Ανοιχτή Επιστολή προς τον δήμαρχο Δραπετσώνας – Κερατσινίου, το επιτελείο του και τους πουριτανούς και συντηρητικούς φιλήσυχους νοικοκυραίους συνδημότες
Ονομάζομαι Γιώργος Μεριζιώτης, είμαι
δημότης Δραπετσώνας και διαβιώ στην περιοχή 30 χρόνια, ( έχω συμπληρώσει
ήδη εδώ περισσότερα χρόνια από ότι στην περιοχή της Αθήνας που
γεννήθηκα). Αυτά τα τριάντα χρόνια συμμετείχα σε πολλούς αγώνες
κοινωνικούς και οικολογικούς για την περιοχή τόσο σαν άτομο,όσο και μέσα
από συλλογικότητες. Φυσικά εδώ και τριάντα χρόνια δεν έχω κρύψει την
πολιτική μου πεποίθηση ως αναρχικός δρώντας ανοικτά και επώνυμα στην
τοπική κοινωνία.
Σε αυτά τα τριάντα χρόνια υπήρξαν αρκετές
έκρυθμες καταστάσεις τόσο για τοπικά ζητήματα όσο και για γενικότερα
κοινωνικά αλλά δεν αντιμετώπισα ποτέ από συνδημότες μου δεξιούς,
κουκουέδες ή αριστερούς/ πασόκες τραμπουκισμό ή απειλή σωματικής βίας .
Μόνο επί δημαρχίας Μπεάζογλου όταν είχαμε
κάνει συμβολική κατάληψη παραμονές Χριστουγέννων του 1989 στον
ραδιοφωνικό σταθμό “Ράδιο Πέντε” οι πέντε δήμαρχοι που διαχειρίζονταν
τον σταθμό φώναξαν τα ματ και μας συλλάμβανε, ενημερωτικά η κατάληψη
είχε γίνει επειδή ο σταθμός είχε αρνηθεί να διαβάσει ένα κείμενο
ανακοίνωση μας. Από εκείνη την εποχή περάσαν αρκετοί δήμαρχοι άλλα εκτός
από κάποιες λεκτικές αντιπαραθέσεις (δικές μου και δικές τους) ποτέ δεν
αντιμετώπισα απειλή ή απείλησα κάποιον συνδημότη με σωματική βία.
Όμως ο σημερινός αριστερός δήμαρχος και
ιδιαίτερα οι παρατρεχάμενοι του και η κουστωδία που τον περιτριγυρίζει
κάνουν την διαφορά, πιο κάτω περιγράφω τρία περιστατικά.
1) Επειδή τριάντα χρόνια
μέσα από συλλογικότητες παλέψαμε ενάντια στα λιπάσματα άλλα και ενάντια
στις προτεινόμενες αναπλάσεις του χώρου διεκδικώντας για το καλό όλου
του ευρύτερου Πειραιά να γίνει η περιοχή αυτή των 650 στρεμμάτων δάσος
(άλσος) αγωνίστηκα μέσα από την συλλογικότητα “Πρωτοβουλία Αγώνα για
Ενιαίο Άλσος” και καθώς αυτή την περίοδο δεν υπάρχει η συλλογικότητα
αυτή πήρα την πρωτοβουλία να συναντηθώ ατομικά/προσωπικά με τον δήμαρχο
ώστε να ενημερωθώ σαν δημότης τι σκέφτεται να πράξει για την περιοχή των
λιπασμάτων και για το κομμάτι τον 80 στρεμμάτων που παραχώρησε στον
δήμο η σημερινή κυβέρνηση.
Συναντηθήκαμε, του έδωσα όλες τις
μπροσούρες, κείμενα και το ντοκιμαντέρ που είχαμε βγάλει για την
περιοχή, ενημερώθηκα για τα σχέδια του δημάρχου και της δημοτικής
παράταξης που διαχειρίζεται σήμερα τον δήμο, διαφώνησα και φεύγοντας ο
δήμαρχος που λέει “να πας στην περιοχή να δεις τι κάνουμε”.
Ενημερωτικά εδώ αναφέρω ότι δύο άτομα από
την πολιτική παράταξη που στηρίζει ή ανήκει ο δήμαρχος την “ΑΝΤΑΡΣΙΑ”
αλλά και ο μέχρι πρόσφατα αντιδήμαρχος που ανήκει στον ΣΎΡΙΖΑ (γνωστός
επαγγελματίας φωτογράφος της Δραπετσώνας) ήταν μέλη στην “Πρωτοβουλία
Αγώνα για Ενιαίο Άλσος” στην πρωτοβουλία που ιδρύσαμε εμείς οι αναρχικοί
του ευρύτερου Πειραιά, ήταν μέλη και άλλοι αριστεροί από άλλες
πολιτικές παρατάξεις ακόμα και δεξιοί, η πρωτοβουλία ήταν από τις πρώτες
ανοικτές πρωτοβουλίες κατοίκων πανελλαδικά, λειτουργούσε με ανοικτές
συνελεύσεις αμεσοδημοκρατικά και ενάντια στην διαμεσολάβηση και
εκπροσώπηση, όπου χρειάστηκε εκπροσώπηση είχαμε εκπρόσωπο ανά πάσα
στιγμή ανακλητό από την συνέλευση.
