Του Θύμιου Παπανικολάου

Σήμερα, όπως έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές, η παραχάραξη και επανεγγραφή της Ιστορίας αποτελεί...
στρατηγική επιλογή του διεθνούς κεφαλαίου, των μηχανισμών του και των ιδεολογικο-πολιτικών ιπποκόμων του.
Επίσης, από την πρώτη στιγμή είχαμε χαρακτηρίσει την Επιτροπή Αγγελοπούλου για το ΄21, «ομάδα κρούσης» των αποδομητών της ιστορίας μας και της προσαρμογής της στις μυθολογίες της Παγκοσμιοποίησης.
Οι δόλιες επιδιώξεις της Επιτροπής Αγγελοπούλου (επιδιώξεις παραχάραξης και αλλοίωσης του ΄21, σύμφωνα με την οπτική της διεθνούς μαφίας του χρήματος), εκδηλώθηκαν από την πρώτη στιγμή με:

α). Το σήμα των 200 χρόνων: Μια γελοιογραφία του ΄21! Ένα άχρωμο, άγευστο και «ανέραστο» κατασκεύασμα, «σκοτεινό», αποστειρωμένο από κάθε αγωνιστικό Πάθος, αφυδατωμένο από κάθε ιστορικό συμβολισμό και χυμό του ΄21…

β). Την «εξαφάνιση» της Μπουμπουλίνας!!!

γ). Την εμφάνιση των δικτατόρων στο πάνθεον των προσώπων που διακυβέρνησαν την χώρα

δ). (προσφάτως) Τον εύκολο χαρακτηρισμό του Καποδίστρια ως «δικτάτορα» (ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα που «εξαφανίζει» τις συνθήκες της εποχής, υπεραπλουστεύει ισοπεδωτικά την πραγματικότητα και κρίνει το ΤΟΤΕ με τα σημερινά στερεότυπα περί δικτατόρων).

Σήμερα η Επιτροπή Αγγελοπούλου στοχοποιεί τον Καραϊσκάκη, αντλώντας τα «όπλα» της από τα σύγχρονα «φεμινιστικά» ιδεολογήματα της Παγκοσμιοποίησης: Τον παρουσιάζει «μισογύνη» και «βωμολόχο» εναντίον του γυναικείου φύλου!!!

Φυσικά μετά την αντίδραση που προκλήθηκε η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Επιτροπής εξαφανίστηκε…

Εδώ, οι νερόβραστοι, αλλά και υπόδουλοι «στοχαστές» της ψεύτικης και υποκριτικής «ευγένειας» του «πολιτισμού» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ΔΕΝ κρίνουν μόνο ένα ήρωα Επαναστάτη του ΄21 με τα μάτια ενός νωθρού εμπόρου των «καλών τρόπων» και του «αντισεξισμού», αλλά και με τα ΣΥΓΧΡΟΝΑ κριτήρια της πολυπολιτισμικής, φεμινιστικής και εθνομηδενιστικής ΥΣΤΕΡΙΑΣ…

Το να κρίνεις την εποχή της Επανάστασης του 1821 με τα σημερινά κριτήρια που έχει επιβάλει η κυρίαρχη ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού είναι ένα δόλιο και πολιτικά ιδιοτελές ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα.

Το να κρίνεις, με σημερινά κριτήρια (της ειρηνόφιλης και καλοζωισμένης υποκρισίας της Δύσης), συμπεριφορές αγωνιστών και επαναστατών που διαμορφώθηκαν μέσα στη φτώχεια, στη σκλαβιά, την ταπείνωση και τον εξευτελισμό από τους Τούρκους αφεντάδες, που διαμορφώθηκαν μέσα σε συνθήκες ζωής και θανάτου, δεν είσαι απλώς ταχυδακτυλουργός απατεώνας, αλλά ελεεινός συκοφάντης: Εκτελεστικό όργανο των μαφιόζων του χρήματος και της πολιτικής, των μαφιόζων του αυθάδους εθνομηδενισμού…

Με τέτοια κριτήρια των σύγχρονων νεοταξικών ιδεολογημάτων ΟΛΟΙ οι Επαναστάτες και οι Αγωνιστές του ’21 μετατρέπονται σε «τρομοκράτες», σε «βωμολόχους», σε «μισογύνηδες», και CIA…

Μήπως αλήθεια δεν έχουν χαρακτηρίσει ως «τρομοκράτη» τον Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά;;;

Μήπως και τον Εθνικό μας Ύμνο δεν χαρακτήρισε ο Αλαβάνος, στο παρελθόν, «ύμνο» στη Βία, ταυτίζοντάς τον, σχεδόν, με τη βία των κουκουλοφόρων;

