δικαιωμάτων, ένα κείμενο που αναμενόταν με ανυπομονησία από τα μέσα ενημέρωσης και τους καλλιτέχνες, αλλά καταπολεμήθηκε από τις αμερικανικές πλατφόρμες και τους υποστηρικτές της ελευθερίας του Ίντερνετ. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν προβλέψεις που παραπέμπουν σε κανονική λογοκρισία. Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι έγγραφα εταιρειών από τα οποία αποδεικνύεται η διαφθορά τους …προστατεύονται από τα πνευματικά δικαιώματα και δεν μπορούν να
δημοσιοποιηθούν; Με λίγα λόγια χρειάζεται πολύ μελέτη αλλά και δοκιμή στο χρόνο για να διαπιστώσουμε πόσο “αθώα” είναι αυτά που ψήφισαν οι ευρωβουλευτές. Ήδη με τα προσωπικά δεδομένα έχει επιβληθεί λογοκρισία στους δημοσιογράφους και κάποιοι κι εδώ στην Ελλάδα “κάνουν πάρτι” κρύβοντας το παρελθόν τους με ασφάλεια… Θα επανέλθουμε στο θέμα.
Από τους 658 ευρωβουλευτές, που ήταν παρόντες στην ολομέλεια στο Στρασβούργο, 348 είπαν ναι στη μεταρρύθμιση, 274 αντιτάχθηκαν σ’ αυτή και 36 απείχαν.
«Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί φόβοι για το τι μπορούν να κάνουν ή να μην κάνουν οι χρήστες — τώρα έχουμε σαφείς εγγυήσεις για την ελευθερία της έκφρασης (…) και τη δημιουργικότητα στο Ίντερνετ», ανέφερε σε μήνυμά του στο Twitter ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Άντρους Άνσιπ εκφράζοντας την ικανοποίησή του.
Η μεταρρύθμιση αυτή με τα οικονομικά διακυβεύματα, η οποία παρουσιάσθηκε από τον Άνσιπ τον Σεπτέμβριο 2016, έγινε στόχος μιας άνευ προηγουμένου άσκησης πιέσεων από την πλευρά των υποστηρικτών, όπως και των αντιπάλων της, που κινητοποιήθηκαν μέχρι και την τελευταία ημέρα.
Το κείμενο έχει στόχο να προσαρμόσει στην ψηφιακή εποχή την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα πνευματικά δικαιώματα, που χρονολογείται από το 2001, μια εποχή κατά την οποία δεν υπήρχε το YouTube, που ανήκει σήμερα στη Google.
«Στόχος του είναι να επιτρέψει στον Τύπο και τους καλλιτέχνες να λαμβάνουν ένα μέρος των εσόδων που δημιουργούνται από τη διανομή των παραγωγών τους και των έργων τους στο Ίντερνετ», εξηγούσαν περισσότερες από 170 προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο DJ Νταβίντ Γκετά και η ηθοποιός και τραγουδίστρια Λουάν, σε άρθρο τους που δημοσιεύθηκε την Κυριακή από τη γαλλική εβδομαδιαία εφημερίδα JDD.
Οι υποστηρικτές της μεταρρύθμισης επέμεναν πως οι «αμερικανικοί γίγαντες», όπως οι Google και Facebook, που επωφελούνται από τις διαφημίσεις που δημιουργούνται από τα έργα που φιλοξενούν, οφείλουν να αμείβουν πιο δίκαια τους μουσικούς, τους κινηματογραφιστές, τους φωτογράφους, τους εκδότες, τους δημοσιογράφους.
Στο άλλο στρατόπεδο βρίσκονταν οι γίγαντες της Σίλικον Βάλεϊ, αλλά και οι υποστηρικτές της ελευθερίας στο Διαδίκτυο, που φοβούνται ότι θα περιοριστεί αυτός ο δίαυλος διανομής.
Τα κράτη μέλη, που θα πρέπει να δώσουν την οριστική έγκρισή τους στη μεταρρύθμιση, θα έχουν δύο χρόνια για να ενσωματώσουν το κείμενο στο εθνικό δίκαιό τους μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς το κείμενο δεν τα τεθεί σε ισχύ παρά το 2021.
«Η οδηγία, αν ενσωματωθεί σωστά, μπορεί να συμβάλει στο να διατηρηθεί το δημοσιογραφικό ερευνητικό ρεπορτάζ που όλα δείχνουν πως εξακολουθεί να είναι το καλύτερο μέσο για να καταπολεμηθεί η παραπληροφόρηση», τόνισε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Γαλλικού Πρακτορείου (AFP, Agence France-Press) Φαμπρίς Φρις.