Για να μην μακρηγορώ (κάτι που ήδη έχω
κάνει, συγνώμη ) μετά από δυο μέρες από την συνάντηση μου με τον δήμαρχο
πήγα στο χώρο των λιπασμάτων, ο δήμαρχος μαζί με την κουστωδία του ήταν
σε ένα κιόσκι, πλησίασα καλησπερίζοντας τους, ο δήμαρχος μου λέει,
“καλώς το αφεντικό” γέλασα και είπα ότι “το εκλαμβάνω σαν χιούμορ”, με
ρωτάει “πως τα βλέπεις” του απαντάω “χάλια δεν μου αρέσει καθόλου”,
“έχεις γεμίσει την περιοχή με γαρμπίλι, θα κάνετε 450 θέσεις για
παρκινγκ αυτοκινήτων μέσα στο χώρο, έχεις φυτεύσει ελάχιστα δέντρα και
με ρωτάς;!!”.
Συνεχίζοντας του λέω “ η κυβέρνηση σαν
αντιπερισπασμό για την πώληση του λιμανιού στην ΚΟΣΚΟ κάτι που κάνατε
γαργάρα, εσείς, ο Δρίτσας, η τοπική συλλογικότητα του Πειραιά “Λιμάνι
της Αγωνιάς” (που ο Δρίτσας ήταν εξέχων μέλος της και ερχόντουσαν σε
όλες τις κινητοποιήσεις της “Πρωτοβουλίασ Αγώνα για Ενιαίο Άλσος”) μαζί
με πολλούς άλλους αριστερούς, εκτός από τον Λαφαζάνη την κάνατε γάργαρα ,
φυσικά καλά κάνατε και δεχτήκατε τα 80 στρέμματα που παραχώρησε στον
δήμο η κυβέρνηση για να βουλώσει στόματα, όμως τι θα γίνει με τον
υπόλοιπο χώρο και δεν μιλάω για το τσιμεντάδικο αλλά για τα 250
στρέμματα από τα λιπάσματα που κατέχει η Εθνική Τράπεζα γιατί δεν τα
καταλαμβάνουμε;…
…Γιατί δεν λέμε από που και ως που η
Εθνική που έχει ανακεφαλαιοποιηθεί (την πληρώνουμε όλοι εμείς οι
φορολογούμενοι) κατέχει εξ ονόματι των μετόχων της τον χώρο; άλλωστε
είναι ένας χώρος που δικαιωματικά έπρεπε να ανήκει στους δημότες του
ευρύτερου Πειραιά και ως ανταποδοτικότητα για την λειτουργία, την όχληση
και μόλυνση από το λιμάνι και για την μακροχρόνια λειτουργία του
εργοστασίου λιπασμάτων για τη μόλυνση και τις αρρώστιες (καρκίνους κλπ)
που έσπειρε στην περιοχή. (1) Επιπλέον ο ευρύτερος
Πειραιάς και η πόλη έχει το λιγότερο ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο από
όλη την Ελλάδα και ίσως σε όλο το κόσμο και τώρα με την κλιματική αλλαγή
θα σκάσουμε σαν τα ποντίκια, θα καεί ο κώλος μας”.
Ο δήμαρχος μου απαντάει ειρωνικά “στην
συναυλία με τους “Χαΐνηδες” που έχουμε θα έρθεις;” του λέω “για τη
γαργάρα δεν απαντάς , φυσικά θα έρθω με (χαριτολογώντας) μολότοφ” αμέσως
από τους παρατρεχάμενους άρχισε η λεκτική επίθεση “ποιός είσαι εσύ ρε,
κοπάνα τη από εδώ να μη φας σφαλιάρες ” και κάποιοι από αυτούς με
πλησίασαν και σπρώχνοντας με απείλησαν με σωματική βια, φυσικά υποχώρησα
και γιατί ήμουν μόνος μου και γιατί δεν ήθελα να δώσω συνέχεια.