Διαβάστε εδώ: resaltomag.gr/forum/


Πάνω σε αυτές τις παγκοσμιοποιητικές στρατηγικές κατασυκοφάντησης του ’21 και των αγωνιστών του κινείται η Επιτροπή Αγγελοπούλου…

Όμως, έξω από αυτές τις σκόπιμες ταχυδακτυλουργικές αυθαιρεσίες που εξισώνουν την πραγματικότητα του ΤΟΤΕ με τις ηθικολογικές αφαιρέσεις του ΣΗΜΕΡΑ (δόλια πρακτική κάθε εξουσίας), οι κήρυκες του εθνομηδενισμού και οι αποδομητές της Ιστορίας, είναι τόσο αφυδατωμένοι, ισοπεδωμένοι και αλλοτριωμένοι από την υπαλληλική τους ΥΠΟΤΑΓΗ στην εξουσία, που δεν είναι σε θέση να αντιληφτούν και να ερμηνεύσουν την «επαναστατική τραχύτητα» των αγωνιστών του ΄21, όπως και κάθε αγωνιστικού, Λαϊκού Κινήματος.

Δεν είναι σε θέση να αντιληφτούν ούτε το «βάναυσο λεξιλόγιο» του Καραϊσκάκη, ούτε τον «φαλοκρατισμό» του.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

«Επαναστατική τραχύτητα»
Πάντα σε μεγάλες επαναστατικές εξάρσεις που μπαίνουν σε κίνηση πλατειά λαϊκά στρώματα υπάρχουν οι «χοντροί τρόποι» των καταπιεσμένων, που τους λείπει η λεπτότητα. Είναι οι τρόποι μιας τραχύτητας και ένα ακατέργαστο λεξιλόγιο που αποτελούν τα υπολείμματα της δουλείας και της ταπείνωσης από τους αφεντάδες.

Αυτή η ακατέργαστη τραχύτητα προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά της «Επαναστατικής τραχύτητας» στην πρωτοπορία των λαϊκών αγώνων: Μια τραχύτητα που προέρχεται από την ανυπομονησία, από τη φλογερή επιθυμία να αλλάξουμε τα πράγματα, από την ΟΡΓΗ που μας προκαλεί η καταπίεση και η ταπείνωση, από τη νευρική μας ένταση…

Σίγουρα και αυτή η «επαναστατική τραχύτητα» δεν διαθέτει λεπτότητα. Στο βάθος όμως απορρέει από την ίδια εκείνη πηγή που, μέσα στην ιστορία, έχει μετακινήσει βουνά…

Στους αγωνιστές του ’21 αυτή η «επαναστατική τραχύτητα» είχε αναπτυχθεί στο πολλαπλάσιο, λόγω της πολύχρονης, συσσωρευμένης καταπίεσης και ταπείνωσης από τους Τούρκους αφεντάδες.

Στον Καραϊσκάκη, ήταν ιδιαίτερα κορυφωμένη αυτή η «επαναστατική τραχύτητα», λόγω των άθλιων συνθηκών διαμόρφωσης της παιδικής του ηλικίας…

Βεβαίως οι υποκριτές της «πολιτισμένης δημοκρατίας» δεν μπορούν, ούτε θέλουν να διακρίνουν την «επαναστατική τραχύτητα». Αυτοί, ενώ πάντα κλείνουν τα μάτια στα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ της «πολιτισμένης δημοκρατίας», καθώς και στην ΩΜΗ ή εκλεπτυσμένη ΒΙΑ της καπιταλιστικής εξουσίας, διακρίνουν ολοκάθαρα τους «χοντρούς τρόπους» και το «βάναυσο λεξιλόγιο» των αγωνιστών του ’21 και των αγωνιστών όλων των εποχών…

«ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές»!

Η βαναυσότητα του λεξιλογίου

Η λεκτική βαναυσότητα είναι κληρονομιά της δουλείας, της ταπείνωσης, της περιφρόνησης προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια…

Στα λαϊκά στρώματα η βαναυσότητα της γλώσσας εκφράζει την απελπισία, την οργή και κυρίως μια κατάσταση δουλείας χωρίς ελπίδα, χωρίς διέξοδο.

Η ίδια, όμως αυτή βαναυσότητα στα ανώτερα στρώματα, στο στόμα ενός αφέντη η ενός εξουσιαστή, αποτελεί έκφραση ταξικής ανωτερότητας, αναφαίρετο δικαίωμα του αφέντη και των ανθρώπων της εξουσίας…

Εάν κανείς γνωρίζει τις συνθήκες ζωής του Καραϊσκάκη αντιλαμβάνεται αμέσως το βάναυσο λεξιλόγιό του…

Διαβάστε εδώ για τη ζωή αυτού του ήρωα του ΄21: resaltomag.blogspot.com/

Έρχονται σήμερα οι λιμοκοντόροι του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης να συκοφαντήσουν έναν επαναστάτη που βγήκε στο κλαρί από τα δεκαπέντε του χρόνια!!!

