εκμετάλλευση και της εργοδοτική τρομοκρατία σε βάρος των εργολαβικών εργαζομένων, αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα οι Συμπράξεις με τον Ιδιωτικό τομέα, «ωφελούν» μόνο την αύξηση των επιχειρηματικών κερδών.