2) Περίπου δυο μήνες
μετά, τα ίδια άτομα μαζί με σεκιούριτι του δήμου, απείλησαν με σωματική
βία μέλη από την συλλογικότητα του αναρχικού στεκιού “Ρεσάλτο” (2)
από το Κερατσίνι, που είχαν πάει στον χώρο λίγο πριν το ξεκίνημα μιας
συναυλίας για να αναρτήσουν πανό, να μοιράσουν κείμενα και να γράψουν
συνθήματα διαφωνίας με τον τρόπο που διαχειρίζεται των χώρο των
λιπασμάτων ο δήμαρχος και η δημοτική του παράταξη. Το “Ρεσάλτο”
συμμετείχε για ένα διάστημα στην “Πρωτοβουλία Αγώνα για Ενιαίο Άλσος”
και σε όλες τις κινητοποιήσεις που κάναμε. Όταν η πρωτοβουλία σταμάτησε
να λειτουργεί μέλη του “Ρεσάλτο” συνεχίζουν τον αγώνα για τα λιπάσματα
μέσα από την “Συνέλευση της πλατείας στο Κερατσίνι”.
3) Στην πρόσφατη πορεία
και συναυλία με αφορμή την επέτειο δολοφονίας του συντοπίτη μας
αντιφασίστα – αντιρατσιστή, εργάτη και καλλιτέχνη Παύλου Φύσσα
από τους ναζί χρυσαυγίτες, λίγο πιο έξω από τον χώρο της συναυλίας
αρκετά νεαρά άτομα συγκρούονταν με τα ματ, ήμουν από απόσταση – λόγω
δακρυγόνων – και έβλεπα, ο δήμαρχος με το επιτελείο του καθόταν στη
απέναντι πλευρά τους πλησιάζω και λέω “γιατί δεν λες να φύγουν τα ματ,
τι δουλειά θέλουν εδώ; λεκιάζουν την ιστορία στης Δραπετσώνας” (το ίδιο
φώναζα βεβαίως και στα ματ πλησιάζοντας τα) ο δήμαρχος άρχισε την
ειρωνεία του λέω “ αυτά τα παιδιά έχουν την πιο υγιή αντίδραση αυτή την
περίοδο , σε μία κοινωνία νεκροταφείο με μέλη που από την πολλή
μοιρολατρία έχουν καταντήσει ζόμπι και δέχονται πλέον τα πάντα και δεν
αντιδρούν είτε από τον φόβο της οικονομικής κατάρρευσης του συστήματος ή
από αυτό που λέει σε μια στροφή ενός τραγουδιού του ο Γιάννης Αγγελάκας
(που τραγούδησε στην συναυλία) «Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει» ”.
Συνεχίζοντας είπα “έγινε η μεγαλύτερη
οικολογική καταστροφή στην περιοχή μας από την πετρελαιοκηλίδα και
κανείς δεν αντιδρά, ούτε εσείς κάνατε το ελάχιστο σαν παράδειγμα, να
μαζευτείτε οι πέντε δήμοι της περιοχής και να διαμαρτυρηθείτε έξω από το
υπουργείο ναυτιλίας, την κάνετε πάλι γαργάρα, μόνο οι ναυτεργάτες
διαμαρτυρηθήκαν και μπράβο τους ”. Αμέσως ένας συριζέος από τους
παρατρεχάμενους του δημάρχου με πλησίασε μου λέει “σήκω φύγε ρε από εδώ ”
με σπρώχνει πάει να με πιάσει από τον λαιμό και με απειλεί με σωματική
βια, παράλληλα περικυκλώθηκα από πέντε άτομα από την παρέα του δημάρχου,
έφυγα και φώναξα τους αντιφασίστες φίλους μου που ήταν στην συναυλία
και χωρίς βια αποχώρισαν (κάτι που δεν ζήτησα φυσικά εγώ) ο δήμαρχος και
το επιτελείο του από τον χώρο πέριξ της συναυλίας.
Επί του προσωπικού
Μια κυρία μάλλον συριζέα που δεν ξέρω τι
θέση κατέχει στη ιεραρχία της διοίκησης του δήμου φώναζε – εκεί στο
επεισόδιο – ότι εγώ “έχω προσωπικά με τον δήμαρχο”!!! τι προσωπικά να
έχω; Τον άνθρωπο δεν τον ξέρω προσωπικά, με τις πολιτικές του διαφωνώ ,
όμως επειδή έχουν γίνει αλαζόνες και όποιος διαφωνεί μαζί τους του
πουλάνε ειρωνεία και πολιτικό τσαμπουκά τους προειδοποιώ ότι την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε σε δημόσιο χώρο και απειληθώ με σωματική βια μπορεί να γίνει μακελειό.
