• Χαιρετισμό απηύθυναν κατά σειρά: Ο Αντιπρόεδρος του ΕΚ Δημ. Παπαδημούλης, ο Επίτροπος Χρ. Στυλιανίδης, εκ μέρους της Προεδρίας Ταγιάνι ο Αντ/δρος Μ. Λιμπεράτσκι, ο Προέδρος της Βουλής των Ελλήνων Ν. Βούτσης και ο Πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας Μ. Λώλος.
Εγκαίνια για την Έκθεση με θέμα το προσφυγικό, του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων, υπό την αιγίδα του Έλληνα Αντιπροέδρου του ΕΚ, Δημήτρη Παπαδημούλη, πραγματοποιήθηκαν χθες, Τρίτη 9 Μαΐου, με μεγάλη συμμετοχή, σε κεντρικό χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες.
Την Έκθεση με τίτλο «Δρόμοι επιβίωσης», η οποία θα φιλοξενείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έως και τις 12 Μαΐου, συνδιοργανώνουν το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία και η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας και περιλαμβάνει επιλεγμένες φωτογραφίες από 43 έμπειρους και διακεκριμένους φωτορεπόρτερ, που βήμα-βήμα ακολούθησαν, κατέγραψαν και συμμετείχαν με τον δικό τους τρόπο στο ταξίδι των προσφύγων.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν η Πρόεδρος της Ευρωομάδας της Αριστεράς Γκάμπι Τσίμερ, Ευρωβουλευτές από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, εκπρόσωποι των διπλωματικών και εκκλησιαστικών Αρχών της Ελλάδας στο Βέλγιο, στελέχη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Βουλής των Ελλήνων, δημοσιογράφοι και πολλοί επισκέπτες.
Η Έκθεση θα διαρκέσει έως και την Παρασκευή 12 Μαΐου, στον κεντρικό χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες (3ος όροφος, κτίριο ASP, Area 3D).
Ομιλίες - χαιρετισμοί
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης εγκαινίασε την Έκθεση απευθύνοντας τον ακόλουθο χαιρετισμό, σε ελληνικά και αγγλικά:
«Dear President of the Hellenic Parliament Mr Voutsis, αγαπητέ Νίκο,
Dear Commissioner Mr. Stylianides,
Your Eminences
Your Excellences, Ambassadors and Members of the European Parliament,
Dear Guests,
I would like to welcome you all today in the European Parliament in the opening of the exhibition “Roads of Survival”. I am delighted that we organise together this important event together with the Hellenic Parliament, in collaboration with the photo Press Union of Greece.
This exhibition allow us to enjoy a cultural event of high artistic value. Furthermore, it has a strong political message. It underlines the need to deal in an effective and sustainable way with the crucial problems of global development, of security and peace and of course the huge challenges concerning refugees and immigrants.
As the title of the exhibition indicates, the hundreds of thousands of disparate people left their homes in order to survive. Driven out by wars and armed conflicts, refugees are seeking hope and dissent life for themselves and their children.
The challenge we face, as Europe is enormous. It is a question of European principles and values, of solidarity and humanism. I strongly believe that we can face this challenge. Working together, we can save the lives of the refugees, provide them with a shelter, ensure a safe environment with dignity and hope. At the same time, we can also ensure security for the societies that welcome them.
I strongly believe that we can. We should be frank and admit that the acceptance in a proportionate way of a relatively small number of refugees is not a matter of capacity and resources of the EU member states. It is a political issue. It is related with Europe, its future and its core values.
It is encouraging, that the European Parliament, a National Parliament with the presence of the Commission are all together here, joining forces, passing a strong message, that only through cooperation among member states and EU institutions, we can find a sustainable solution.
Allow me now to continue in Greek for some final words.
Η Ελλάδα σε μια δύσκολη συγκυρία έχει ακόμα και σήμερα να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση, την οικονομική κρίση και τις περιφερειακές κρίσεις ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου
Σας θυμίζω ότι υπήρξε περίοδος που η Ελλάδα δέχονταν χιλιάδες πρόσφυγες κάθε μέρα. Η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της δίδαξε αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Γύρισε την πλάτη στο μίσος και τη βαρβαρότητα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.
