με το 16χρονο παιδί της όδευε προς την τελευταία κατοικία του. «Πού πας, ψυχούλα μου» φώναξε.
Ηταν η κραυγή που έσπασε τη σιωπή που είχε σκεπάσει σαν πέπλο τον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων, παρότι σχεδόν ολόκληρος ο Γέρακας είχε δώσει το «παρών» σε αυτό το πένθιμο προσκλητήριο για να αποχαιρετήσουν τον 16χρονο Γιώργο (μικρή φωτό), που αποφάσισε ότι μόνο με έναν φρικτό θάνατο θα ξεπερνούσε τον μεγάλο έρωτα που τον βασάνιζε.
Πλήθος κατοίκων, φίλων, συγγενών και όλων των μαθητών του 2ου Γενικού Λυκείου Γέρακα κρατούσε τις μπομπονιέρες που μοίρασε η οικογένεια και με δάκρυα στα μάτια ψέλλιζαν «γιατί;».
Γιατί αποφάσισε να σκαρφαλώσει την περίφραξη της Αττικής Οδού και έπεσε από γέφυρα στο κενό για να «γιατρέψει» έτσι την ερωτική απογοήτευση.
Ανάμνηση
Οι γονείς πάνω από το φέρετρο ζούσαν τον χειρότερο εφιάλτη κάθε ανθρώπου. Τους άφησε ως ανάμνηση τα ανεκπλήρωτα όνειρά του. «Ηταν ο καλύτερος μαθητής, τον περίμενα και δεν ήρθε ποτέ» κατάφερε να ψελλίσει αργότερα η μητέρα.
Οι επικήδειοι ήταν σπαρακτικοί και μία από τις καθηγήτριές του είπε: «Ξεχώριζες για το ήθος, το λεπτό χιούμορ και τη φιλομάθειά σου… Σου άρεσε η Φυσική, ήθελες να γίνεις ερευνητής, μιλούσες για το μέλλον σου».
Και συνέχισε με δυσκολία από το αναφιλητό που της έπνιγε τη φωνή: «Ησουν διακριτικός, αλλά ήξερες να κάνεις αισθητή την παρουσία σου και να στέκεσαι δίπλα στους συμμαθητές σου».
«Μας έκανες να υποκλιθούμε στη ζωή. Καλό ταξίδι, αγόρι μου» είπε, ξεσπώντας σε λυγμούς! «Νομίζουμε ότι από κάπου θα φανείς κι αυτό θα είναι ένα κακό όνειρο» είπε στον επικήδειό του ένα από τα παιδιά, με τα υπόλοιπα να στέκονται αμίλητα με μάτια που φανέρωναν τον θρήνο τους.
Μετά την τραγική είδηση η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έστειλε ψυχολόγο στο σχολείο για να στηρίξει τα παιδιά και ιδιαίτερα την κοπέλα που άθελά της έγινε η πρωταγωνίστρια σε αυτό το δράμα.
Το όνομά της χάραξε ο Γιώργος μέσα στην καρδιά που σχεδίασε στο χώμα, στο σημείο όπου έκανε το βήμα χωρίς γυρισμό.
Πηγή