Σαν “παλιός” αναρχικός (σχεδόν σαράντα
χρόνια) εγώ και οι σύντροφοι μου δεν μασήσαμε/μάσησα με τις κρατικές
δυνάμεις ασφαλείας τα σκυλιά του κράτους και των αφεντικών, δεν μάσησα
με τους βασιλοχουντηκους τραμπούκους της ΒΕΟ και ΕΠΕΝ, με τους ναζί
νεοταξίτες του ΕΝΕΚ και τα παιδιά τους τους χρυσαυγιτες, δεν μασήσαμε με
τους κλασομπανιέρες ΟΝΝΕΔιτες Κένταυρους- Ρέιντζερς, δεν μάσησα όταν
μας την έπεφταν τα ΚΝΑΤ (ομάδες περιφρούρησης της ΚΝΕ), δεν μάσησα με
τους τραμπούκους “αγανακτισμένους πολίτες” του Κουτσόγιωργα, με τους
πρασινοφρουρούς πασόκες της πατσαβουροφυλλάδας Αυριανής, λέτε να μασήσω
τώρα με τους καθεστωτικούς – κυβερνητικούς συριζέους ροζφρουρούς και
τους ΑΝΕΛ; (3)
Πάντα δεχόμουν και δέχομαι την
αντιπαράθεση και τον αντίλογο ακόμα και την κακοπροαίρετη και κακεντρεχή
κριτική, όμως δεν θα δεχτώ με τίποτα κάτω από την απειλή σωματικής βίας
να σωπάσω, να σταματήσω να μιλάω δημόσια και να κριτικάρω τα
τεκταινόμενα , ο δήμαρχος και το επιτελείο του – στα δημόσια πράγματα –
είναι πρόσωπα που διαχειρίζονται την δημόσια σφαίρα και θα υποστούν την
δημόσια κριτική αρνητική ή θετική. Στην ιδιωτική σφαίρα, στην προσωπική
τους ζωή ποσώς με ενδιαφέρει τι πράττουν, το ακούς κυρία συριζέα που λες
για προσωπικό θέμα ; δεν πήγα στο σπίτι ούτε στο καφέ που αράζει ο
δήμαρχος για να του την πέσω.
Ο δήμαρχος και το επιτελείο του μεγάλωσαν
και γαλουχήθηκαν μέσα στα ιεροδιδασκαλεία του μαρξισμού -λενινισμού και
του σταλινισμού και κάποιοι συριζέοι πρώην ευρωκομουνιστές γαλουχήθηκαν
με την αντεστραμμένη σταλινική σκέψη του Γκράμσι περί της θεωρητικής
έννοιας της ηγεμονίας, κατανοώ ότι τους είναι δύσκολο να απαλλαγούν από
διάφορες αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές. Πολλές φορές αντιδρούν
σαν να θέλουν – αν μπορούσαν – να καταργήσουν την θεσμική (δημοτικό
συμβούλιο) και την εξωθεσμική (κινηματική) αντιπολίτευση, έτσι
αντιλαμβάνονται τον διάλογο/αντίλογο και τη διαφωνία. Παράλληλα αυτοί οι
αριστεροί έχουν γαλουχηθεί με την αντίληψη ότι οι αναρχικοί είναι
κάποιοι γραφικοί, ή κλοσάρ, ή περιθωριακοί τύποι και κάποιοι από αυτούς
πολύ (sic) μορφωμένοι, οι οποίοι λόγω τους αναρχισμού τους δεν είναι σε
θέση να προτείνουν με έναν ορθολογικό τρόπο ένα κοινωνικό πρόγραμμα.
Φυσικά οι αριστεροί αυτοί μετά την πτώση
του υπαρκτού (ανύπαρκτου) σοσιαλισμού χρησιμοποίησαν αναρχικές
θεωρητικές κριτικές για να εξηγήσουν- αναλύσουν την πολιτική – κομματική
νομενκλατούρα- γραφειοκρατία και τον κρατικό καπιταλισμό στην πρώην
Σοβιετία και τους δορυφόρους της, κρυφοκοιτάζοντας αυτό που έλεγε ο
αναρχικός Μιχαήλ Μπακούνιν (1814 – 1876 ) «… Η ελευθερία χωρίς σοσιαλισμό είναι προνόμιο και αδικία και ο σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι υποδούλωση και βαρβαρότητα …»
Φυσικά οι αριστεροί αυτοί σε όλες τις
πορείες εδώ και πολλά χρόνια φωνάζουν τα συνθήματα των αναρχικών (ακόμα
και στη πρόσφατη πορεία για τον Φύσσα τα φώναζαν), φυσικά οι αναρχικοί
δε θα δεχτούν να διεκδικήσουν ποτέ κοπιράιτ όπως και να συμμετέχουν σε
διαδικασίες διαμεσολάβησης , είτε αυτή είναι πολιτική , οικονομική ή
κοινωνική -ταξική.
Ένας αναρχικός που θα συμμετέχει σε
διαδικασίες διαμεσολάβησης είτε διεκδικώντας τον θώκο του δημάρχου, είτε
του δημοτικού σύμβουλου, είτε του τοπικού παράγοντα παύει αυτομάτως να
είναι αναρχικός, είναι τόσο απλό, είναι σαν τον χορτοφάγο που όταν
αρχίζει να τρώει αρνάκι με πατάτες στο φούρνο αυτομάτως παύει να είναι
χορτοφάγος.