Με τις περιορισμένες δυνάμεις της η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει καθημερινά αυτή την πρωτοφανή πρόκληση. Πρέπει όμως και όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ να δεχθούν το μερίδιο της ευθύνης τους.*
Τα νέα κύματα προσφύγων ουσιαστικά αποκάλυψαν και τις δικές μας αδυναμίες. Ακροδεξιές και ξενοφοβικές κραυγές μίσους προσπάθησαν να καλύψουν την απόγνωση των προσφύγων και την ανάγκη για ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Όμως η Ευρώπη αντιστέκεται στις λογικές του φόβου, του μίσους και του ρατσισμού. Όλοι μας πρέπει να είμαστε παρόντες σε αυτόν τον αγώνα.
Αφού δούμε την έκθεση, θα πρέπει όλοι μας να συλλογιστούμε τις αιτίες αυτής της ανείπωτης δυστυχίας και να υποσχεθούμε πρώτα στους εαυτούς μας ότι θα συνδράμουμε, όπως μπορεί ο καθένας, σε μια βιώσιμη λύση, που θα εγγυάται ασφάλεια και στους πρόσφυγες και στις κοινωνίες που τους υποδέχονται.
I welcome you all and I invite you to enjoy the magnificent photos of our exhibition».
Στη συνέχεια, ο Επίτροπος Χρήστος Στυλιανίδης, πραγματοποίησε την ακόλουθη ομιλία:
«Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, Αγαπητέ κύριε Αντιπρόεδρε,
Αγαπητέ κύριε Αντιπρόεδρε – φίλε Δημήτρη,
Φίλες και φίλοι,
Dear ladies and gentlemen,
I would like to welcome you to this excellent photo exhibition. And to thank my Greek friends for the invitation.
Of course, a warm thank you to the Hellenic Parliament Foundation for Parliamentarism and Democracy. And the Photo Press Union of Greece for this excellent initiative.
You do an outstanding work for democracy. Your photos tell stories that need to be told. That inform, but also speak to the hearts and minds of citizens.
They say an image has a thousand (1,000) words. I think sometimes, images speak louder than words. They have a profound power to leave a lasting impression in our minds.
In my travels across many regions of hardship, as Commissioner for Humanitarian Aid, I have witnessed several images of immense suffering. But I have also witnessed something truly inspiring.
Peoples' passion for life. Their determination for life. For survival.
In many ways, this photo exhibition highlights this passion. The message of never giving up, even in the face of danger and dark sea waters. Even in the face of uncertainty for the future.
Αγαπητοί φίλοι,
Τα τελευταία δυο χρόνια είδαμε πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες να καταφθάνουν στις ακτές της Ευρώπης, διακινδυνεύοντας τις ζωές τους, και τις ζωές των παιδιών τους, με σκοπό την επιβίωση.
Κανείς δεν εγκαταλείπει οικειοθελώς το σπίτι του, τη γειτονιά του, την οικογένειά του. Μόνο όταν αναγκάζεται. Μόνο όταν το σπίτι δεν υπάρχει πια. Μόνο όταν το μέλλον δεν είναι βιώσιμο. Μόνο όταν διακυβεύεται η ίδια η του ζωή.
Ενόψει αυτής της τραγωδίας, η ΕΕ έσπευσε να βοηθήσει και να καλύψει τις ανάγκες των προσφύγων και των εκτοπισθέντων. Το έκανε στη Συρία, το Λίβανο, την Ιορδανία, την Τουρκία. Και την Ελλάδα.
Μαζί, έχουμε καταφέρει πολλά. Αλλά όσο η βία συνεχίζεται, θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες.
Οι ανθρωπιστικές κρίσεις απαιτούν πολιτικές λύσεις. Η βία προκαλεί πρόσφυγες. Εμείς πρέπει να δώσουμε ελπίδα.
Η συλλογική μας προσπάθεια να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες που φτάνουν στην Ευρώπη θα ήταν ατελής, χωρίς τη γενναιοδωρία και τη φιλοξενία του Ελληνικού λαού, που αποτελούν αληθινή πηγή έμπνευσης.
Και ο ελληνικός λαός έχει βιώσει κακουχία, έχει υποστεί τον ξεριζωμό, έχει αναζητήσει καταφύγιο κατά τη διάρκεια της ιστορίας μας.
Θα ήθελα να εκφράσω την από καρδιάς ευγνωμοσύνη μου για τη γενναιοδωρία αυτή, η οποία αποτελεί παράδειγμα για την Ευρώπη και τον κόσμο και δίνει σε όλους μας ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.Σας ευχαριστώ πολύ».
O Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Νικόλαος Βούτσης, εκφώνησε τον ακόλουθο λόγο:
«Πριν από εξήντα χρόνια, αποφασίστηκε το μέλλον μίας ενωμένης Ευρώπης με την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης.
Σήμερα, την Ημέρα της Ευρώπης, τη μέρα που γιορτάζουμε «την ειρήνη και την ενότητα», στεκόμαστε εδώ όπου χτυπάει η καρδιά της, αμήχανοι. Στην καρδιά της Ευρώπης των Λαών που μας πλήγωσε, σηκώνοντας φράχτες.
Στεκόμαστε μπροστά σε φράχτες και συρματοπλέγματα και κοιτάζουμε πρόσωπα αληθινών ανθρώπων που μας μοιάζουν, από τόσο κοντά, που δε μπορούμε να προσποιηθούμε πως δεν υπάρχουν.
Οι άνθρωποι αυτοί μας μοιάζουν, όπως μοιάζουν όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους. Μόλις καταφέρουμε να τους κοιτάξουμε από κοντά, θα καταλάβουμε πως στο μόνο που διαφέρουμε, είναι οι εξωτερικές συνθήκες που μας έχουν τύχει. Και οι συνθήκες, όταν ορίζονται από την τύχη, μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.
Αυτοί οι φράχτες δεν κατάφεραν να τους κρατήσουν μακριά. Γιατί πίσω τους είχαν φωτιά και πόνο, και η υπέρβαση στους θαλάσσιους και ηπειρωτικούς φράχτες ήταν ο μόνος δρόμος για την επιβίωση.
Ποτέ οι φράχτες δεν έχουν καταφέρει να σταματήσουν τη μετακίνηση των ανθρώπων. Η ιστορία του κόσμου είναι μία συνεχόμενη μετακίνηση πληθυσμών, που διαχρονικά, τίποτα δεν την έχει σταματήσει. Η έννοια των συνόρων είναι παροντική, και άρα μυωπική.
Εκείνοι που κρατούν τα σύνορα κλειστά, προσπαθώντας να κρατήσουν έξω τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι ξεριζώνονται επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή, μέσα θα βρουν τον πραγματικό εχθρό, που λέγεται φασισμός, ρατσισμός, ξενοφοβία.
Η Ευρώπη όμως δε χρειάζεται φράχτες, δεν χρειάζεται θρησκευτικούς φονταμενταλισμούς, αντίπαλα και εχθρικά θρησκευτικά τόξα, νέες σταυροφορίες και αποικίες. Χρειάζεται γέφυρες ειρήνης, αλληλεγγύης, ασφάλειας και πολυπολιτισμικής κουλτούρας. Και οι φωτογραφίες γύρω μας είναι γέφυρες, που μας φέρνουν αρκετά κοντά στα μάτια αυτών των ανθρώπων, ώστε να τα κοιτάξουμε και να δούμε τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτά. Να δούμε τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας, που μετακινήθηκαν μαζικά, παίρνοντας τους δρόμους της επιβίωσης. Χωρίς αυτές τις γέφυρες, αφήνουμε την άβυσσο μεταξύ μας να χάσκει.
Κάθε μία από αυτές τις φωτογραφίες είναι η εικόνα ενός ανθρώπου, που στάθηκε μπροστά σε έναν άλλον άνθρωπο και τον κοίταξε. Κάθε ένας φωτορεπόρτερ, για να τραβήξει τη φωτογραφία, πέρασε μέσα από τη φωτιά και την άβυσσο που χάσκει ανάμεσα στους ανθρώπους και ήρθε κοντά. Και γύρισε πίσω φέρνοντας μέσα του τον πόνο και τα τραύματα αυτών των ανθρώπων.
Κάθε μία από αυτές τις φωτογραφίες είναι μία πράξη γενναιότητας και γενναιοδωρίας. Είναι ένα δώρο για εμάς. Γιατί όταν θα έχουμε δει αυτή την έκθεση, δεν θα μπορούμε να πούμε ξανά “δεν ήξερα”.
Είναι ένα μήνυμα και για τις πολιτικές ηγεσίες στη Ευρώπη και στα κράτη – μέλη για να εργαστούν αλληλέγγυα ώστε το μέλλον της ειρήνης να γεννάει προσδοκίες, ελπίδες και μια κουλτούρα, συνύπαρξης μέσα σε ειρήνη, ανάπτυξη και ανθρώπινα δικαιώματα για όλους».
