Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης "Ρεσάλτο"
Καμία κοινωνία δεν μπορεί να καθίσει
για πολύ πάνω σε ξιφολόγχες…
Μπορεί, συχνά, να δημιουργούνται ή να κατασκευάζονται συνθήκες «έκτακτης ανάγκης», «συνθήκες», δηλαδή που να οδηγούν, με τη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, στο «γύψο», ωστόσο, μετά το πρώτο «μούδιασμα» οι κοινωνίες και οι λαοί αντιδρούν και θρυμματίζουν το «γύψο»…
Αυτό αποτελεί ένα από τα μεγάλα διδάγματα της Ιστορίας…
Σήμερα η Πανδημία, η δραματοποίηση του πανικού και ο καταιγιστικός βομβαρδισμός τρόμο-υστερίας από τους πολυεδρικούς μηχανισμούς της εξουσίας και ιδιαίτερα από τις προπαγανδιστικές πόρνες της, «κατασκεύασαν», ορμητικά και σαρωτικά, ΟΧΙ μόνο τη Συναίνεση του «γύψου» ανάμεσα στα κόμματα και τους μηχανισμούς του καθεστώτος, αλλά και ανάμεσα στους κυβερνητικούς διαχειριστές του καθεστώτος και τον ελληνικό λαό.
Είναι από τις σπάνιες στιγμές της Ιστορίας που ο λαός «συναινεί» στη φυλάκισή του από τον δήμιό του: Το θύμα «συναινεί» στα προστάγματα του θύτη…
Αυτή η συναίνεση που πραγματώνεται στους... πολέμους, υλοποιείται, σήμερα, κάτω από το μαστίγιο της Πανδημίας…
Η κοινωνία διέγνωσε τους κινδύνους από τη μολυσματική επιδημία και συναίνεσε στα κυβερνητικά μέτρα της «έκτακτης ανάγκης», δηλαδή, της προσωρινής κατάργησης των ελευθεριών και του εγκλεισμού στο σπίτι…
Ο Ελληνικός λαός, ενστικτωδώς, συνειδητά ή μισό-συνειδητά, ένιωσε την πραγματική απειλή από την επιδημία και έτσι αποδέχτηκε, προσωρινά, την «αυτό- κατάργηση» της ελεύθερης ύπαρξής του…Συναίνεσε στον εγκλεισμό του οικειοθελώς, κάτω από την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της Αντικειμενικής Πραγματικότητας (ΥΠΑΡΚΤΗ απειλή από τη νόσο) και ΟΧΙ επειδή τον «διέταξε» η κυβέρνηση, ούτε επειδή του σήκωσαν απειλητικά το δάκτυλο οι μικροί φύρερ της κυβερνητικής προπαγάνδας…Καμία τρόμο-υστερία και καμία δραματοποίηση του πανικού δεν θα ήταν ικανά να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό (επαναστατικά ατίθασο και συνειδητά ΔΥΣΠΙΣΤΟ προς το καθεστώς και τα κόμματά του) στον ΑΥΤΟ-περιορισμό του, αν ο ίδιος δεν ένιωθε, έστω ενστικτωδώς, την μεγάλη απειλή από τον κορονοϊό…
Το λαϊκό ένστικτο «διαβάζει» πιο σωστά την πραγματικότητα από κάποιους υστερικούς φετιχιστές εγκεφαλικών κατασκευασμάτων, οι οποίοι «στριμώχνουν» την πραγματικότητα στα άκαμπτα ιδεολογικά τους στερεότυπα…
Αυτή τη συνειδητή, μισοσυνειδητή ή ενστικτώδη ΑΥΤΟ-πειθαρχία του ελληνικού λαού η εξουσία, κάθε εξουσία την παρερμηνεύει. Οι εξουσίες, από τη φύση τους δικτατορικές, ερμηνεύουν κάθε «υπακοή» του λαού, σαν προϊόν των «διαταγών» τους, σαν νομιμοποίηση και δικαίωση της δικτατορικής τους φύσης και λειτουργίας. Δηλαδή σαν «πρόβα» δικτατορικής επιβολής σε ΟΛΕΣ τις κοινωνικές συνθήκες: ΣΕ κάθε ιστορική περίοδο που θα βολεύει το καθεστώς και τους κυβερνητικούς διαχειριστές του…
Τα Έκτακτα Μέτρα που έγιναν αποδεκτά από τον ελληνικό λαό, λόγω Πανδημίας, «γοητεύουν» την κυβέρνηση Μητσοτάκη και βελονιάζουν σε τέτοιο βαθμό τη Θέση και Φύση της (εξ ορισμού βοναπαρτιστική) που την τυφλώνουν και την οδηγούν σε «όνειρα αυταρχικής νυκτός»: Στην επιβολή «γύψου» αύριο όταν ελληνικός λαός θα αντιδρά στις νέες συμφορές που προετοιμάζονται είτε θα δρομολογηθούν από τις καταστροφές της Πανδημίας…
Η Πανδημία, λοιπόν, η οποία οδηγεί τον ελληνικό λαό στην ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της οικειοθελούς και προσωρινής αποδοχής του «εγκλεισμού» του, λειτουργεί για την κυβέρνηση και σαν πειραματικός πιλότος για τις αυριανές ΑΝΑΓΚΕΣ της…
Ανάγκες οι οποίες θα αποκαταστήσουν την «τάξη των πραγμάτων», δηλαδή θα θέσουν τον ελληνικό λαό πολεμικά ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟ με τους δημίους του: 4ο Ράιχ και ανδρείκελα του ελληνικού προτεκτοράτου…
Η «γοητεία» της ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ που επιβάλει, ως Αναγκαιότητα, η Πανδημία, μεθάει την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την καθιστά εντελώς ανίκανη να αντιληφτεί ότι αυτή η «Συναίνεση» δεν είναι δικό της έργο, ούτε είναι μια «πολιτική συνθήκη» για αυριανά σχέδια καταστολής και πολιτικών «γύψου».