Εμείς οι αναρχικοί τους ξέρουμε καλά
αυτούς τους αριστερούς γραφειοκράτες, που “κεφαλαιοποιούν” στην πλάτη
των κοινωνικών κινημάτων τους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες και τους
εξαργυρώνουν με θώκους και αξιώματα μέσα στο αστικό καπιταλιστικό
σύστημα, το έκαναν/κάνουν σε παγκόσμιο επίπεδο εδώ και 150 χρόνια λες να
μην το κάνανε/κάνουν και οι εγχώριοι αριστεροί συριζέοι/ανταρσίες και
λοιποί αριστεροί στην Ελλάδα σε κεντρικό αλλά και σε τοπικό πολιτικό
επίπεδο;.
Εμείς οι αναρχικοί ξέρουμε ότι: {…} Σε
μια εποχή συστημικής κρίσης για να αποσοβηθεί ο κοινωνικός αναβρασμός
και η επακόλουθη εξέγερση η κυρίαρχη τάξη χρειάζεται – ακόμα και σε
κυβερνητικό επίπεδο αν χρειαστεί – ένα σοσιαλ/φιλελεύθερο ή ένα αριστερό
ρεφορμιστικό κίνημα το οποίο να λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα ως
εκτονωτική βαλβίδα ασφαλείας στην μαζική δυσαρέσκεια και μ’ αυτόν τον
τρόπο, να αποτρέπει τους ανθρώπους να στραφούν προς μια αποτελεσματική
κοινωνική αντίδραση. Εδώ αυτό το ρόλο τον παίζουν καλύτερα οι αριστεροί
ρεφορμιστές ή οι σοσιαλφιλελεύθεροι-σοσιαλδημοκράτες γιατί μπορούν να
δημιουργούν ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις.
Παράλληλα όσο περισσότερο εδραιώνονται τα
καρτέλ, οι πολυεθνικές και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, τόσο
περισσότερη νεοφιλελεύθερη-μεταρρυθμιστική ρητορική υιοθετούν τα κόμματα
εξουσίας. Έτσι, το σύγχρονο κράτος διατηρεί υπό τον έλεγχό του την
εσωτερική αμφισβήτηση, αναπτύσσοντας και θεσμοποιώντας το εμπόρευμα των
πολιτικών μανδαρίνων, τον νέο αυταρχισμό, δηλαδή την μεθοδευμένη
γενίκευση της κοινωνίας του ελέγχου και της έμμεσης ή άμεσης καταστολής.
Η σημερινή δημοκρατία των πολιτικόοικονομικών ελίτ είναι ένα καθεστώς
διαρκούς απειλής, είναι η αστική δημοκρατία ως καθεστώς διαρκούς απειλής για τους από κάτω, τις πληβειακές τάξεις {…} (4)
Προσθήκη Κάτω τα βρομόχερα σας από τα εξεγερμένα παιδιά
Στην πρόσφατη πορεία από το Κερατσίνι στην Δραπετσώνα και την συναυλία στο Καστράκι για την δολοφονία του συνδημότη μας Παύλου Φύσσα
μια ομάδα νεαρών ατόμων, μπαχαλάκηδες – κουκουλοφόρους τους ονομάζετε,
συγκρούστηκαν με τα μαντρόσκυλα του κράτους (ματ), προέβησαν σε
βανδαλισμούς καταστημάτων ακόμη και ξυλοφόρτωσαν κάποιους δημότες και
δημοσιογράφους της τηλεόρασης (παπαγαλάκια των διαπλεκόμενων και
διαπλαστές της κοινής γνώμης), εδώ να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι η
περιοχή της Δραπετσώνας που τα παιδιά – μπαχαλάκηδες ξυλοφόρτωσαν
κάποιους έχει γεμίσει με περίεργα ύποπτα μαγαζιά, που ακμάζουν μέσα στην
κρίση με παρακμιακούς – υποκοσμιακούς θαμώνες,
Ειρωνευόμενος προς τους πουριτανούς και
συντηρητικούς συνδημότες θα πω ότι ένας σωστός δήμαρχος θα πρότεινε σε
μια σωστή κυβέρνηση να προβεί σε παιδο/μάζωμα, να μαζέψει συλλάβει αυτά
τα παιδιά, επίσης θα πρότεινε να δημιουργηθεί ένα άσυλο -ίδρυμα σαν τα
παλιά και αποτελεσματικά που είχε φτιάξει η βασιλομήτωρ Φρειδερίκη ώστε
αυτά τα παιδιά να ενταχτούν στον εθνικό κορμό. Επίσης θα φρόντιζε όλους
αυτούς τους ταλαιπωρούμενους καταστηματάρχες για δυο λογούς, α. γιατί
αποτελούν ιστορικά την ραχοκοκαλιά του κινήματος (ξέρετε ποιου ) και β.
γιατί “η μεσαία τάξη είναι η μόνη τάξη με έντονη συνείδηση εθνική” όπως
λέει και ο ποιητής.
