Μυστήρια πράγματα συμβαίνουν στην Καβάλα. Ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της περιοχής, με πάνω από 600 εργαζόμενους, αλλάζει αφεντικά σαν τα πουκάμισα. Πρόκειται για την ELFE, πρώην ΒΦΛ, του Ομίλου Λαυρεντιάδη, τη μοναδική πλέον παραγωγό λιπασμάτων στην Ελλάδα, με το επιπλέον χαρακτηριστικό ότι χρωστάει κοντά 300 εκατομμύρια σε προμηθευτές, ταμεία και δημόσιο!
Όπως αποκαλύπτει ο τοπικός τύπος της Καβάλας (εφημερίδα «Πρωινή», φύλλο 28ης Δεκεμβρίου), πριν από περίπου 2 μήνες «προσγειώθηκε» μια πρωτοεμφανιζόμενη εταιρεία ονόματι ΕΛΑΓΡΟΛΙΠ και απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος της δραστηριότητας της ELFE. Λίγο πριν το τέλος του 2015, ένα fund της αλλοδαπής, επίσης πρωτοεμφανιζόμενο, ονόματι PFIC, ζήτησε και πήρε το δικαίωμα εκμετάλλευσης της δραστηριότητας αλλά και το μηχανολογικό εξοπλισμό.
Οι εμπορικές και οι βιομηχανικές δραστηριότητες της ELFE όπως και η παραγωγική της υποδομή μεταβιβάστηκαν στις άγνωστες στο ευρύ κοινό ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ και PFIC, ενώ η εταιρεία «ενοικίασε» τους εργαζόμενους στην PFIC, που υποκατέστησε την ELFE στις βιομηχανικές δραστηριότητες.
Η ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ εμφανίζεται με ισολογισμό 31/12/2014, μετοχικό κεφάλαιο 24.000 ευρώ και μηδενικό τζίρο, καθώς όπως αναφέρεται στην έκθεση διοικητικού συμβουλίου (11/5/2015) δεν είχε ξεκινήσει η εμπορία των λιπασμάτων της ΕLFE.
Όπως μεταδίδουν τα τοπικά Μέσα της Καβάλας, όλα έγιναν νομότυπα, αφού οι αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας ενέκριναν τις σχετικές άδειες. Το σκηνικό θυμίζει καθαρά το κόλπο που εφάρμοζαν τα αφεντικά των προς πτώχευση εταιρειών. Λίγο πριν ξεκινήσουν τις διαδικασίες για να κηρυχθούν πτωχευμένες οι επιχειρήσεις τους, νοίκιαζαν με μακροχρόνιες συμβάσεις κτίρια και εξοπλισμό σε άλλες εταιρείες και έτσι ο πτωχευτικός σύνδικος βρισκόταν με «δεμένα τα χέρια», οι προϊστάμενοι των τραπεζών που είχαν χορηγήσει τα δάνεια «έπεφταν από τα σύννεφα» και ο πτωχευμένος τελικά έπινε εις υγείαν των κορόιδων.
Απορίας άξιον είναι πώς η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας υπέγραψε τόσο γρήγορα τις άδειες αλλαγής φορέα και κτιριακής τροποποίησης. Αξιοπερίεργο είναι επίσης το αν οι ίδιες οι τράπεζες φρόντισαν μέσα από όλες αυτές τις αλλαγές να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους και πώς ακριβώς το κατάφεραν…
Έτσι η παλιά ELFE-ΒΦΛ έμεινε με μοναδικό «περιουσιακό στοιχείο» τα χρέη της που φτάνουν 240 εκατ. ευρώ και ακίνητα, τα οποία όμως δεν έχουν ουσιαστική αξία μεταπώλησης.
Συνεπώς τα παλαιά ELFE μπορεί να μην πληρώσουν τα χρέη των 240 εκατομμυρίων προς τράπεζες και προμηθευτές και οι νέες εταιρείες να κάνουν «μια νέα αρχή», προσποιούμενες ότι δεν έχουν ιδέα για τα χρέη που δημιούργησε η παλιά εταιρεία
Η ELFE πάντως είναι μεγαλοοφειλέτης της ΔΕΠΑ με περίπου 100 εκατομμύρια και το κυριότερο, η ΔΕΠΑ είναι μέτοχος της εταιρείας έναντι παλαιότερων χρεών. Επιπλέον η ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ στις 20 Αυγούστου είχε καταθέσει στη ΡΑΕ αίτηση για την απόκτηση άδειας προμήθειας φυσικού αερίου, ενώ οι δημοσιεύσεις στον Τύπο είχαν γίνει στις 6 και 8 Αυγούστου. Άρα οι κινήσεις υποκατάστασης της ELFE από άλλα νομικά πρόσωπα πρέπει να είναι γνωστές σε πολλούς και κυρίως στις πολιτικές ηγεσίες των αρμόδιων υπουργείων. Το θέμα είναι ποιος και πώς θα διασφαλίσει πλέον τα συμφέροντα του Δημοσίου (το Δημόσιο ελέγχει αμέσως ή εμμέσως πάνω από το 70% της ΔΕΠΑ) και τη διατήρηση της απασχόλησης στο εργοστάσιο καθώς παραμένει άγνωστο αν η «ενοικίαση» εξασφαλίζει και τα δικαιώματα των εργαζομένων και κυρίως αυτών που έχουν περισσότερα από είκοσι χρόνια εργασίας…
πηγη
