Ο Οδυσσέας εις το ΑΝΤΡΟΝ (σπηλιά) του Κύκλωπα χρησιμοποιώντας Οίνον ( ΜΑΛΑΝΟΣ ΟΙΝΟΙΟ) και, παλούκι ζεσταμένο στην φωτιά (ΜΟΧΛΟΣ ΕΛΑΙΝΟΣ) τυφλώνει τον Πολύφημο:
κισσύβιον μετὰ χερσὶν ἔχων μέλανος οἴνοιο:
«Κύκλωψ, τῆ, πίε οἶνον, ἐπεὶ φάγες ἀνδρόμεα κρέα,
ὄφρ᾿ εἰδῇς οἷόν τι ποτὸν τόδε νηῦς ἐκεκεύθει
ἡμετέρη. σοὶ δ᾿ αὖ λοιβὴν φέρον, εἴ μ᾿ ἐλεήσας..."
Μετάφραση:
Κι εγώ τον Κύκλωπα σιμώνοντας κινούσα λόγια κι είπα,
καυκί κρατώντας μες στα χέρια μου, κρασί γεμάτο μαύρο:
,, Κύκλωπα, εγεύτης σάρκα ανθρώπινη· για πιες κρασί από πάνω,
να μάθεις τι λογής φυλάγαμε πιοτό στο πλοίο μας μέσα.
Σπονδή για να σου κάμω το 'φερνα, μπορεί να με λυπόσουν...
Και ο Οδυσσέας παρουσιάστηκε στον Κύκλωπα με το όνομα Κανένας:
"...ἐξερέω: σὺ δέ μοι δὸς ξείνιον, ὥς περ ὑπέστης.
Οὖτις ἐμοί γ᾿ ὄνομα: Οὖτιν δέ με κικλήσκουσι
μήτηρ ἠδὲ πατὴρ ἠδ᾿ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι.’
«ὣς ἐφάμην, ὁ δέ μ᾿ αὐτίκ᾿ ἀμείβετο νηλέι θυμῷ:
«Οὖτιν ἐγὼ πύματον ἔδομαι μετὰ οἷς ἑτάροισιν..."
Δηλαδή:
θα το 'χεις, μα και συ που 'ταξες να μου χαρίσεις δώρο!
Κανένας τ᾿ όνομά μου, κι όλοι τους Κανένα με φωνάζουν,
κι η μάνα μου μαθές κι ο κύρης μου κι οι επίλοιποι σύντροφοι.»
Είπα, κι εκείνος με ανελέημονη καρδιά μου απηλογήθη:
,, Θ᾿ αφήσω τον Κανένα ολόστερνο να φάω᾿ πιο πριν τους άλλους....
Και παρακάτω στην αντίστοιχη Ραψωδία της Οδύσσειας περιγράφονται τα εξής:
"...καὶ τότ᾿ ἐγὼ τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῦ ἤλασα πολλῆς,
ἧος θερμαίνοιτο: ἔπεσσι δὲ πάντας ἑταίρους
θάρσυνον, μή τίς μοι ὑποδείσας ἀναδύη.
ἀλλ᾿ ὅτε δὴ τάχ᾿ ὁ μοχλὸς ἐλάινος ἐν πυρὶ μέλλεν
ἅψεσθαι, χλωρός περ ἐών, διεφαίνετο δ᾿ αἰνῶς,
καὶ τότ᾿ ἐγὼν ἆσσον φέρον ἐκ πυρός, ἀμφὶ δ᾿ ἑταῖροι
ἵσταντ': αὐτὰρ θάρσος ἐνέπνευσεν μέγα δαίμων.
οἱ μὲν μοχλὸν ἑλόντες ἐλάινον, ὀξὺν ἐπ᾿ ἄκρῳ,
ὀφθαλμῷ ἐνέρεισαν: ἐγὼ δ᾿ ἐφύπερθεν ἐρεισθεὶς
δίνεον, ὡς ὅτε τις τρυπῷ δόρυ νήιον ἀνὴρ..."
Δηλαδή:
Μεμιάς εγώ βαθιά παράχωσα στη θράκα το παλούκι,
ως να πυρώσει μόνο, κι έδινα μιλώντας στους συντρόφους
κουράγιο, μήπως απ᾿ το φόβο του κανείς αναγυρίσει.