Αυτή η «συναίνεση» της Πανδημίας θα θρυμματιστεί καταλυτικά, αμέσως μετά την Πανδημία, όταν οι κοινωνικές διαδικασίες της Λαϊκής ΟΡΓΗΣ θα αρχίσουν να κοχλάζουν ξανά και να κορυφώνονται, ΟΞΥΤΑΤΑ, από τα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα…
Μια πρώτη γεύση αυτού του θρυμματισμού των κυβερνητικών ορέξεων και των «ονείρων δικτατορικής νυκτός», την πήραμε σήμερα με το κυβερνητικό πείραμα της αστυνομικής τρομοκρατίας και καταστολής των διαμαρτυριών των γιατρών στα νοσοκομεία.
Διαβάστε εδώ: «Όταν τρώμε δεν μιλάμε και το πιάτο μας κοιτάμε»
Το σημερινό γεγονός δεν δείχνει μόνο το πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τη «συναίνεση» του ελληνικού λαού, αλλά και το μοχθηρό αστυνομικό της πρόσωπο…
Οι «επιτυχίες» από τη διαχείριση της Πανδημίας δεν είναι αρκετές για να επικαλύψουν και να αποκρύψουν το «πρόσωπο» του ληστή και δήμιου του ελληνικού λαού…
Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν ότι με την Πανδημία θα αλλάξουν τα πρόσωπά τους οι ληστές και δήμιοι των λαών, αλλά και οι αγωνιστικοί ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ των λαών…
Γρήγορα η πραγματικότητα θα σαρώσει και αυτές τις αυταπάτες που γεννήθηκαν από την Πανδημία…
Αυτό αποτελεί ένα από τα μεγάλα διδάγματα της Ιστορίας…
Σήμερα η Πανδημία, η δραματοποίηση του πανικού και ο καταιγιστικός βομβαρδισμός τρόμο-υστερίας από τους πολυεδρικούς μηχανισμούς της εξουσίας και ιδιαίτερα από τις προπαγανδιστικές πόρνες της, «κατασκεύασαν», ορμητικά και σαρωτικά, ΟΧΙ μόνο τη Συναίνεση του «γύψου» ανάμεσα στα κόμματα και τους μηχανισμούς του καθεστώτος, αλλά και ανάμεσα στους κυβερνητικούς διαχειριστές του καθεστώτος και τον ελληνικό λαό.