Αλλά ας αφήσω την ειρωνεία γιατί μπορεί
να εκληφθεί ότι προσομοιάζω τον σημερινό αγωνιστή (χωρίς ειρωνεία)
αριστερό δήμαρχο και ουμανιστή δάσκαλο με τον παραπάνω κατά την
συντηρητική πουριτανική εκδοχή σωστό δήμαρχο, απλά λέω ότι όλη αυτή η
παραληρηματική συζήτηση για τους μπαχαλακηδες στην ακραία της εκδοχή
οδηγεί σε αυτές τις απόψεις.
Απαντώντας στο τηλεοπτικό (από της
είδησης) και συνακόλουθα λαϊκό ερώτημα τι είναι αυτά τα παιδιά, και από
που ήρθαν να ταράξουν τους φιλήσυχους καθωσπρέπει κάτοικους της
περιοχής; ρωτάω, τι λέτε μήπως είναι εξωγήινοι και ήρθαν από τον Αρη;,
δεν είναι μέλη της κοινωνίας μας;, δεν είναι παιδιά μας; (όχι με την
έννοια της αιματοσυγγένειας αλλά την κοινωνική ), παιδί μας δεν είναι ο
16χρονος που συνελήφθηκε στην πορεία για τον Φυσσα στη Αθήνα – δυο μέρες
πριν την πορεία στην περιοχή μας – και βρισκόταν ετοιμοθάνατο στην
εντατική και παλεύει τώρα για την υγεία του στο νοσοκομείο; ήταν παιδί
μας ο Γρηγορόπουλος; παλιότερα ο Καλτεζάς; έχετε αναρωτηθεί γιατί
δολοφονούνται συνέχεια παιδιά από τους μπάτσους; όχι βέβαια. Ξεσηκώνεστε
γιαυτό; όχι βέβαια, και έτσι φέρνετε πάλι στην επικαιρότητα το σύνθημα
που είχαμε βγάλει εμείς οι αναρχικοί με την δολοφονία του Καλτεζά, “
όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας τότε θα βγείτε από τα κλουβιά
σας”, φυσικά εννοούσαμε τα δικά σας παιδιά (με τη φιλοτομαριστική
εκδοχή) και όχι τα παιδιά των άλλων.
Κοινωνιολογώντας λίγο θα πω, παιδί – νέος
σημαίνει και μέλλον, τι μέλλον δίνουμε εμείς σαν γενιά στα νιάτα; μήπως
ένα μέλλον χωρίς μέλλον και έναν μελλοντικό πλανήτη Γη στα όρια της
οικολογικής κατάρρευσης με κίνδυνο της έμβιας ζωής πάνω του; , και μια
ζωή εμποτισμένη στο νέο καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό του
νεοφιλελευθερισμού και της κατάλυσης όλων των εργατικών σχέσεων. Τον
κοινωνικό δαρβινισμό: ο ισχυρότερος – ικανότερος κερδίζει και επιβιώνει,
με την παρόξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ των ατόμων (πόλεμος όλων
εναντίον όλων), με τον άκρατο ατομικισμό με την εξατομικευμένη
παθητικότητα και τον εγωιστή μαζάνθρωπο.
Τι ηθικές αξίες δίνουν οι φωνασκούντες
καθωσπρέπει νοικοκυραίοι στα παιδιά; μήπως τα υψηλά ιδανικά της
ρουφιανιάς, του γλειψίματος και υποταγής στους πολιτικά και οικονομικά
ανωτέρους, τις πελατειακές κομματικές σχέσεις, του νεποτισμού
(οικογενειοκρατίας) στην πολιτική και οικονομική ζωή, την ρεμούλα-
κομπίνα, την διαφθορά δημόσια και ιδιωτική , το κάψιμο των δασών για
οικοπεδοποίηση και το κτίσιμο αυθαίρετων, τον φιλοτομαρισμό του “μακριά
από τον κώλο μου και ας είναι δυο πόντοι”, του λαμόγιου φοροφυγά-
εισφοροφυγά που έχει γίνει το πρότυπο για καθολική μίμηση, του
διαπλεκόμενου -αργυρώνητου πολιτικού, αστυνομικού, δικαστικού, γιατρού,
βουλευτή, δημάρχου, του μαστροπού και μαφιόζου χρυσαυγίτη βουλευτή
Λαγού, του λαθρέμπορα, του δουλέμπορα γυναικών, μεταναστών και παιδιών,
του έμπορα ναρκωτικών, του… Δεν θα συνεχίσω άλλο γιατί θα γεμίσω το
κείμενο με ένα τεράστιο κατάλογο υψηλών ιδανικών, γιατί αυτή είναι ή
“άλλη όψη” (παγκοσμίως όχι μόνο στην Ελλάδα) του πολιτικού συστήματος
και του καπιταλισμού που υποστηρίζετε και υπηρετείτε.
