Αποκωδικοποιώντας τις νέες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου βλέπει κανείς ένα νέο...
καθεστώς επί το αυστηρότερο για τους οφειλέτες που έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση για χρεή προς την εφορία. Το νέο πλαίσιο, για να επιτύχει τη σκλήρυνση της στάσης έναντι όσων δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πληρώνουν έγκαιρα τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, χωρίς να πειράξει τις υφιστάμενες περιπτώσεις απώλειας της ρύθμισης που ήδη τρέχει, παρεμβαίνει νομοθετικά με «παράπλευρο» τρόπο, στις τρέχουσες νέες οφειλές που γεννιούνται, οι οποίες όταν δεν θα εξοφλούνται εντός της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους, θα χάνεται η ρύθμιση. Με τις νέες διατάξεις αντικαθίστανται οι προθεσμίες από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση νέας οφειλής που προβλέπουν 30 ημέρες από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης για καταβολή της οφειλής. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» η διαφορά του παλαιού από το νέο καθεστώς είναι σημαντική, καθώς οι παραπάνω προθεσμίες αρχίζουν να τρέχουν από την ημερομηνία που οι νέες φορολογικές οφειλές κατέστησαν ληξιπρόθεσμες και όχι από την ημερομηνία λήψης ειδοποιητηρίου από την εφορία που στην πράξη καθυστερούσε και δεν εκδιδόταν άμεσα από την ημέρα που μια οφειλή γινόταν ληξιπρόθεσμη. Το νέο καθεστώς έχει εφαρμογή για νέες οφειλές που η νόμιμη προθεσμία καταβολής τους λήγει μετά τις 15.12.2015. Παράδειγμα 1 Εστω ότι ένας φορολογούμενος οφειλέτης έχει υπαχθεί στη ρύθμιση με 60 δόσεις των 1.000 ευρώ, τις οποίες εξυπηρετεί κανονικά. Βρισκόμαστε στις 15 Δεκεμβρίου 2015 και οι υπολειπόμενες δόσεις της ρύθμισης είναι 52.000 ευρώ και παράλληλα έχει 3 οφειλές δόσεων από ΕΝΦΙΑ πληρωτέες 31 Δεκεμβρίου, 31 Ιανουαρίου 2016 και 28 Φεβρουαρίου 2016, συνολικού ποσού 3.000 ευρώ. Μπορεί να ρυθμίσει στις 20 Δεκεμβρίου 2015 τις οφειλόμενες τρέχουσες δόσεις του ΕΝΦΙΑ επικαλούμενος ότι αντιμετωπίζει οικονομική αδυναμία για την καταβολή τους μέσα στη νόμιμη προθεσμία; Εάν το συνολικό ύψος των οφειλών, νέων και εντός ρύθμισης, υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ, η ρύθμιση των νέων οφειλών χορηγείται μόνον εφόσον ο οφειλέτης επικαλείται και αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζει οικονομική αδυναμία για την καταβολή τους μέσα στη νόμιμη προθεσμία. Ο νομοθέτης μιλώντας για ρύθμιση των νέων οφειλών, εννοεί ότι θα χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες δυνατότητες για τη λεγόμενη πάγια ρύθμιση (12 δόσεις) όπου «μετά αίτηση του φορολογουμένου πριν ή μετά τη λήξη της προθεσμίας καταβολής φόρου, η Φορολογική Διοίκηση δύναται να εγκρίνει πρόγραμμα ρύθμισης καταβολής των φορολογικών οφειλών σε μία ή περισσότερες δόσεις, εφόσον ο φορολογούμενος επικαλείται και αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζει οικονομική αδυναμία για την καταβολή του φόρου στη νόμιμη προθεσμία και ότι έχει τη δυνατότητα συμμόρφωσης με το πρόγραμμα ρύθμισης. Το πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα έτος. Κατ’ εξαίρεση το πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών μπορεί να εκτείνεται έως δύο έτη για φόρους που καταβάλλονται εφάπαξ. Η απάντηση, λοιπόν, είναι ότι εφόσον πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις θα μπορέσει να ρυθμίσει και τις οφειλόμενες δόσεις του ΕΝΦΙΑ.