Σαν ήρθεν η ώρα πια το ελίτικο παλούκι να κορώσει,
χλωρό κι ας ήταν, και κοκκίνιζε σαν κάρβουνο αναμμένο,
το πήρα απ᾿ τη φωτιά και σίμωσα· κι οι σύντροφοι ένα γύρο
στάθηκαν ποιος θεός μας φύσηξε τρανό κουράγιο τότε;
Το σουβλερό στην άκρη πιάνοντας ελίτικο παλούκι
οι άλλοι στο μάτι του το κάρφωσαν κι εγώ, πεσμένος πάνω,
το στρούφιζα, καθώς ο μάστορας τρυπάει με το τρυπάνι...
Παραπάνω εντός των στίχων υπάρχουν ορισμένες φράσεις κλειδιά, όπως:
ΜΕΛΑΝΟΣ ΟΙΝΟΙΟ
ΜΟΧΛΟΣ ΕΛΑΙΝΟΣ
ΣΠΟΔΟΥ ΗΛΑΣΑ
ΜΟΧΛΟΝ ΕΛΕΟΝΤΕΣ ΕΛΑΙΝΟΝ
ΟΥΤΙΣ
Κάνοντας αποκωδικοποίηση αυτών των ως άνω στίχων ανακαλύπτουμε ότι οι στίχοι αυτοί μας παραπέμπουν σε έννοιες κβαντικής φυσικής και όχι μόνον.
(Δεν θα επεκταθώ στην ανάλυση της αυτής αποκωδικοποιήσεως των στίχων στο παρόν άρθρο).
Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για τον όρο μέλαν σώμα, που στην φυσική περιγράφει ένα ιδανικό σώμα το οποίο απορροφά όλο το φως που προσπίπτει πάνω του (και κατ' επέκταση, όλη την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία). Αυτό σημαίνει ότι ένα τέτοιο σώμα δεν ανακλά ούτε διαχέει το προσπίπτον σε αυτό φως (ή άλλης μορφής ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία) ούτε αφήνει το φως να το διαπεράσει και γι' αυτές του τις ιδιότητες ονομάζεται μέλαν σώμα.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την εικόνα που δίνεται από την ονομασία του, το ίδιο το σώμα εκπέμπει κάποια ακτινοβολία, το φάσμα της οποίας εξαρτάται μόνο από την θερμοκρασία του.
Το φυσικό «αντικείμενο» που προσεγγίζει καλύτερα το μέλαν σώμα, δεν είναι καν σώμα, αλλά μια μικρή οπή σε ένα κοίλο σώμα (όπως π.χ. η είσοδος μιας σπηλιάς). Το φως που μπαίνει μέσα στην κοιλότητα από την οπή θα ανακλαστεί πολλές φορές πάνω στα τοιχώματα της κοιλότητας και κάθε φορά ένα μέρος του θα απορροφάται από αυτά...
Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η ακτινοβολούμενη ενέργεια έχει την μορφή στάσιμων κυμάτων μέσα στην κοιλότητα, που αρχίζουν σε κάποιο σημείο του τοιχώματος και καταλήγουν σε ένα άλλο. Για να συμβαίνει αυτό, το ηλεκτρικό πεδίο του κύματος πρέπει να είναι μηδέν στην επιφάνεια των τοιχωμάτων.
Υπό αυτήν την προϋπόθεση, ο αριθμός n των στάσιμων κυμάτων που μπορούν να 'χωρέσουν' μέσα στην κοιλότητα, μέσα σε ένα εύρος συχνοτήτων.... (Δείτε περισσότερα εδώ )
Δηλαδή, με λίγα λόγια, κατά την εκτιμησή μου ο Οδυσσέας κάνοντας χρήση Υπερτεχνολογίας τύφλωσε το "μάτι" του Πολύφημου.
Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησε κάποιο ιδανικό
μοντέλο ύλης (μέλαν σώμα), όπου απορρόφησε το φως,
ενώ παράλληλα λόγω της θερμότητας του,
έστειλε συγκεκριμένη ακτινοβολία μικροκυμάτων εντός
του Οφθαλμού του Κύκλωπα....
Φυσικά το "μάτι" του Πολύφημου δεν πρόκειται για κάποιο κοινό μάτι, αλλά αντίστοιχα για κάτι που έχει σχέση με ηλεκτρομαγνητικής φύσεως κατάσταση, όπου με τις κατάλληλες συνθήκες και την ορισμένη ακτινοβολία μικροκυμάτων το τύφλωσε για να μπορέσει ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του να ξεφύγει από τον ανθρωποφάγο Κύκλωπα....
ΠΗΓΗ
