«Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης»... Δεν υπάρχει γη για εμάς πέρα από το Βόλγα!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας.

Ας μην αφήσουμε ποτέ να...
σβηστούν από τη μνήμη

οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας

κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει

εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,

όπως θα ανάβαμε πυρσούς»

Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)

Πέρασαν 86 χρόνια από τον Απρίλη του 1934, όταν θεσμοθετήθηκε ο τιμητικός τίτλος "Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης", μια από τις μεγαλύτερες αξίες στην ΕΣΣΔ.
«"Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης" είναι η υψηλότερη τιμητική διάκριση κι απονέμεται για προσωπικά ή συλλογικά προσόντα που σχετίζονται με την επίτευξη ενός ηρωικού επιτεύγματος».
Ο συνολικός αριθμός των ατόμων που παρασημοφορήθηκαν, έλαβαν αυτόν τον τίτλο, ήταν περίπου 12.700 και στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους συμμετείχαν στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο εναντίον του ναζισμού.
Συνολικά 101 άτομα έλαβαν αυτή τη διάκριση δύο φορές. Η για δεύτερη φορά απονομή της ίδιας διάκρισης συμπεριλάμβανε μια ιδιαίτερη τιμή, που έκανε περήφανο τον τιμώμενο, αφού τοποθετούσαν μια χάλκινη προτομή του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον τόπο που γεννήθηκε.

Ο διάσημος θρυλικός Ρώσος ελεύθερος σκοπευτής του Κόκκινου Στρατού Βασίλη Ζαΐτσεφ, είναι ένας από τους πιο γνωστούς μεταξύ αυτών που έλαβε για δεύτερη φορά την τιμητική διάκριση. Η ιστορία και δράση του στο Στάλινγκραντ, με τη διάσημη φράση του "Δεν υπάρχει γη για εμάς πέρα από το Βόλγα", περιγράφεται, έστω και εν μέρει φανταστική και με μια καθαρή, αλλά εντέχνως συγκεκαλυμμένη αντί-σοβιετική επίγευση, στην κινηματογραφική ταινία του 2001 "Εχθρός προ των Πυλών" (Enemy at the Gates).

«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η

απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων και η

παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα

ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»

Χέρμπερτ Μαρκούζε