H απουσία τους ενός γονέα από τη ζωή του παιδιού συνδέεται με την πρώιμη υιοθέτηση από το παιδί κακών συνηθειών, πριν ακόμη από την εφηβεία, υποστηρίζει μεγάλη Βρετανική μελέτη.Τα παιδιά που βιώσαν την απυσία των γονιών τους πριν την ηλιία των 7 ετών έχουν δύο φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να ξεκινήσουν το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ πριν ακόμη σβήσουν 11 κεράκια στην τούρτα τους, συγκριτικά με τα παιδιά που ζουν και με τους δύο γονείς τους, υποστηρίζει έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο University College του Λονδίνου και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Archives of Disease in Childhood.
Οι συγγραφείς επεσήμαναν ότι είναι γνωστή η σχέση μεταξύ των αντιξοοτήτων στη ζωή των παιδιών και της υιοθέτησης επικίνδυνων συμπεριφορών κατά την εφηβεία, ωστόσο λίγα πράγματα έχουν γίνει γνωστά για τους λόγους που οδηγούν στην εμφάνιση ανθυγιεινών συνηθειών πριν την εφηβεία.
Για να εξετάσουν την αλήθεια του παραπάνω ισχυρισμού μελέτησαν δεδομένα από 18.827 παιδιά, από τη γέννησή τους έως την ηλικία των 7 ετών. Από αυτά τα παιδιά, τα 2.635 είχαν έναν γονιό απόντα. Αναλύοντας τα στοιχεία, διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που δεν είχαν τον ένα εκ των δύο γονέων είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να καπνίζουν έως την ηλικία των 11 ετών και 46% μεγαλύτερο κίνδυνο να έχουν καταναλώσει αλκοόλ έως αυτήν την ηλικία, θέτοντας τις βάσεις για την εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων υγείας στην ενήλικο ζωή, όπως καρδιαγγειακών νοσημάτων, καρκίνου του πνεύμονα, εξάρτησης από τη νικοτίνη ή/και το αλκοόλ.
Δεν παρατηρήθηκε διαφορά ανάλογα με το ποιος γονιός ήταν απών (η μητέρα ή ο πατέρας) ούτε ανάλογα με την ηλικία που ο γονιός “έφυγε” από τη ζωή του παιδιού. Ενδιαφέρον είναι ωστόσο, ότι τα παιδιά που ο γονιός τους είχε πεθάνει, είχαν 82% μικρότερο κίνδυνο να έχουν καταναλώσει αλκοόλ έως την ηλικία των 11 ετών, σε αντίθεση με τα παιδιά που ο γονιός τους απουσίαζαν για άλλους λόγους- π.χ. το διαζύγιο των γονέων. "Η διάρρηξη του δεσμού γονέα- παιδιού σε πολύ μικρή ηλικία μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσει στην συναισθηματική, συμπεριφορική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού”, τονίζουν οι ερευνητές.
"Είναι σημαντικό να παρέμβουμε νωρίς στη ζωή του παιδιού, για να προλάβουμε την υιοθέτηση επικίνδυνων συμπεριφορών”, κατέληξε η επικεφαλής της μελέτης, Ρεμπέλα Λέισι.
πηγη
