Μέσα σε μερικούς μόνο μήνες, η λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση αποδείχτηκε ένας αλλοπρόσαλλος θίασος μισαλλόδοξων εμμονικών και κυρίως παντελώς ανικάνων τυχάρπαστων εξουσιομανών… Η πρωτοφανής τους λύσσα για εξουσία, εκτός από το ανυπολόγιστο κόστος και την τεράστια καταστροφή για την οποία ευθύνεται αποκλειστικά η διακυβέρνησή τους (παρά την έντεχνη προσπάθεια σύνδεσής της με τις προηγούμενες διακυβερνήσεις), έχει συντελέσει στην πλήρη αναξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κυριαρχεί ο...
πολιτικός τυχοδιωκτισμός στον οποία πρωταγωνιστούν με τεράστιο εθνικό και κοινωνικό κόστος.
Η τελευταία ψηφοφορία στη Βουλή δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο παρεξήγησης για το τι σημαίνει αριστερή διακυβέρνηση, για το τι σημαίνει εγκληματική εξαπάτηση του λαού ενώ αναδεικνύει την Αριστερά πρωταθλήτρια στα ψεύδη, στην ανικανότητα, στην παντελή έλλειψη στελεχών. Την ξεγυμνώνει ως ένα θλιβερό κόμμα διαμαρτυρίας που βασίζει την ύπαρξή του στην καθυστέρηση, τον πρωτογονισμό, την πιο βαθιά πολιτική και κοινωνική αντίδραση. Η Αριστερά αποδεικνύεται κενό γράμμα, απελπιστικά άδειο πουκάμισο, μια καταστροφική χίμαιρα…
Η ψήφος των 153 βουλευτών της κυβέρνησης θα αποτελέσει μνημείο ντροπής, αίσχους και ευτελισμού της ελληνικής Αριστεράς και των πανίσχυρων μύθων που την ακολουθούσαν… Η Αριστερά είναι πλέον γυμνή και με τις ψήφους των 153 βουλευτών επίσημα υπόλογη απέναντι στην κοινωνία και την πατρίδα. Από δω και στο εξής ο λαός δεν θα ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά!