Επειδή όμως η πλειοψηφία των νοικοκυρέων
είναι και χριστιανοί θα τους πω αυτό που είπε ο Ιησούς ο Ναζωραίος “ … ὁ
ἀναμάρτητος πρῶτος τόν λίθον βαλέτω …” και το «…ουαί υμίν γραμματείς
και Φαρισαίοι υποκριτές…», επισης ενάντια στην φασιστική αντίληψη της
συλλογικής ευθύνης θα ολοκληρώσω με αυτο που είπε ο αρχαίος φιλόσοφος
Ηράκλειτος “… και εκείνοι που κοιμούνται είναι συνεργοί …” ο ίδιος σοφός
λέει για την πολιτική διαμεσολάβηση “… δυστυχώς οι πλειοψηφία των
πολιτών παρόντες απουσιάζουν …”.
Όλα αυτά τα λέω χωρίς την παραμικρή δόση
ελιτισμού δεν είμαι εγώ από αυτούς τους κυρίαρχους ελιτιστές του
συστήματος που “ενώ βγάλανε τα μάτια του κόσμου, τώρα τον κατηγορούν για
τύφλωση”. Η ότι με τα γραπτά μου ενθαρρύνω τυφλούς βανδαλισμούς και
βιαιοπραγίες. (5)
Κάτω τα χέρια σας από τα εξεγερμένα
παιδιά, κάτω τα ξερά σας από το νεολαιίστικο σχιζο-μητροπολιτικό
προλεταριάτο είναι ότι πιο υγιές υπάρχει στην κοινωνία των από κάτω αυτή
την στιγμή, γιατί η πλειοψηφία της υπόλοιπης από τα κάτω κοινωνίας της
οποίας είμαι και εγώ μέλος ως μακροχρόνια άνεργος εργατοτεχνίτης (
γιαυτό έχω το δικαίωμα να κριτικάρω την τάξη μου από τα μέσα ) βρίσκεται
σε αυτή την κατάσταση :
{…} Η σύγχρονη δουλεία είναι μια
εθελοντική δουλεία, που χορηγείται από το πλήθος των δούλων, που
σέρνονται στην επιφάνεια της γης. Οι ίδιοι αγοράζουν όλα τα αγαθά που
πάντα τους υποδουλώνουν λίγο παραπάνω. Οι ίδιοι τρέχουν πίσω από μια
εργασία, όλο και πιο αλλοτριωτική, η οποία πρόθυμα και γενναιόδωρα τους
δίνεται, αν είναι αρκετά υπάκουοι.
Οι ίδιοι διαλέγουν τους κύριους που θα
πρέπει να υπηρετούν. Για να καταφέρει αυτή η παράλογη τραγωδία να τεθεί
σε ισχύ, χρειάστηκε πρώτα απ’ όλα να αφαιρεθεί από τα μέλη αυτής της
τάξης η συνείδηση της εκμετάλλευσης και της αποξένωσης τους. Ορίστε ο
παράξενος νεωτερισμός της εποχής μας.
Σε αντίθεση με τους δούλους της
αρχαιότητας, τους δουλοπάροικους του Μεσαίωνα ή τους εργάτες των πρώτων
βιομηχανικών επαναστάσεων, σήμερα, είμαστε μάρτυρες μιας τάξης
ολοκληρωτικά υποταγμένης που όμως δεν το ξέρει ή μάλλον που δεν θέλει να
το μάθει. Συνεπώς, αγνοούν την εξέγερση που θα έπρεπε να είναι η μόνη
νόμιμη αντίδραση των εκμεταλλευμένων. Δέχονται χωρίς αμφισβήτηση, τη
θλιβερή ζωή που χτίστηκε για εκείνους. Η αποκήρυξη και η παραίτηση είναι
η πηγή της δυστυχίας τους.{…}
Δραπετσώνα 21/9/2017Γιώργος Μεριζιώτης
Για επικοινωνία: email: isopedotes@yahoo.gr
Σημειώσεις
1) Και για όσους από τις
παλιές γενιές αλλά και την δικιά μου θέλουν να ξεχνάνε, ή λένε μωρέ ας
είχαμε δουλίτσα και Μούτζωτα αυτά, όπως λένε σήμερα οι μεταλλωρύχοι της
El Dorado Gold της Χαλκιδικής, αδιαφορώντας για το περιβάλλον και την
υγεία των κατοίκων, τους αφιερώνουμε το παρακάτω:
Πίσω από την βιτρίνα
Λιπάσματα, τσιμέντα και χαλυβουργικές
σε βρήκα ένα βράδυ στον πυρετό να καις
και μου `πες κοίτα χάλι, για μας κανείς δε γράφει
που τρώμε στο ψωμί μας καρκίνο και θειάφι.
…Πίσω απ’ τη βιτρίνα η Δραπετσώνα,
το Κερατσίνι, η Ελευσίνα
πίσω απ’ τη βιτρίνα όλα αυτά.
