Άσχημα τα οικονομικά νέα για τη Φιλανδία!!
Η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης με τα συνδικάτα προβλέπει, δραστικές περικοπές στις δημόσιες κοινωνικές
δαπάνες, όπως εκείνες που αφορούν στην εκπαίδευση και τα επιδόματα παιδιών, αύξηση των ωρών εργασίας και των ασφαλιστικών εισφορών, «πάγωμα» των μισθών και κατάργηση μιας σειράς επιπλέον παροχών, στις οποίες πιθανότατα θα περιλαμβάνεται και το μπόνους της καλοκαιρινής αδείας.
Το τέλος του μοντέλου της συναίνεσης που κυριαρχούσε στη χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες (όπως, άλλωστε, σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες), έφτασε ανοίγοντας ένα κύκλο οικονομικής και πολιτικής αβεβαιότητας.
Τι φταίει
Η κρίση του 2008 επιτάχυνε την κατάρρευση της Nokia, με συνολικό κόστος το οποίο υπολογίζεται ότι έφτασε στο 3% του ΑΕΠ της χώρας. Ταυτόχρονα, βυθίστηκε σε κρίση και η βιομηχανία ξύλου, που αποτελούσε ένα ακόμη από τα πολύ δυνατά χαρτιά της Φινλανδίας, «κόβοντας» άλλο ένα 0,75% του ΑΕΠ. Τέλοςήρθε η συρρίκνωση των οικονομικών συναλλαγών με τη γειτονική Ρωσία, τόσο λόγω της εκεί κρίσης όσο και των δυτικών κυρώσεων, που κόστισε στο Ελσίνκι ένα επιπλέον 1,5% του ΑΕΠ.
Η ανεργία άρχισε να αυξάνεται και εκτοξεύτηκε μέσα στα τελευταία τρία χρόνια στο απίστευτο για τη χώρα ποσοστό του 9,4%.
Υπό το βάρος όλων αυτών των γεγονότων, η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 19ης Απριλίου 2015, με τη συμμετοχή και της Ακροδεξιάς, δεν άργησε να βρει τη «γνωστή» συνταγή: λιτότητα και πάλι λιτότητα.
Ο πρωθυπουργός έθεσε ως στόχο την «εξοικονόμηση», με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, περίπου 7 δισ. ευρώ μέχρι το 2019, αλλά και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, κυρίως μέσω της μείωσης κατά τουλάχιστον 5% του κόστους εργασίας.