Είναι από τις σπάνιες στιγμές της Ιστορίας που ο λαός «συναινεί» στη φυλάκισή του από τον δήμιό του: Το θύμα «συναινεί» στα προστάγματα του θύτη…
Αυτή η συναίνεση που πραγματώνεται στους... πολέμους, υλοποιείται, σήμερα, κάτω από το μαστίγιο της Πανδημίας…
Η κοινωνία διέγνωσε τους κινδύνους από τη μολυσματική επιδημία και συναίνεσε στα κυβερνητικά μέτρα της «έκτακτης ανάγκης», δηλαδή, της προσωρινής κατάργησης των ελευθεριών και του εγκλεισμού στο σπίτι…
Ο Ελληνικός λαός, ενστικτωδώς, συνειδητά ή μισό-συνειδητά, ένιωσε την πραγματική απειλή από την επιδημία και έτσι αποδέχτηκε, προσωρινά, την «αυτό- κατάργηση» της ελεύθερης ύπαρξής του…Συναίνεσε στον εγκλεισμό του οικειοθελώς, κάτω από την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της Αντικειμενικής Πραγματικότητας (ΥΠΑΡΚΤΗ απειλή από τη νόσο) και ΟΧΙ επειδή τον «διέταξε» η κυβέρνηση, ούτε επειδή του σήκωσαν απειλητικά το δάκτυλο οι μικροί φύρερ της κυβερνητικής προπαγάνδας…Καμία τρόμο-υστερία και καμία δραματοποίηση του πανικού δεν θα ήταν ικανά να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό (επαναστατικά ατίθασο και συνειδητά ΔΥΣΠΙΣΤΟ προς το καθεστώς και τα κόμματά του) στον ΑΥΤΟ-περιορισμό του, αν ο ίδιος δεν ένιωθε, έστω ενστικτωδώς, την μεγάλη απειλή από τον κορονοϊό…
Το λαϊκό ένστικτο «διαβάζει» πιο σωστά την πραγματικότητα από κάποιους υστερικούς φετιχιστές εγκεφαλικών κατασκευασμάτων, οι οποίοι «στριμώχνουν» την πραγματικότητα στα άκαμπτα ιδεολογικά τους στερεότυπα…
Αυτή τη συνειδητή, μισοσυνειδητή ή ενστικτώδη ΑΥΤΟ-πειθαρχία του ελληνικού λαού η εξουσία, κάθε εξουσία την παρερμηνεύει. Οι εξουσίες, από τη φύση τους δικτατορικές, ερμηνεύουν κάθε «υπακοή» του λαού, σαν προϊόν των «διαταγών» τους, σαν νομιμοποίηση και δικαίωση της δικτατορικής τους φύσης και λειτουργίας. Δηλαδή σαν «πρόβα» δικτατορικής επιβολής σε ΟΛΕΣ τις κοινωνικές συνθήκες: ΣΕ κάθε ιστορική περίοδο που θα βολεύει το καθεστώς και τους κυβερνητικούς διαχειριστές του…
Τα Έκτακτα Μέτρα που έγιναν αποδεκτά από τον ελληνικό λαό, λόγω Πανδημίας, «γοητεύουν» την κυβέρνηση Μητσοτάκη και βελονιάζουν σε τέτοιο βαθμό τη Θέση και Φύση της (εξ ορισμού βοναπαρτιστική) που την τυφλώνουν και την οδηγούν σε «όνειρα αυταρχικής νυκτός»: Στην επιβολή «γύψου» αύριο όταν ελληνικός λαός θα αντιδρά στις νέες συμφορές που προετοιμάζονται είτε θα δρομολογηθούν από τις καταστροφές της Πανδημίας…
Η Πανδημία, λοιπόν, η οποία οδηγεί τον ελληνικό λαό στην ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της οικειοθελούς και προσωρινής αποδοχής του «εγκλεισμού» του, λειτουργεί για την κυβέρνηση και σαν πειραματικός πιλότος για τις αυριανές ΑΝΑΓΚΕΣ της…
Ανάγκες οι οποίες θα αποκαταστήσουν την «τάξη των πραγμάτων», δηλαδή θα θέσουν τον ελληνικό λαό πολεμικά ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟ με τους δημίους του: 4ο Ράιχ και ανδρείκελα του ελληνικού προτεκτοράτου…
Η «γοητεία» της ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ που επιβάλει, ως Αναγκαιότητα, η Πανδημία, μεθάει την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την καθιστά εντελώς ανίκανη να αντιληφτεί ότι αυτή η «Συναίνεση» δεν είναι δικό της έργο, ούτε είναι μια «πολιτική συνθήκη» για αυριανά σχέδια καταστολής και πολιτικών «γύψου».
Αυτή η «συναίνεση» της Πανδημίας θα θρυμματιστεί καταλυτικά, αμέσως μετά την Πανδημία, όταν οι κοινωνικές διαδικασίες της Λαϊκής ΟΡΓΗΣ θα αρχίσουν να κοχλάζουν ξανά και να κορυφώνονται, ΟΞΥΤΑΤΑ, από τα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα…
Μια πρώτη γεύση αυτού του θρυμματισμού των κυβερνητικών ορέξεων και των «ονείρων δικτατορικής νυκτός», την πήραμε σήμερα με το κυβερνητικό πείραμα της αστυνομικής τρομοκρατίας και καταστολής των διαμαρτυριών των γιατρών στα νοσοκομεία.
Διαβάστε εδώ: «Όταν τρώμε δεν μιλάμε και το πιάτο μας κοιτάμε»
Το σημερινό γεγονός δεν δείχνει μόνο το πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τη «συναίνεση» του ελληνικού λαού, αλλά και το μοχθηρό αστυνομικό της πρόσωπο…
Οι «επιτυχίες» από τη διαχείριση της Πανδημίας δεν είναι αρκετές για να επικαλύψουν και να αποκρύψουν το «πρόσωπο» του ληστή και δήμιου του ελληνικού λαού…
Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν ότι με την Πανδημία θα αλλάξουν τα πρόσωπά τους οι ληστές και δήμιοι των λαών, αλλά και οι αγωνιστικοί ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ των λαών…
Γρήγορα η πραγματικότητα θα σαρώσει και αυτές τις αυταπάτες που γεννήθηκαν από την Πανδημία…