Γκαζάδικα, βαφεία κι η θάλασσα λεκές,
έγινε το κορμί μου σκουπιδοντενεκές
και βρίζω τον αγέρα κι αυτή τη μαύρη σκόνη
που γδέρνει τα πλεμόνια και τη ζωή μου λιώνει.
Στίχοι:Κώστας Τριπολίτης (1981)
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος (https://www.youtube.com/watch?v=0WhUO-xjYCo )
2) Το αναρχικό στέκι
“Ρεσάλτο” – και άσχετο με το αν διαφωνεί κανείς μαζί του – εδώ και πολλά
χρόνια διεξάγει έναν αγώνα πολιτικό – κοινωνικό – πολιτιστικό και είναι
καταξιωμένο στην συνείδηση πολλών συνδημοτών μας, φυσικά δεν έχει
ανάγκη από αυτόκλητους υπερασπιστές, ούτε από την δικιά μου υπεράσπιση,
ανάφερα το γεγονός όπως μου μεταφέρθηκε γιατί δεν ήμουν αυτόπτης
μάρτυρας.
3) Αυτούς τους
ροζ/φρουρούς (πολίτες όχι δημοσίους υπάλληλους) τους βλέπουμε πλέον
σχεδόν παντού, τους είδα στην εφορία όταν διαμαρτύρεται κάποιος πολίτης
και του την πέφτουν να μην φωνάζει κατηγορώντας τον ότι είναι βαλτός του
Μητσοτάκη, στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Πειραιά που πήγα να πάρω φάρμακα
διαμαρτυρόμενος γιατί μας έχουν σαν τα ζώα, μου την έπεσαν και
νομίζοντας ότι είμαι κουκουές μου έλεγαν ότι είμαι οπαδός των Γκουλάγκ!
Προφανώς αυτοί ήταν οι εταίροι σύμμαχοι ΑΝΕΛ, τους είδα και στις ουρές
της ΔΕΗ να βάζουν χέρι σε κόσμο επειδή διαμαρτύρονται λέγοντας ότι
“πρέπει να ντρέπεστε γιατί η κυβέρνηση έχει θεσπίσει το κοινωνικό
τιμολόγιο και δεν πρέπει να μιλάτε”!.
4) για περισσότερα – όσοι θέλετε – δείτε κάποια από κείμενα μου (στο διαδίκτυο)
α. Προοίμιο για μια παγκόσμια ιστορία της ατιμίας
β. Η δημοκρατία τους, η νεωτερικότητα και το πολιτικό ψέμα
5) Εμείς οι αναρχικοί δεν πολεμάνε τους ανθρώπους άλλα τις νοοτροπίες και τους θεσμούς. Ο αναρχικός (και καθόλου ειρηνιστής) Ερίκο Μαλατέστα (1853-1932)
έλεγε “… αν, προκειμένου να νικήσουμε, θά ‘πρεπε να στήσουμε κρεμάλες
στις πλατείες, θα προτιμούσα να χάσουμε….” αντιθέτως οι δικοί σας
πνευματικοί και ιδεολογικοί- πολιτικοί πρόγονοι σας (και αρκετοί νυν
μην ξεχνιόμαστε ) χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ιουδαίοι, κομφουκιανοί κλπ,
αλλά και οι μοναρχικοί, οι φασίστες- ναζί, οι δημοκράτες και οι
σταλινικοί/μπολσεβίκοι έξ ονόματι της δοξασίας ή της ιδεολογίας και των
συμφερόντων τους έχουν προβεί σε μαζικές σφαγές, εξανδραποδισμούς, ακόμα
και γενοκτονίες. Όχι μόνο μέσα από πολέμους αλλά και στο εσωτερικό των
χωρών τους, στους είδους τους τους λαούς τους,
Οι αναρχικοί μέσα στο βάθος της ιστορίας τους δεν
έχουν κάνει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, έχουν εκτελέσει μερικούς
μισάνθρωπος καθάρματα, (και τον Χίτλερ αν μπορούσαμε θα τον εκτελούσαμε
χωρίς κανέναν ενδοιασμό) γιαυτό σας επιστέφω αυτό το – ανεπανάληπτο –
που είπε ο Ιησούς «… Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί…»
************************************************Κάποιοι δεν θέλουν να θυμούνται , άλλοι αποσιωπούν σκόπιμα την τοπική ιστορία, εγώ όχι.
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΠΑΣΑΜΕ (Ντοκουμέντο Νο5)
Ντοκουμέντα:
1) Ντοκουμέντο Νο. 1 ( Μια από τις πρώτες οικολογικές μελέτες από αναρχική ομάδα)
για τα λιπάσματα Δραπετσώνας
2) Το μπλοκ της πρώην “Πρωτοβουλία Αγώνα για Ενιαίο Άλσος”
http://eniaioalsos.blogspot.gr/
