Οἱ πύρηνες ἀλεποῦδες...
Εἰκόνα ἀπὸ «τὶς ἑκατὸ ὄψεις τοῦ Ἔντο», μιὰ σειρὰ διασήμων λαϊκῶν ζωγραφιῶν, ποὺ κυκλοφοροῦσαν τυπωμένες τὸ 1820, σὲ ὅλη τὴν Ἰαπωνία. (Ἔντο εἶναι ἡ παλαιὰ ὀνομασία τοῦ Τόκυο).
Οἱ μικρὲς φλόγες αὐτὲς στὴν ἰαπωνικὴ παράδοση, ὀνομάζονται «Κιτσνέμπι», (Κιτσνὲ εἶναι ἡ ἀλεποῦ) καὶ θεωροῦνται «Κάικο», δηλαδὴ κάτι σὰν μικρά, φωτεινά, παιχνιδιάρικα ξωτικὰ πολὺ ἀτμοσφαιρικά.
Δηλαδὴ εἶναι ζωντανὰ ἄυλα πλασματάκια ἀγνώστου προελεύσεως, ποὺ γίνονται ὁρατὰ τὴν νύκτα συνήθως, σὲ ἰδιαίτερες ἀτμοσφαιρικὲς συνθῆκες. Ὅπου ὑπάρχει ὑγρασία, ἠλεκτρισμένη ἀτμόσφαιρα, μεγάλη φόρτισις…
Ὑπάρχει μεγάλος πλοῦτος λαϊκῶν θρύλων καὶ παραμυθιῶν ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα γιὰ τὰ Κάικο σὲ ὅλη τὴν Ἰαπωνία, μὲ διάφορες ἄλλες ὀνομασίες, ὅπως Ὀνίμπι, ποὺ εἶναι γαλαζοπράσινου χρώματος.
Πολλὲς φορὲς τὰ ἔβλεπαν νὰ αἰωροῦνται δίπλα σὲ ζῷα ἢ νὰ μαζεύονται ἐκατοντάδες σὲ ἕνα σημεῖο ἢ κοντὰ σὲ βάλτους καὶ νερά.
Αὐτὴν τὴν λαϊκὴ παράδοση ὅμως δὲν τὴν συναντοῦμε μόνον στὴν Ἰαπωνία, ἀλλὰ σὲ ὅλοβ τὸν κόσμο καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ ἀκόμη πιὸ ἐνδιαφέρον. Μιλᾶμε γιὰ χιλιάδες θρύλους ἀπὸ τὸν Εὐρωπαϊκὸ μεσαίωνα, στὴν Ἀγγλία, μὲ τὰ spook lights καὶ τὰ Will o the Wisp καὶς τὶς φλόγες ποὺ ἐμφανίζονταν σὲ βάλτους ἢ ἐκεῖ ποὺ κρύβονταν θησαυροί, τὰ Ἀαρνιβάλκεα τῆς Φινλανδικῆς παράδόσεως, Feu Follet στὴν Γαλλία, Φλόγες τῶν Ἔλφ στὴν Γερμανία, μέχρι τὴν Ῥωσσία καὶ μέχρι τὶς φλoγίτσες Νάγκα στὴν Ταϊλάνδη.
Ὅλα σχετίζονται μὲ τὸν κόσμο τῶν ξωτικῶν, εἶναι «ζωνανά» -τὰ ἐξηγοῦσαν ἔτσι- καὶ γίνονται ὁρατὰ κοντὰ σὲ νερά, πρὶν ἀπὸ σεισμούς, σὲ μέρη μὲ μεγάλη ἀτμοσφαιρικὴ φόρτιση κλπ.
Ἡ ἐπιστήμη σήμερα προσπαθεῖ νὰ δόσῃ μίαν ἐξήγηση.
Ὅ,τι καὶ νὰ εἶναι πάντως, γίνονται ὀρατὰ ἀκόμη καὶ σήμερα.
Τουσιάδης Δημήτρης
arxisame.gr