Τους λιμοκοντόρους, αυτούς τους μεταμφιεσμένους λακέδες του κεφαλαίου, πάντα τους τρομάζει η τραχύτητα και η γλώσσα των Επαναστατών…

«Σεξιστική γλώσσα»

Οι λιμοκοντόροι, αυτοί οι επιτηδευμένοι και «κομψευόμενοι» ραγιάδες της παγκοσμιοποίησης, «ανακάλυψαν» και τη «σεξιστική» αθυροστομία του Καραϊσκάκη!!!

Το «σεξιστικό λεξιλόγιο» διαπερνάει το σύνολο και της σημερινής Γλώσσας και οι δόλιοι αποδομητές της ιστορίας μας, γυρίζουν στο 1821 για να στιγματίσουν τον Καραϊσκάκη.

Γυρίζουν 200 χρόνια πίσω για να μιλήσουν για «σεξισμό», μια έννοια ΠΑΝΤΕΛΩΣ άγνωστη τότε…

Τόσο θλιβεροί και άθλιοι λιμοκοντόροι είναι.

Θλιβεροί και άθλιοι, αλλά και αδίστακτοι δολοφόνοι όχι μόνο της Ιστορίας, αλλά και της γλωσσολογίας.

Θα μεταφέρουμε ένα απόσπασμα από παλιό μας άρθρο, σχετικά με το «σεξιστικό» λεξιλόγιο.

Ολόκληρο το άρθρο μας εδώ: resaltomag

«Η Γλώσσα αντανακλά τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της κυρίαρχης κουλτούρας, η οποία ριζώνει βαθιά στον ψυχισμό του ανθρώπου. Και επειδή αντανακλά αυτήν την κυρίαρχη κουλτούρα δεν είναι (η Γλώσσα) ΠΟΤΕ κοινωνικά ουδέτερη και αθώα.
Αυτή η κοινωνική διαλεκτική της γλώσσας μας μπολιάζει όλους και το λεκτικό της είναι βαθιά χαραγμένο στον ψυχισμό μας από τα βρεφικά μας χρόνια.
Όταν συνειδητοποιήσουμε, αν ποτέ γίνει αυτό, τη διαλεκτική αυτή, μπορεί να καταπολεμήσουμε τη γλωσσική μας βαρβαρότητα και ελευθεριότητα, το σεξιστικό λεξιλόγιο, αλλά δεν μπορεί να το εξαλείψουμε, διότι δεν μπορεί να εξαλείψουμε τον τρόπο της διαμόρφωσής μας…
Οι εξτρεμιστές του «αντισεξισμού» κάνουν, όπως κάθε εξτρεμιστής της φράσης, επανάσταση σε μια σκάφη νερό. Αγνοούν τη διαλεκτική: ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΓΛΩΣΣΑ.
Αγνοούν ότι η Γλώσσα διαμορφώθηκε κάτω από την πατριαρχική κουλτούρα: Κυρίαρχη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Συνεπώς, αγνοούν ότι πολλά πατριαρχικά στερεότυπα έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στον ανθρώπινο ψυχισμό και έχουν περάσει μέσα στην πολιτική και καλλιτεχνική δημιουργία.
Με τη λογική του εξτρεμιστικού, «αντισεξιστικού» αφορισμού θα πρέπει να ρίξουμε στην πυρά μεγάλα έργα της ανθρώπινης δημιουργίας, όπως και μεγάλους ηγέτες επαναστατικών κινημάτων…».

Στον Καραϊσκάκη, για τους λόγους που αναλύσαμε παραπάνω, είναι πιο «ακατέργαστα» τα χαρακτηριστικά της πατριαρχικής κουλτούρας…

Αλλά το να κρίνεις και να στιγματίζεις τον Καραϊσκάκη με την ιδεολογία της διεθνούς υποκουλτούρας του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, αυτή της «παρακμιακής υπερηφάνειας», αυτό αποτελεί τον ύστατο ξεπεσμό της Σκέψης και την αχαλίνωτη αυθάδεια των ραγιάδων της σημερινής εποχής.

Βεβαίως, εδώ έντυσαν όλους τους επαναστάτες του ’21 με τις «φορεσιές» της παρακμιακής «υπερηφάνειας», στον Καραϊσκάκη δεν θα ασελγήσουν;;;

Διαβάστε σχετικό κείμενο εδώ: resaltomag

ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ…

περιοδικό "Ρεσάλτο"
 
Top